تغییر و تحول در حوزه های فرهنگی نیازمند زمان است و انتظار دفعتی برای برداشت و نتیجه گیری، منطقی و عقلانی نیست . در کشور ما متولیان فرهنگی بسیارند و هر کدام بخشی از این با را برعهده دارند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، صدا و سیما ، وزارت علوم و ....... یکی از پیچیده ترین ساز واره های فرهنگی در این میان ، صداو سیما است که علیرغم بار سنگین و پیچیده و روند رو به تزاید و رقبای رو به افزایش در عرصه بین الملل توانسته نمره و تراز مثبتی اخذ نماید و افکار سنجی ها ی متعدد و مختلف دال بر این است که صدا و سیما در بین رسانه ها، بیشترین محل رجوع مردم است و معتبرترین رسانه اجتماعی است . علیرغم تکثر قارچ گونه شبکه های معاند و تفرقه افکن ماهواره ای هنوز مردم ایران بالاترین اعتماد را به این رسانه دارند.
عملکرد ده ساله اخیر این رسانه به لحاظ سختی کار و پیچیدگی کار با سالهای قبل قابل مقایسه نیست . برخی عملکرد این سازمان را صرفا" با اجرای یک مجری و یا گاف احتمالی به نقد می کشانند و جالب این است که در آخرین ماههای مدیریت این مجموعه این روند افزایش یافته . لذا ضروری است به عملکرد آشکار و پنهان صدا و سیما در راستای منافع ملی و انسجام بخشی به شاکله نظام جمهوری اسلامی مطالبی طرح شود:
در طول ۱۰ سال گذشته جریانات اجتماعی و فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی مطرح بوده که بدون ملاحظه آنها نمی توان قضاوت صحیح و منصفانه ای برای این رسانه ارائه نمود . ۱۰ سال گذشته مشحون است از مسائلی از قبیل ، کمر همت بستن استکبار جهانی برای مبارزه با ارزشهای بنیادین انقلابی و اسلامی خصوصا" در ام القرای آن یعنی ایران ، توسعه و تجهیز و انحصار گرایی شتابان دشمنان به رسانه های نوین و نوظهور و حمایت آنها از رسانه های ضد اسلامی و ایرانی ، طرح انقلاب های رنگی و سرمایه گذاری برای هویت زدایی از جوانان مسلمان و رواج نحله های جدید فمنیستی ، تغییر سبک زندگی جوانان از اسلامی به غربی ، استحاله فرهنگی ، تحریم های اقتصادی ، مبارزه جدی با توسعه فناوری های هسته ای ایران ، هدف قرار دادن انتخابات در ایران به عنوان بهترین تاکتیک نفوذ در ارکان بنیادی حاکمیت و هزاران شیطنت ریز و درشت برای از بین بردن ارزشهای انقلاب اسلامی که البته باید گفت همه این اهداف با زیرکی و پیچیدگی خاصی همراه بوده است .
در این شرایط در کنار فعالیت هایی که توسط نهاد های حاکمیتی به انجام رسید اگر رسانه ملی نبود چه اتفاقی می افتاد؟ کنش رسانه ای برای برخورد با این مسائل به صورت ایجابی و سلبی نیاز به یک مدیریت توانمند و کار آمد داشت که در حوادث سال ۸۸ به عنوان یک نقطه برجسته ، نقش رسانه ملی ، نقش بی نظیری بود . یا در انتخابات و صدها مورد دیگر رسانه ملی نمره قابل قبولی گرفت .
نمی خواهم به همه این توفیقات اشاره کنم ، اما اضافه می کنم برای ارزیابی یک سازه واره و یک سیستم خصوصا" سیستم های هوشمند فقط نباید به نمود های ایجابی و اثباتی تکیه کرد بلکه به معیارهای کیفی و غیر کمی و سلبی هم بایستی اشاره کرد. به عبارت دیگر علاوه بر بررسی و ارزیابی انجام شده و مشهودات باید به تدابیر هوشمندانه و انجام نداده ها هم نمره داد.
عملکرد ۱۰ سال گذشته رسانه ملی مثل هوای پیرامون ما که کمتر آن را برای حیات خود لحاظ می کنیم و اکثرا" شکرانه در خورش را به جا نمی آوریم می باشد . رسانه در طول سالهای اخیر نقش بسیار بارزی در انسجام اجتماعی و رفع شیطنت دشمنان بر جای گذارده است و ضمن برخورد رسانه ای با توطئه دشمنان ، روح امید و نشاط را در جامعه زنده نگه داشته است .
انتقادات مکرر به اجرای یک گوینده جوان در این روزها ، این همه فعالیت و توفیق را به حاشیه می برد . ما مسلمانیم و انصاف نیست ماههای پایانی یک مدیریت آن هم پیچیده ترین مجموعه فرهنگی قدر شناسی لازم انجام نگیرد.
ما مسلمانیم و در قیامت علاوه بر انجام داده ها ، برای نداده ها هم مورد سوال خواهیم بود پس شکر گذار این نظام و انقلاب و این رهبر بزرگوار باشیم و توفیقات مسئولین را بگوئیم و البته هیچ مجموعه و سیستمی بدون اشکال نیست و اگر بدون اشکال و نقص بود نام آن سیستم نبود و این انتقادها را هم با چاشنی انصاف یاد آوری نمائیم .
جعفر عبدالملکی
مدرس دانشگاه و پژوهشگر