از گوشه و کنار شنیده می‌شود جوان‌ترین وزیر کابینه دیشب زیر دوش آب با خودش فکر می‌کرد که یکباره فهمید مافیای واردات گوشی‌های تلفن همراه کیست و به خاطر همین به همان صورت عریان و کف‌آلود از حمام بیرون آمد و داد زد: یافتم یافتم! فلانی در فلان شرکت سیصد هزار یورو ارز دولتی گرفته و گوشی خریده و به یک شخص خاص! فروخته و پولش را هم ‌هاپولی کرده است.
از آنجا که ما قبل از آقای وزیر هم این شخص را می‌شناختیم و هم آدرس شرکت ایشان را بلد بودیم و هم با آن شخص خاص آشنایی داشتیم به ایشان توصیه می‌کنیم بعد از این به ما تلفن بزنند تا ما اطلاعات مربوط به این زالوهای اقتصادی را در اختیار ایشان بگذاریم تا وزیر مملکت مجبور نباشد در هنگام نظافت این مسائل جزیی را کشف کند.
در همین راستا سخنگوی دولت هم فرموده‌اند مردم نگران ارزاق خود نباشند. بنده به سهم خودم از این قول مساعد ایشان ممنونم و البته مهم نیست که نه حرمت را به گذرنامه‌های ما برگرداندند و نه برای ما حقوق شهروندی قائل شدند. همین یک لقمه نان و پنیر را هم از ما نگیرند کلاه خودمان را به آسمان هفتم پرت می‌کنیم.
بیت: نونم نداره اشکنه/ لافم درخت رو می‌شکنه
برادر جهانگیری هم در همین راستا گفته ما زیر بار زور نمی‌رویم.
چرا چپ چپ نگاه می‌کنید؟ به جان ننجون خودشان این حرف را زده و به ما ربطی ندارد وگرنه می‌دانید که ما هم معمولا زیر بار زور نمی‌رویم مگر اینکه زورش واقعا پرزور باشد.