دو کره پس از برقراری خط ارتباطی نظامی، با تیم واحد در المپیک زمستانی شرکت کردند در حالی که همزمان خواهر رهبر کره‌شمالی در جریان سفر به کرهجنوبی دعوتنامه‌ای از سوی برادرش به مون جائه این، رئیس‌جمهور کرهجنوبی به منظور سفر به کره‌شمالی و شرکت در اجلاسی در شهر پیونگ یانگ، تقدیم کرد.کیم یو جونگ اولین عضو از خاندان حاکم کره‌شمالی است که از زمان پایان جنگ داخلی کره قدم به کشور کرهجنوبی گذاشته است
نکته قابل توجه آن است که این دیدارها و توافقات در حالی صورت گرفته که پنس معاون رئیس جمهوری آمریکا نیز در کرهجنوبی حضور داشته و دو کشور به رغم مخالفت وی و کشورش بر این همگرایی تاکید کرده‌اند. حال این سوال مطرح است که چرا دو کره که در آستانه جنگ نظامی قرار داشته‌اند به این همگرایی روی آورده‌اند و بویژه اینکه کرهجنوبی تحت نظارت آمریکا به جای اجرای طرح‌های آمریکا برای تشدید تحریم‌های کره‌شمالی به سمت دوستی با پیونگ یانگ روی آورده است؟
برخی از ناظران سیاسی این رویکردها را برگرفته از نیازهای درونی دو کره می‌دانند. در یک سوی معادله کره‌شمالی قرار دارد که تحریم‌ها و فشارهای آمریکا و البته جنگ با همسایه خود را برابر با تهدیدات امنیتی و حتی نابسامانی داخلی می‌داند لذا با رویکرد تعاملی به دنبال مدیریت این وضعیت است. عملکردی که می‌تواند ادامه حمایت چین و روسیه از این کشور در برابر تهدیدات آمریکا را نیز به همراه داشته باشد.
در سوی دیگر معادله کرهجنوبی قرار دارد که همگرایی‌اش با آمریکا با اعتراض‌های مردمی بسیاری مواجه شده و از سوی دیگر فضای تنش‌آلود تاثیرات منفی بسیاری بر اقتصاد این کشور خواهد داشت لذا گزینه مطلوب آن کاهش تنش و بهبود مناسبات با پیونگ یانگ است.
نکته مهم دیگری در رفتار دو کره مشاهده می‌شود آگاهی آنها از ضعف و ناتوانی آمریکا در اجرای تهدیداتش و البته ناتوانی آن در ایجاد اجماع جهانی برای تحقق تهدیدات و طرح‌هایش است. رفتار نظامی و تحریمی آمریکا در شبه جزیره کره قطعا به نفع هیچ کدام از دو کره نبوده و در عین حال نظامی‌گری آمریکا در منطقه به بهانه مقابله با کره‌شمالی، هزینه‌های سنگینی هم برای دو کره و هم شرق آسیا به همراه دارد که از آن جمله ایجاد رقابت تسلیحاتی در منطقه است که قطعا به نفع هیچ کدام از کشورها نخواهد بود. بر این اساس دو کره به جای ادامه بازی در زمین آمریکا به سیاست همگرایی و مقابله با رفتارهای بحران‌ساز آمریکا روی آورده‌اند تا در سایه آرامش نسبی برقرار شده در منطقه هر کدام منافع خود را تامین سازند.
البته این به منزله پایان دخالت آمریکا در منطقه نخواهد بود چرا که از یک سو وابستگی کرهجنوبی به آمریکا چنان است که قدرت مانور چندانی برای فاصله گرفتن از آن ندارد و از سوی دیگر راهبرد آمریکا بر تشدید نظامی‌گری در شرق آسیا استوار شده و برای تحقق آن هر روز بهانه‌ای جدید را ایجاد می‌کند چنانکه پس از اعلام همگرایی دو کره، آمریکا از اعزام ناوگان نظامی به شرق آسیا برای مقابله همه جانبه با تهدیدات چین و حمایت از متحدانش در دریای چین خبر داد.
کره‌شمالی: به گزارش اسپوتنیک، نمایندگی دائم کره‌شمالی در سازمان ملل متحد از این سازمان برای عدم پذیرش پیشنهاد تشکیل یک انجمن بین‌المللی برای تشریح مبنای قانونی مصوبات سازمان ملل در تحریم‌های ضد پیونگ‌یانگ انتقاد کرد. در بیانیه نمایندگی دائم کره‌شمالی در سازمان ملل متحد آمده است: دبیرخانه سازمان ملل همچنان درخواست منطقی ما را برای تشکیل انجمنی بین‌المللی از کارشناسان حقوقی رد می‌کند.
نویسنده: علی تتماج
دریافت صفحه با کد QR