از نوع اتفاقی که در بندر عباس برای آن زن آلونک نشین افتاد، پیش از این نیز اتفاق افتاده است اما چرا اینگونه برخوردهای خشن با آدمهای فقیر پایان ندارد؟
فقیر ناتوان است، دستش هم به جایی بند نیست، آشنا و پارتی و رانت و از این قبیل امتیازات هم ندارد که بخواهد از آنها برای رفع مشکلات خود بهره ببرد که اگر داشت که دیگر فقیر نبود و آلونک نشینی نمی‌کرد!
اتفاقی که در بندر عباس افتاده، اتفاقی ناگوار و ناخوشایند است که همگان را تحت تأثیر قرار داده و باعث شده واکنش‌هایی هم از سوی افکار عموی در فضای مجازی و برخی مسئولین صورت گیرد که البته طبیعی است و باید هم چنین رفتاری که از سوی شهرداری بندر عباس سر زده با واکنش روبرو شود.
اما نکته‌ای اکنون مطرح شده و شهردار بندر عباس برای توجیه کار غلط خود با آن روش خشن به کار برده این است که چه کسی فیلم تخریب آلونک آن زن بی‌پناه را منتشر کرده است؟! شهرداری بندر عباس بجای آن که نسبت به اقدام غیر اصولی خود به آن زن فقیر آلونک نشین عذرخواهی کند و از کرده خود پشیمان باشد سعی دارد تا کار خود را وجهه قانونی بدهد اما در چنین مواقعی نباید وجدان، اخلاق و اصول انسانی را نیز رعایت کرد؟
جایگاه انسانیت فردی و مسئولیتی در چنین مواقعی کجاست؟ تنها کافی بود که شهرداری بندر عباس با یکی از مراکز حمایتی مانند کمیته امداد، بنیاد مستضعفان یا سازمان بهزیستی هماهنگ کند و این زن بی پناه را از طریق این نهادها تحت پوشش قرار دهد و آنگاه به مسئولیت قانونی! خود عمل عمل کند. قطعاً چنین رفتارهایی در جامعه با واکنش‌های منفی روبرو می‌شود که بازتاب خوبی هم در جامعه ندارد، در حالی که نظام جمهوری اسلامی ایران در ذات خود اینگونه رفتارها را تحمل نمی‌کند و همانگونه که دیده شد قوه قضاییه و دیگر مسئولین کشور نیز به این موضوع ورود کردند و واکنش نشان دادند.
اتفاقاً کار آن‌ کسی که فیلم تخریب آلونک آن زن تنها و بی‌پناه را منتشر کرده و باعث شده تا مردم و مسئولین نسبت به این اقدام غیر انسانی آگاه شوند و تظلم خواهی کنند کار درستی بوده است. اگر برای فساد قانون سوت زنی تصویب می‌شود تا از افشا کنندگان فسادهای اقتصادی حمایت شود، برای اینگونه مسائل نیز باید قانون حمایتی وضع شود تا شهرداری بندر عباس بجای جبران کار غلط خود مدعی نباشد و در پی شکایت از فردی که از تخریب آلونک آن زن بی‌پناه فیلم برداری کرده و آن را منتشر کرده، نرود.
مسئولیت، برای هر فردی تنها اجرای قانون نیست، بلکه باید مسئول همه جوانب را در نظر بگیرد تا از تبعات منفی اجرای قانون بکاهد و از تولید هزینه برای کشور جلوگیری کند.
آلونک آن زن تنها و بی‌پناه بر اساس قانون باید تخریب می‌شد، در این تردیدی نیست، اما نوع برخورد و اجرای قانون در چنین مواردی باید با هوشمندی و درایت باشد.
آیا شهرداری بندر عباس یک ساختمان و یا یک ویلای بزرگ که غیر قانونی ساخته شده را تخریب کرده است؟ شهرداری بندر عباس به نظر می‌رسد که اصل ماجرا و موضوع را به حاشیه رانده و در پی آن است تا خود را از این ماجرا تبرئه کند.
حال یک شهروند و یا حتی عوامل شهرداری که در حال اجرای دستور بودند، از صحنه خراب کردن آلونک فیلم برداری کرده‌اند، ایراد کار کجاست؟ اتفاقاً به خاطر تغییر ماهیت در عرصه فضای رسانه‌ای مسئولین باید در رفتارهای خود تجدید نظر کرده و با تغییر در نوع اجرای تصمیمات خود که غالباً در چارچوب قانون است درنگ کنند و حساسیت بیشتری از خود نشان دهند.
درخواست شهردار بندر عباس برای برخورد با منتشر کننده فیلم ویران کردن سرپناه آن زن آلونک نشین عذر بدتر از گناه است.
شهردار و دیگر مسئولین شهرداری بندر عباس باید نسبت به اقدام غیر اخلاقی خود پاسخگو باشند و افکار عمومی را قانع کنند و از کرده خود عذرخواهی کرده و ابراز پشیمانی کنند اما با کمال تأسف می‌بینیم که دست پیش را گرفته‌اند که پس نیفتند! 

^{نویسنده: سیاوش کاویانی}