سیدحسین نقوی حسینی گفت: وقتی بخشی از نظام مالی و پولی جهان به‌خاطر تحریم‌های آمریکا با ما کار نمی‌کند، صحبت از FATF بی‌معناست و تصویب آن خودتحریمی است.
سیدحسین نقوی حسینی نماینده مردم ورامین در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اظهارات اخیر معاون اول رئیس‌جمهور مبنی بر تایید لوایح مرتبط با FATF از سوی رهبر معظم انقلاب گفت:‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در زمان اجرای برجام طرف متقابل مدعی بود برای انجام تعهداتش با محدودیت‌هایی توسط مقررات FATF مواجه هستند و عنوان می‌کردند این مقررات دست و پایشان را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ برای اجرای تعهدات برجامی بسته است.
وی افزود: و نکته اینجاست وقتی آمریکایی‌ها از برجام خارج شدند و اروپایی‌ها هم به تعهداتشان عمل نکردند و بنا هم ندارند به این تعهدات عمل کنند و طرف آمریکایی همه تحریم‌های قبلی را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مجدد بازگردانده، دیگر صحبت از FATF و لوایح پالرمو و ... جایگاهی در کشور جایگاهی ندارد. سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اظهار داشت:‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تحریم‌های آمریکا فوق FATF و پالرمو است.
اگر ما همه توصیه‌های ۴۱گانه FATF را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هم اجرا کنیم و پالرمو را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هم به تصویب برسانیم، آورده‌ای برای ما ندارد جز اینکه تعهدات بیشتری بر ما تحمیل می‌شود.
نقوی خاطرنشان کرد: بخشی از نظام پولی و مالی جهان با ما کار نمی‌کند، تحریم‌های ثانویه آمریکا بر علیه ملت ایران موانع بر سر راه ما ایجاد کرده،‌ اینکه ما در لیست سیاه FATF باشیم یا نباشیم تاثیری در تحریم‌ها نمی‌گذارد، پس در چنین شرایطی نه صحبت کردن از FATF معنا دارد و نه تصویب این لوایح برای ما دستاوردی به همراه دارد، جز اینکه تعهدات ما را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بیشتر می‌کند و دست و پای ما را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ می‌بندد و محدودیت‌های ما را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بیشتر می‌کند و با این کار یک نوع خودتحریمی را‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بر خودمان تحمیل می‌کنیم.