واحد شماره ۲ مدیریت ارتباطات: شهر مریون، ایالت ایلینویز
در سال ۲۰۰۸ زندان دوم برای مسلمانان در شهر مریون تاسیس شد. در این زندان نیز همه زندانیان مسلمان بودند. تنها زندانی غیرمسلمان این زندان دنیل مک گوان است که به دلیل ۲ مورد آتش‌سوزی عمدی در اورگان به هفت سال حبس در این زندان متهم شده است. اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا واحد مدیریت ارتباطات ایلینویز را به نقض آشکار حقوق زندانیان متهم کرده است.
بسیاری از منتقدین فعال در حوزه حقوق بشر، تاسیس این دو مرکز و مراکز مشابه را دست‌آویزی برای اعمال فشار به گروه‌های اقلیت و مخالفان دولت آمریکا می‌دانند. راشل می‌روپول از مرکز حقوق اساسی افراد، در این باره می‌گوید: «پس از حادثه ۱۱ سپتامبر، تکه کلام تروریسم برای اعمال محدودیت‌های هر چه بیشتر و وارد کردن فشار به افراد مورد استفاده قرار گرفته است. افرادی که بسیاری از آنها هیچ نقشی در حملات تروریستی ندارند و به نظر می‌رسد دو زندان واحد مدیریت ارتباطات محل خوبی برای نگهداری این افراد است.»
از بین ۱۷ زندانی منتقل شده به ترااوت در دسامبر ۲۰۰۶، ۱۵ نفر مسلمان بودند.
در ۳۰ مارس ۲۰۱۰، مرکز حقوق اساسی دادخواستی را در دادگاه بخشی ایالات متحده در حوزه کلمبیا از سوی زندانیان مدعی مطرح کرد. این زندانیان که عبارت بودند از: یاسین محی‌الدین عارف، آوون تویتی، دنیل مک گاون، رویال جونز، کیفا جایوثی، هدایا جایوثی و جنی ثینان، بر این باور بودند که سیاست‌های وضع شده در دو زندان واحدهای مدیریت ارتباطات در ایالت‌های ایندیانا و ایلینوز، و شرایط این دو زندان به هیچ وجه مناسب نیستند. در سال ۲۰۱۱ یک وکیل از مرکز حقوق اساسی، جمعیت مسلمانان زندانی در این دو زندان را ۷۰ درصد کل افراد زندانی عنوان کرد و به این موضوع که حق اقامه نماز به صورت جماعت از این مسلمانان گرفته شده است،اعتراض کرد.
تبعیض نژادی
این مسلمانان با این ادعا که ممکن است با برقراری ارتباط با محیط بیرون و زندانیان دیگر، افراد بیشتری را به ارتکاب جرم تحریک کنند، از دیگر زندانیان
جدا شده‌اند.
استیون ولادک، استاد دانشگاه در رشته حقوق با مطالعه در این زمینه گفته است: «من سوال‌هایی در مورد مخفی‌کاری‌ها و اقدامات محرمانه‌ای که در این زندان‌ها انجام می‌شود، دارم و شک دارم که افراد مناسبی به این زندان فرستاده شود.» وی افزود: «من فکر می‌کنم سوال اصلی این است که محدودیت‌ها کدامند و چگونه از این موضوع مطمئن هستیم که افراد مناسبی به این زندان‌ها فرستاده می‌شود؟ ترکیب افرادی با پیشینه‌های محتلف که لزوما در طبقه‌بندی مشخصی گنجانده نمی‌شوند، مشکل اصلی است. این بدین معنی است که برخی زندانیان به این مکان تعلق ندارند و به افراد دیگر نیز که به این مکان متعلق هستند، توجه کافی نمی‌شود.»
در این زندان‌ها مسلمانانی که مرتکب جرم‌های بین‌المللی و تروریستی شده‌اند، با مجرمان مسلمانی که مرتکب جرم‌های عادی شده‌اند، در یک بند دوران محکومیت خود را سپری می‌کنند. به نظر می‌رسد هیچگونه قانون مشخصی برای فرستادن افراد به این زندان‌ها وجود ندارد و تنها وجه مشترک همه زندانیان این زندان‌ها، مسلمان بودن آنهاست.
دریافت صفحه با کد QR