یکم: اراجیف
به برکت توزیع ابزارهای ارتباطی، هر کسی از هرجایی هر شایعه و خبری را دروازه‌بانی می‌کند و هر صبح تا شام همه چیز و بیشتر خبر و شایعه ناگوار می شنویم به امید آنکه چو فردا شود، فکر فردا کنیم و فردا و فرداها باز هم می‌شنویم و می‌شنویم و فقط می‌شنویم.
این روزها اراجیف درباره دوروبری‌های مقامات کشورمان زیاد منتشر می‌شود؛ راست و دروغ آن را الله اعلم. اما من امیدوارم؛ تماماً دروغ باشد. من اصلاً دوست ندارم شایعات مرتبط با زهرا_لاریجانی درست باشد. زیرا دوست ندارم این وصله‌ها به فرزند یکی از مقامات ما بچسبد. همانطور که دوست دارم، پرونده مهدی جهانگیری در دادگاه صالحه تبرئه شود. چون دوست ندارم برادر معاون اول رئیس‌جمهور کشورمان، مفسد باشد. همانطور که آرزو می‌کردم، فرزند محسن رضایی هم به کژراهه نرفته بود و حسین فریدون هم مشکلی نداشت و... .

دوم: پاسداشت
با انتشار شایعاتی درباره زهرا لاریجانی، آقایان و مقامات بسیاری از علوی وزیر اطلاعات، تا محسنی اژه‌ای سابقاً وزیر اطلاعات و الان معاون قوه قضاییه تا محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام و... این شایعات را محکوم کردند و البته کار درستی هم کردند. هر چند در مواردی دفاع بد، از دفاع نکردن، بدتر است و می‌شد، بهتر ماجرا را جمع و جور کرد. اما من به کم و کیف این دفاع هم کاری ندارم و فرض می گیرم، محتوای دفاع هم مثل اصل آن، درست و خوب بوده باشد. اما من در جست‌وجوی پاسخ به سوال مهمتری هستم.

سوم: ترک اولی
دفاع از یک مظلوم حتی اگر مقام مسئول باشد، لازم است. اما آیا ما سنگ هر مظلومی را این قدر جدی به سینه می‌زنیم؟!
سوال من همین است اما باید آن را بیشتر شرح بدهم تا پاسخ آن را بهتر بیابم.
آیا ما برای آن مردم بی‌پناهی که در گوشه و کنار این مملکت، زیر بار ستم می‌افتند، شتاب غیرتمندانه برای دفاع داریم؟!
اصلاً مردم پیشکش! آیا برای دفاع از همه مقامات و شخصیت‌ها هم، همین قدر با حجم سنگین، شتاب می‌کنیم؟!
بگذارید درباره خیلی از شخصیت‌ها و مقامات هم بگوییم؛ اصلاً پیشکش! آیا در برابر هجمه‌های ناجوانمردانه و مکرر و مداوم و رنگارنگ همین کانال تلگرامی به رهبر انقلاب، غیرتمندانه دفاع می‌کنیم؟! کاش همین الان آقایان اژه‌ای و علوی همین سوالاتی را که می‌نویسم، می‌خواندند و به من پاسخ می‌دادند تا پاسخ آنها را هم بنویسم.

چهارم: همیشه در صحنه
سوال را کمی جدی‌تر بپرسم؛ آیا در برابر هجمه مداوم و رنگارنگ به ساحت مقدس عاشورا و کربلا و حضرت سیدالشهدا(س) و ائمه هدی(س) و اسلام عزیز و حضرت باریتعالی، که ناجوانمردانه و مکرر در فضای مجازی و گاه حتی فضای رسمی و واقعی صورت می‌گیرد، به دفاع بر می‌خیزیم یا ترک اولی می‌کنیم؟! آیا در برابر تحریف مکرر حرکت حضرت سیدالشهدا(س) از سوی آقای روحانی نیز همان قدر خونمان به جوش می‌آید؟!
اگر نظام ما مبتنی بر دیانت است، که هست و اگر مقامات مسئول ما، مسئول در جمهوری اسلامی هستند که هستند، از آنها تقاضا داریم در دفاع از دیانت و ولایت و ملت، مانند امت همیشه در صحنه باشند. 

^{نویسنده: دکتر محمد مهدی شیر محمدی}