روز گذشته که همه جا خبر از خروج برجام بود و به نوعی رانندگان تاکسی هم به تحلیلهای درست و غلط خود رسیدگی میکردند، خانم ابتکار که روزی روزگاری معاون رئیسجمهوری و رئیس سازمان محیطزیست بودند و حالا به درجه رفیع معاونت رئیسجمهور در امور زنان و خانواده رسیدهاند دو اظهارنظر داشتند.
یکی این بود که در همه این شلوغیها و نگرانیهای مردم درباره خروج امریکا از برجام ایشان #دلواپس حضور بانوان در ورزشگاهها و استادیومهای ورزشی بودند و به این نکته اشاره کردند که این موضوع از اولویتهای بالای دولت دوازدهم است و در برخی شهرستانها این موضوع اتفاق افتاده و خوشبختانه بانوان توانستهاند در ورزشگاهها حضور داشته باشند!! در آخر سخنان خود هم در مورد طرح تشدید مجازات اسیدپاشی اشاراتی داشتند که اصلا به اندازه ورود به استادیومها و دوچرخهسواری برایشان مهم نبود و نیست. او که در زمان امضای تعهد برجام با وجود ریزگردها و به شماره افتادن نفس هموطنانمان در خوزستان و سیستان و بلوچستان با رسانههای خارجی درباره مواهب برجام صحبت میکرد و در هنگام وارونگی دما در تهران از اثرات مثبت برجام در ایتالیا و فرانسه میگفت!! حالا که برجام عملا با خروج امریکا فروریخته نیازی به صحبت درباره آن و تحلیلهای گذشته خود نمیداند!
و انگار میگوید: دیدید گل در بر و میدر کف و معشوق بکام است. اصلا انگار بحث روز کشور ما همین است که سبزینه کابینه به آن اشاره داشته.
این معاون رئیس دولت در سخنانی دیگر که تازه یادشان افتاده در شهر خبری هست گفته که حالا با خروج امریکا حس بیاعتمادی به آنها بیشتر شده و آنها هستند که منزویتر میشوند و ما و اعضای هیئت دولت از پیش برنامههایی را برای خروج امریکا پیشبینی کرده بودیم.
این سوال بدجوری در ذهن ما رفت و آمد دارد که چطور آن زمان که از رهبر معظم انقلاب تا کارشناسان به این برجام شما خوشبین نبودند و این روز را پیشبینی میکردند، شما فقط پیشبینیهای خودتان را قبول داشتید و مدام از حل مشکل ریزگردها، تسهیل ازدواج جوانان و مشکلات آبی و... حرف میزدید.
حالا قرار است در این هفتهها که رئیسجمهور قول داده که فلان میکنیم و چنان، چه اتفاقی بیفتد که مردم ما به روزهای آینده خوشبین باشند و بدانند در آینده چه سرنوشتی برایشان رقم خورده است؟
سرکار خانم بهتر است خودتان و ما را گول نزنید مشکل جوانان کشورمان این روزها این چیزهایی که شما و دوستان بنفشتان میگویید نیست. که اگر هم باشد چندان در اولویت نیست. مشکلشان بیتوجهی شما مسئولین به نیازهای جامع آنها اعم از بیکاری، گرانی، ازدواج و... و یک لیوان آب خوش خوردن در روزگار بدعهدی شما و آنور آبیهاست.
نویسنده: محسن رجبی