تخصص در کارها باید حرف نخست را بزند، در هر حوزه‌ای باید همیشه عده‌ای باشند که به نخبه‌پروری بپردازند و با کشف درست نخبگان، آنها را برای مدیریت کلان آماده کنند، اما متاسفیم که در برخی مواقع شاهدیم رفیق‌بازی و جناح‌بازی جایگزین شایسته‌سالاری می‌شود، این رفتار است که اتوبوسی می‌آورد و اتوبوسی مدیران را می‌برد! رفتاری که هر کجا رخ داده است عملا نتیجه‌ای به جز درجا زدن، دور زدن و عدم پیشرفت و توسعه را نداشته است.
از این‌روست که می‌توان به راحتی عنوان کرد برخی را به قدری در دولت می‌بینیم و با پست‌های متفاوت مشاهده‌شان می‌کنیم که به کل یادمان می‌رود آخرین سمتی که داشت چه بود، حتی وقتی جرقه‌ای در ذهنمان می‌خورد که‌ای بابا فلان عضو هیات دولت و فلان مشاور که چند وقت پیش اتهام مالی داشت! باید سریع روی آن خط بکشیم چون نه ثابت شدن اتهام در گرفتن پست جدید شرط است و نه توضیح درباره چگونی رفع آن! و متاسفیم که بعدها مشاهده می‌شود همان فرد حکم به دست، بعد از اتمام پستش برای کارهای انجام داده به قوه قضاییه احضار شده و محاکمه و زندانی می‌شود! این صحنه متاسفانه در دولت‌ها با مصداق‌های متفاوت تکرار شده است و باز هم متاسفانه در این دولت کنونی بخش اول آن را مشاهده می‌کنیم که اقدامی شائبه‌دار و البته نامیمون است. اما آسیب‌های این رفتار جناحی یا خودمانی بنویسیم رفاقتی انتخاب کردن افراد برای سمت‌های غیرتخصصی‌شان چیست؟!
علوی و قسم به جدش
چندی پیش در عین ناباوری کلیپی از وی در شبکه‌های مجازی پخش شد که بخشی از گفت‌وگوی او را به صورت بریده برای مردم بازگو می‌کرد، آنجا که او می‌گوید قرار نبوده سمتش را قبول کند و فکر می‌کرده پستی دیگر را به واسطه تخصصش به او پیشنهاد دهند و در نهایت به دلیل قسمی که رئیس‌جمهور به جد او خورده است! پست وزارت غیرتخصصی را می‌‌پذیرد! اعتقاد به ائمه سر جای خود اما واقعا چرا به جای دیدن تخصص افراد، آنها را با قسم دادن به اعتقادشان وادار می‌کنید که پستی را بپذیرند که در آن خودشان اصرار می‌کنند که تخصص لازم را ندارند؟!
آیا اینگونه انتخاب کردن شائیه انتخاب جناحی و رفاقتی را تشدید نمی‌کند و نخبگان را ناامید نمی‌سازد؟!
ربیعی و اشک‌هایش
جلسه‌هایی برای استیضاح ربیعی در دولت برگزار شد اما هر بار وزیر رفاه ماندنی شد به جز چند ماه پیش که بالاخره مجلس اتفاقا در اوج بحبوحه ارزی تصمصم به برکناری او گرفت، در جلسه استیضاح ربیعی حرف‌های بسیاری مطرح شد، از تلاش او و همکارانش برای خرید رای اعتماد نمایندگان تا تخلفاتی که به محسنی‌بندپی نسبت داده شد تا....
در نهایت هم مجلس دوباره به ربیعی اعتماد نکرد و او از وزارت رفاه رفت! اما وقتی رئیس‌جمهور بلافاصله بعد از تشخیص مجلس برای علی ربیعی حکم می‌زند تا همچنان در دولت باقی یماند و اتفاقا از زحمات وزیرش تشکر می‌کند! آن هم بدون بررسی اینکه آنچه در جلسه استیضاح گذشته درست بوده یا خیر و قبل از بررسی قوه قضاییه درباره واقعی بودن اتهامات وارده به او و تیمش! و به جز این مورد دقیقا همان فرد مطرح در جلسه استیضاح یعنی محسنی‌بندپی را هم سرپرست جدید وزارتخانه می‌کند!! آیا این موضوع همان جناحی دیدن و رفاتی دور هم در هیات دولت ماند را در اذهان عمومی تداعی نمی‌کند؟!
شریعتمداری و هک سیستمش!
وزیر صمت که با توجه به اتفاقات رخ داده در وزارتخانه‌اش بارها و بارها در مقام انتقاد و اتهام قرار گرفته است! از هک عجیب و غریب سیستم وزارت صنعت برای ثبت حدود پنج هزار خودرو در سامانه ثبت سفارش! تا به وجود آمدن پرونده سکه ثامن و رد پای وجوز وزارت صنعت و شفاف نکردن ارزهای دولتی تخصیص داده شده حتی با تعیین اولتیماتوم توسط رئیس‌جمهوری! اما وقتی شریعتمداری بعد از تست معاونت اجرایی و وزیر صمت آن هم زمانی که قرار است استیضاح شود، شائبه‌های برای قرار گرفتن در پست وزارت رفاه مطرح می‌شود! آیا این اتفاق در صورت تایید شدن و عملی شدن همان شائیه رفاتی بودن در هیات دولت را تشدید نمی‌کند؟! آیا نباید یکبار برای همیشه زمانی که افراد هنوز در سمت‌هایشان هستند برای توضیحات اولیه تخلفات احتمالی به قوه قضاییه احضار شده و در صورت تخلف با آنها برخورد شود؟! آیا این رفتار نخبگان را از ادامه مسیر ناامید نمی‌کند؟!
سیف و نوسانات ارزی‌اش
آقای سیف را که سخنگوی قوه قضاییه معاون اول این قوه هم هست اعلام کرد که رد پاهایی از او در نوسانات ارزی کشف شده و چند بار به عنوان مطلع احضار شده است اما چرا قبل از تاید و یا رد اتهامش توسط رئیس‌جمهوری تجلیل شده و پست جدید می‌گیرد. آیا مشکلات ارزی در یکسال اخیر باعث نارضایتی مردم از دولت نشده است، آیا مردم انتظاری غیر از این دارند که دولت مسبب این اتفاقات را مجازات کند؟!
گزینه مورد نظر و تابعیت دومش
اما خبرها اینطور مخابره می‌شود که این روزها قرار است از سوی رئیس‌جمهور به ترتیب شاپور محمدی یا فرهاد دژپسند برای وزارت امور اقتصادی و دارایی، علی‌اصغر مونسان برای وزارت راه و شهرسازی، محمد شریعتمداری برای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و یکی از آقایان مهدی کرباسیان و رضا ویسه به ترتیب برای وزارت صنعت، معدن و تجارت به مجلس معرفی شوند.
اما دوتابعیتی برودن برخی و حضور مجدد بری دیگر آیا همین جرقه را در اذهان عمومی تقویت نمی‌کند که به جای شایسته‌سالاری و نخبه‌پروری دولت دورهمی جناحی و رفاقتی دارد؟! کاش دولت همه این آیا‌ها را جواب دهد و قوه قضاییه هم... امیدواریم که اگر اتهامی وجود دارد قوه قضاییه قبل از اتمام دوره ریاست جمهوری تدبیر و امید به آن رسیدگی کند و اینطور نشود که این دولت هم مانند قبلی‌ها بعد از اتمامش مرود بازخواست قرار بگیرد چراکه این موضوع خود شائیه مصونیت قدرتمندان را دز اذهان عمومی تقویت می‌کند.
نویسنده: سوشیانت آسمانی
دریافت صفحه با کد QR