انتخابات رياست جمهوري روسيه ۴ فوريه (پس فردا) برگزار مي‌شود. اين انتخابات در حالي با حضور كانديداهاي مختلف برگزار مي‌شود كه اصلي‌ترين بخت پيروزي در انتخابات ولاديمير پوتين مي‌باشد.
پوتين كه دو دور رياست جمهوري و اكنون نخست وزيري روسيه را در كارنامه دارد در حالي كانديداي انتخابات شده كه بسياري تاكيد دارند وي با بيش از ۵۰ درصد آنرا را مي‌تواند به تكرار حضور در كاخ كرملين دست يابد.
نظر سنجي‌ها نشان مي‌دهد كه پوتين با ۵۱ درصد آرا از محبوبيت خاصي در ميان مردم برخوردار است. اين امر چنان بوده كه حتي محافل سياسي و رسانه‌اي جهان نيز تاكيد دارند كه وي پيروز انتخابات است. هرچند كه جريان‌هاي مخالف از حزب كمونيست گرفته تا راستگرايان غرب گرا اعتراض‌هايي به حضور وي در انتخابات داشته‌اند و وي را به خودكامگي محكوم مي‌كنند اما به هر تقدير در حوزه داخلي براي كسب راي مشكل چنداني در پيش روي ندارد. نكته قابل توجه در قبال پوتين و انتخابات روسيه، نقش بازيگران خارجي است. نقشي كه مي‌تواند تاثير منفي بر انتخابات و سرنوشت پوتين داشته باشد. تحولات روسيه پس از انتخابات مجلس (دوما) و برخي ناآرامي‌هاي خياباني نشان داد كه كشورهاي غربي در باطن با حضور پوتين در قدرت و اقتدار رو به رشد مسكو مشكل دارند و به هر نحوي به دنبال بحران سازي در روسيه مي‌باشند.
آنها كه حضور پوتين را برابر با شكست غرب گرايان و حتي كمونيست‌ها مي‌دانند شيوه‌اي انقلاب رنگي را در قبال اين كشور در پيش گرفته و تلاش دارند تا با ايجاد ناآرامي‌ داخلي روسيه را از حضور در معادلات جهاني باز دارند.
غرب مي‌داند كه محور سياستهاي پوتين را بازيگري در صحنه بين‌الملل تشكيل مي‌دهد لذا تلاش مي‌كند به هر نحوي شده از اين امر جلوگيري نمايد. براين اساس ايجاد جريان‌هاي ضد دولتي و به اصطلاح دموكراسي خواه را در دستور كار قرار داده است امري كه پس از انتخابات مجلس به شدت افزايش يافته است. نكته قابل توجه آنكه غربي‌ها حتي به خريد ناظران انتخابات پرداخته كه نمود آن دهها ميليون دلار كمكهاي صورت گرفته به موسسه «گلوبال» است كه ۱۰ سال مسئول نظارت بر انتخابات روسيه بوده است.
با اين تفاسير مي‌توان گفت كه پوتين دوراني سخت را سپري مي‌كند اما نه به دليل مخالفتهاي داخلي بلكه به دليل دخالتهاي خارجي كه براي عدم رسيدن وي به كرملين ابزارهاي گوناگوني را به كار مي‌گيرند. غرب تلاش دارد تا با اعمال فشار بر پوتين از هم اكنون وي را در شرايطي قرار دهند كه پس از ورود به كاخ كرملين مجبور به پذيرش خواسته‌هاي آنها باشد.