جناب آقای رئیسجمهور! به شما حق میدهیم! حق میدهیم که عصبانیت خود را بروز بدهید و منتقدین را خطاب قرار دهید و آنها را با تعابیری که نمیخواهیم بازگو کنیم، خطاب قرار دهید.
اما چرا به شما حق میدهیم که عصبانی باشید و منتقد را با نقد خود همراه سازید؟ با آنها که تخریب میکنند و سیاهنمایی، ما را کاری نیست، ما تخریب و تضعیف را برنمیتابیم و آن را نفی میکنیم، اما نقد را نه، خود را منتقد میدانیم و سعی کردهایم در راستای نقد منصفانه و عادلانه قلم بزنیم و حرمت این قلم را نشکنیم که سالها است دوست و همراه ما گشته و جدایی ناپذیر است تا هنگام مرگ.
آقای روحانی! گفتیم که به شما حق میدهیم چراکه میدانیم مسئولیت سنگینی بر دوش شما است، میدانیم در قبال ملت و انقلاب وظیفه سنگینی را برعهده دارید و البته برای دست یافتن به این مسئولیت براساس ساز و کار نظام اسلامی و چارچوبهای موجود که پذیرفتهاید به ریاست جمهوری رسیدهاید.
میدانیم فشار زیاد است، مطالبات هم فراوان، اما چرا این خواستهها شما را برآشفته میکند؟ دلیل آن روشن است، وعدههای داده شده باعث ایجاد توقعات شد، هم برای مردم و هم برای نظام، چرا توقعات و مطالبات رو به فزونی گذاشت، دلیل این هم روشن است، تحقق وعدهها به موضوعی سنجاق شد که از همان ابتدا هم سرنوشتش روشن و شفاف بود و آن برجام است.
منصفانه بگوییم که برجام نتوانست اهداف شما را برای کشور محقق کند و نه تنها محقق، بلکه مانعی شد برای این که با همت بلند و توان داخلی کشور به اهداف دولت تدبیر و امید دست یابید.
شما برای کشور برنامهها و اهداف بلندی داشته و دارید، اهدافی که اگر از مسیر درست آن طی میشد، دست یافتنی بود. دلخوش بودن به توافق هستهای که یک طرف اصلی آن آمریکا است، راه رسیدن به آن برنامهها و اهداف را به بیراهه کشاند. حرف حساب منتقدین با انصاف همین بوده است و بس!
اگر میگویید که «باید باور کنیم، ضربه به دولت، ضربه به نظام است»، ما نیز آن را باور داریم، میدانیم که تضعیف دولت موجب تقویت نظام نمیشود، چنین تفکری اشتباه است، ما نام آن را میگذاریم ضد انقلاب! غیر از این هم نیست.
اما اگر به خاطر مدیریت ضعیف و اشتباه دولت شما مشکلاتی برای کشور به وجود آید که هزینه برای نظام اسلامی و مردم بتراشد، چه باید گفت؟! اگر آن وجه ماجرا که «ضربه به دولت، ضربه به نظام است»، بپذیریم که میپذیریم، این وجه را نیز باید پذیرفت که ضعف دولت، ضربه به نظام است یا نه؟!
آیا هنوز به این باور نرسیدهاید که مذاکرات هستهای با آمریکا که به توافق انجامید، برای کشور زیانبار بود؟ برجام چه دستاورد عینی برای کشور، مردم و انقلاب داشت که احساس نمیشود؟
این را ما که منتقد هستیم نمیگوییم، گرچه رسانه به عنوان رکن چهار دموکراسی شناخته میشود و البته صدای مردم است؛ خود به میان مردم بروید و یا افرادی مطمئن و معتمد را به میان آنها بفرستید تا از نزدیک با دیدگاههای مردم درباره عملکرد دولت تدبیر و امید، خاصه در زمینه توافق هستهای آگاه شوند و هر آنچه که ضبط کردهاند بدون کم و کاست در اختیار شما بگذارند، نتایج آن را هم منتشر کنید، که اگر غیر از آن چیزی بود که منتقدین میگفتند، ما قلم را پیش از مرگ زمین میگذاریم، چهار گوشه زمین رسانه و روزنامه را میبوسیم و عطایش را به لقایش میبخشیم.
جناب آقای رئیسجمهور! شما خود را سخنگوی مردم معرفی کرده و گفتهاید؛ «اگر بناست کسی از طرف ملت سخنگو باشد، این رئیسجمهور است که منتخب مردم بوده و میتواند بهترین سخنگو از طرف مردم، مطالبات و خواست مردم باشد»، اما جناب آقای روحانی! شما مسئول هستید، مسئول کسی است که در برابر عملکرد خود باید به مردم پاسخگو باشد، از قوه قضاییه گرفته تا خانه ملت، حتی جایگاه رهبری نیز پاسخگو است، شخص رهبری که جور همه کمکاریهای مسئولین را میکشد و عذرخواهی هم میکند. همه مسئولین از جمله جنابعالی به همراه دستگاه دولت همانگونه که گفتهاید «امروز روز حل مشکلات مردم است و همه باید در این مسیر دست به دست هم دهیم» وظیفه دارند در این راه حرکت کنند. راه همین است، حل مشکلات کشور و مردم ولاغیر. حاشیهسازیها و تنشهای سیاسی تنها راه را غبارآلود میکند.
نویسنده: محمد صفری