نوران فابيوس وزير خارجه فرانسه سفري دوره‌اي به غرب آسيا داشته و آن از مصر، رام‌ا... و سرزمين‌هاي اشغالي فلسطين ديدار نموده است. در کنار مباحثي که وي در سرزمين‌هاي اشغالي در باب حفظ منافع اين رژيم بيان داشته و يا تاکيدات وي بر رابطه گسترده فرانسه با مصر در سفر وي به قاهره، مواضع او در رام‌ا... و گفت وگو با ابومازن رئيس تشکيلات خودگردان قابل توجه است. فابيوس به نقل از ابومازن تاکيد مي‌کند که ابومازن با عدم حضور حماس در انتخابات و حذف حماس از روند سياسي موافقت کرده است. فابيوس در ادامه تاکيد مي‌کند که اين امر با نظر و ديدگاه فرانسه همسو مي‌باشد. حال اين سوال مطرح است که چرا فرانسه با اين مواضع همراه است و از آن حمايت مي‌کند! پاسخ به اين پرسش در چارچوب خوش‌خدمتي پاريس به رژيم صهيونيستي قابل تعريف است. سران فرانسه تلاش دارند تا اراده و سرسپردگي خود به اين رژيم را اثبات نمايند و در اين راه حتي از سرکوب آزادي‌هاي فردي نيز ابايي ندارند چنانکه تظاهرات حاميان فلسطين در فرانسه با سرکوب پليس همراه شده است. طرح ابومازن براي عدم پذيرش حماس به منزله تفرقه و جدايي ميان گروه‌هاي فلسطيني است. اين تفرقه اساس طراحي صهيونيستها براي نابودي فلسطين بوده و هست چرا که هر زمان فلسطين در سير وحدت قرار گرفته شکست را به اين رژيم تحميل نموده که دستاوردهاي دو انتفاضه نمودي از آن است.
حال اين سوال مطرح است که چرا ابومازن در چنين بازي اي گرفتار آمده است. که براي خوشايند فرانسه چنين مسائلي را مطرح مي‌سازد؟ بررسي رفتاري ابومازن نشان مي‌دهد که وي همچنان تلاش دارد تا خود را در راس تشکيلات خودگردان حفظ نمايد. با توجه به عدم داشتن پايگاه مردمي وي راهبرد بهره‌گيري از حمايت‌هاي خارجي را در پيش مي‌گيرد. رويکرد به طرح‌هاي سازشکارانه و نيز عدم رويکرد به وحدت و يکپارچگي و حفظ وضعيت شکاف و تفرقه ميان فلسطيني‌ها، مطالبه اصلي طرف‌هاي خارجي از ابومازن است. در مقطع کنوني که برخي گمانه‌زني‌ها از توافق احتمالي حماس با تل‌آويو و طرف‌هاي خارجي براي آتش‌بس بلند مدت مطرح گرديده ابومازن براي معرفي خود به عنوان فردي که مي‌تواند طرح مذاکره صهيونيستها و مورد اعتماد غرب باشد تقلا مي‌کند. که سخنان تفرقه‌افکنانه وي درباره حماس و تشکيل دولت ملي نمودي از اين رفتار مي‌باشد.
به عبارتي ابومازن در حال سوختن منافع ملي فلسطينيان براي منافع شخصي است در حالي که نتيجه اين رويکرد و استمرار اختلاف فلسطيني‌ها و بهره‌گيري صهيونيستها از آن براي اشغالگري بيشتر و حتي سوء‌استفاده کشورهاي عربي و غربي از اين اختلافات به عنوان بهانه عدم توجيه به مشکلات فلسطين مي‌باشد.