«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه از دیروز دیداری رسمی از ۳ کشور حاشیه خلیج فارس را آغاز کرده است. رئیس جمهور ترکیه در بحرین با حمد بن عیسی آل‌خلیفه پادشاه بحرین دیدار خواهد کرد و در این دیدار چندین توافقنامه همکاری با وی امضاء خواهد کرد.وی پس از دیدار با پادشاه بحرین راهی عربستان خواهد شد.اردوغان پس از عربستان راهی دوحه می‌شود. حال این سوال مطرح است که وی از این سفر چه اهدافی را پیگیری می‌کند؟ برخی از ناظران سیاسی بر این عقیده‌اند این سفر بیشتر جنبه اقتصادی برای اردوغان دارد. ترکیه که به دلیل بحران‌های امنیتی و ناکامی منطقه‌ای حجم عظیمی از صنعت گردشگری خود را از دست داده است بر این اساس اردوغان از یک سو به دنبال جذب سرمایه‌های کشورهای عربی در ترکیه است و از سوی دیگر می‌خواهد تا این کشورها را به محلی برای کالاهای ترکیه‌ای مبدل سازد. نکته دیگر در باب این سفر برخی اشتراک منافع موجود میان این کشورها است. آنطور که اردوغان در دیدار با وزیر خارجه سعودی اعلام کرد طرفین در باب تحولات عراق، سوریه، بحرین و یمن دارای دیدگاه واحدی هستند.
نقطه اشتراک آنان این است که از طرفی حمایت‌های آنها از تروریسم به نتیجه نرسیده که نمود عینی آن را در سوریه، عراق و یمن به وضوح می‌توان شاهد بود. در این میان با توجه به رویکرد اخیر ترکیه به حل بحران سوریه که گام مقدماتی آن حضور در نشست آستانه بوده اگر آنکارا واقعا به دنبال مقابله با تروریسم و حل بحران‌های منطقه است در این سفرها باید به کشورهای عربی مذکور درباره ادامه حمایت از تروریسم و بحران‌های منطقه هشدار دهد. ترکیه باید در عمل نشان دهد راه خود را از بحران‌سازان جدا کرده است. ترکیه با سیاست پاندولی میان مبارزه با تروریسم(ایران، روسیه و سوریه و عراق) و حامیان تروریسم ( رژیم صهیونیستی، ارتجاع عربی و آمریکا) نمی‌تواند به منافعی دست یابد و باید راه صحیح یعنی رویکرد به مقاومت که جهان آن را حلال مشکلات منطقه می‌داند در پیش گیرد چنانکه مردم ترکیه با رویکرد کشورشان به رژیم صهیونیستی و ارتجاع عربی و آمریکا مخالف بوده و بر لزوم رویکرد درست به همسایگان که در صف مبارزه با تروریسم قرار دارند تاکید دارند. به هر تقدیر می‌توان گفت که سفر اردوغان به کشورهای عربی منطقه بیش از آنکه برگرفته از روابط نزدیک طرفین و آن طور که آمریکایی‌ها ادعا دارند تعاملات عربی، عبری و ترکیه‌ای باشد ناشی از اجبارهای طرفین است چرا که از یک سو ترکیه با چنین رویکردی در تصور احیای موقعیت منطقهَ‌ای و حتی بهره‌گیری از این روابط برای یارگیری منطقه‌ای جهت چانه زنی در روند مذاکرات و تحولات سوریه است و از سوی دیگر کشورهای عربی مذکور نیز همراهی ترکیه را عاملی برای داشتن شریک در کشتار منطقه و حمایت از تروریسم می‌دانند.
در اصل آنها با این رویکرد نه به دنبال تعامل و نقش دادن به ترکیه بلکه در پی گرفتارسازی آن در رفتارهای بحران‌ساز خود در منطقه هستند.
دریافت صفحه با کد QR