طی هفته‌های اخیر تحلیل‌ها و گفتارهایی مبنی بر مذاکره با آمریکا مطرح می‌گردد و حتی ادعاهایی مبنی بر مذاکره پنهانی میان طرفین در عمان مطرح شده که از سوی دستگاه دیپلماسی رسما مردود اعلام شده است. در این میان دو سناریو مطرح می‌شود. مذاکره قبل از انتخابات با ترامپ، تا از شرایط انتخاباتی آمریکا برای امتیاز گیری استفاده شود. گزینه دیگر گزینه صبر تا اعلام نتایج انتخابات آمریکا و مذاکره با طرف پیروز انتخابات است. البته برخی نیز با اشاره به سیاستهای ترامپ سناریوی حمایت از بایدن با هدف مدیون‌سازی وی برای مذاکره بعد از پیروزی اش در انتخابات را مطرح می‌کنند. این سناریوها برای آنچه حل مشکلات اقتصادی کشور نامیده می‌شود در حالی مطرح می‌گردد که نگاهی به تحولات داخلی آمریکا نکات قابل توجهی را آشکار می‌سازد.
نخست آنکه آمریکایی که خود را کانون رفاه و زندگی برتر معرفی می‌کند که بحران کرونا و ناتوانی دولتمردان برای مقابله با کرونا، واهی بودن برتر آمریکایی را نشان داد به ویژه اینکه سران آمریکا تلفات بالا را امری طبیعی دانسته و قربانی شدن ۲ میلیون نفر را عادی عنوان کرده اند. دوم آنکه آمریکا خود را اهدا کننده آزادی و امنیت معرفی می‌کند حال آنکه اعتراضات ماه‌های اخیر به نژادپرستی سیستماتیک حاکم بر آمریکا ابهامات در این ادعا را بیشتر کرد. نژادپرستی ساختار حاکم بر آمریکا که اجازه می‌دهد پلیس به راحتی رنگ پوستان را به قتل برساند و اعتراض به این رفتار را سرکوب نماید ماهیت واقعی آمریکا را نشان داد و این سوال را در اذهان ایجاد کرد که آمریکایی که به مردم خود رحم نمی‌کند، چگونه می‌تواند ادعای ناجی بودن را داشته باشد. سوم آنکه مناظره دوشنبه شب جو بایدن و ترامپ نامزدهای دموکرات و جمهوریخواه حقایقی از دموکراسی و مردم سالاری در آمریکا نشان داد. مناظره ای که در آن به جای پرداختن به مشکلات اقتصادی و اجتماعی مردم طرفین به اتهام زنی و به کار بردن رکیک ترین الفاظ برای تخریب طرف مقابل پرداختند به عنوان نمونه جو بایدن به ترامپ می‌گوید: «آیا خفه می‌شوی مرد؟» و ترامپ نیز پاسخ می‌دهد «تو مدام وراجی می‌کنی.»
رفتار بایدن و ترامپ چنان بود که رسانه این مناظره را برگرفته از ناسزا و بددهنی و برچسب زدن عنوان کردند و برخی نیز شب مناظره را شب انزجارآور برای دموکراسی خواندند.
مناظره مذکور نشان داد که اکنون در آمریکا جنگ بر سر قدرت است و هیچ کدام از نامزدها توجهی به مطالبات مردم ندارند و صرفا به دنبال حذف رقیب از میدان هستند. برخی بر این عقیده اند که این مناظره ته مانده‌ آبروی آمریکا در جهان را نیز بر باد داد و ابعاد دیگری از نقاب آمریکا را برداشته است. با توجه به این شرایط این سوال مطرح است که مدعیان لزوم مذاکره با آمریکا از مذاکره با چه کسی سخن می‌گویند؟ در جایی که نامزدهای ریاست جمهوری، تمام اخلاقیات و اصول دموکراسی کشورشان را زیر پا می‌گذارند آیا می‌توانند طرف قابل اعتمادی برای مذاکره باشند؟. این مناظره نشان داد که تفاوتی میان ترامپ و بایدن وجود ندارد و هر دوی آنها تشنه قدرت هستند و برای این منظور حاضر به کنار نهادن اصول و مولفه‌های اخلاقی که آمریکا همواره به آن می‌بالد، هستند. بر این اساس از هم اکنون می‌توان گفت که چه ترامپ و چه بایدن بر مسند قدرت بیاید برای ایران تفاوتی نمی‌کند و مذاکره با هیچ کدام از آنها قابل اجرا نیست چرا که آنان که به اصول و ریشه‌های ساختاری کشورشان اعتقادی ندارند قطعا پایبندی به تعهدات خود در قبال دیگران نیز نخواهند داشت. در چنین فضایی برای حل مشکلات کشور یک اصل وجود دارد و آن تکیه بر مقاومت فعال در قالب اقتصاد مقاومتی است که تنها راه نجات کشور از وضعیت کنونی است.

^{نویسنده:قاسم غفوری}