اقتدار دنا با خون فرزندان مظلومش تجدید شد­؛ اما این حادثه تلخ هواپیمایی­، شکوه دنای کهگیلویه و بویراحمد و مظلومیت ساکنین این استان را توأما فریاد زد­!
محرومیت و مظلومیت "­دیرینه‌ای" که ناشی از غفلت و کم‌توجهی مسئولین کشوری و خاصه استانی نسبت به این منطقه برخوردار از منابع و امکانات بالقوه (نفت زیاد­، طبیعت گسترده­، معادن متعدد و جمعیت قابل توجه نیروی انسانی جوان) بوده است­؛ از ناحیه دولت‌های مرکزی­، عدم تخصیص واقعی و اجرایی سهم ۱ الی ۲ درصد نفت به استان­! از جانب مسئولین نظارتی و اجرایی استان­، عدم توزیع و اجرای جامع و عادلانه بودجه‌ها و امکانات در سطح استان به ویژه زیر ساخت‌های مرکز استان و مناطق تابعه­! نصب مدیران غیر بومی­! تحویل هواپیماهای بدون تناسب با شرایط اقلیمی منطقه و بعضا عمر مفید گذرانده­! خلاء تجهیزات رصد­، پیشگیری­، ایمنی و امداد و نجات تخصصی و­... تنها نمونه‌ای از مصادیق کم‌لطفی مسئولین بالادستی و مدیران و نمایندگان استان نسبت به وامداران واقعی خود­! یعنی مردم این منطقه مغفول و مظلوم است­!!
جای تأسف و تأمل است که در چنین شرایط و پیش آمدهایی­، وقتی پای گلایه مردم­، فعالین اجتماعی و رسانه‌های دغدغه مند وسط می‌آید­، به جای پذیرش قصور و اعتماد‌سازی­، فورا یا سیاسی‌اش می‌کنند و به جناح مقابل نسبت می‌دهند­، و یا با توجیهات شبه‌تخصصی ساختگی­، شعور مردم را به بازی می‌گیرند­؛ هرگاه قطاری از ریل خارج می‌شود­، آن قطار مجهز به تجهیزات ایمنی اخطار دهنده به روز بوده و عامل انسانی باعث حادثه بوده نه اشکال فنی­!
هرجا هواپیمایی سقوط می‌کند­، آن هواپیما از پیشرفته‌ترین هواپیماهای اروپایی بوده و مشکل از تشخیص خلبان بوده نه از هواپیما­! (به راستی در چنین حوادث و پیش‌آمدهایی­، اگر از قضا راننده و خلبانی زنده می‌ماند­، آن موقع چه دلیل یا عاملی را اعلام می‌کردند)­؟!! فرودگاهی ظرفیت پذیرش هواپیمای پیشرفته نیمه‌سنگین را ندارد­، اما برخی مسئولین با چنان هواپیماهایی وارد آن فرودگاه می‌شوند­! وکلای مردم بعضا به خاطر رفاقت یا روابط سیاسی­ - ­اقتصادی با برخی وزرا و مدیران اجرایی­، نمی‌توانند موضعی شفاف و قاطعانه برای احقاق حق موکلین خود داشته باشند­!­...
- آنان که با پایِ جسم­، از پای کوه به دنا صعود می‌کنند افتخار آفرینند­؛ اما آنان که از فراز دنا با بالِ جان به آسمان پر می‌کشند غرور و افتخاری دیگر دارند­!
نثار روح شان صلوات­.­.­. 

^{نویسنده: حسین علیپور}