رژیم سلطنتی که ۵ قرن است حاکمیت خود را بر انگلیس حاکم ساخته این روز‌ها ژست‌های بشردوستانه بسیاری می‌گیرد و ادعا دارد ناجی حقوق بشر است در حالی که کارنامه این خاندان از جنایاتی حکایت دارد که کمتر از جنایات جنگ جهانی نیست و باید این خاندان برای هر کدام از آن‌ها به اشد مجازات محکوم گردد.
در کنار جنایاتی که در ولز، اسکاتلند و... صورت گرفته در دردناک‌ترین جنایات ضد بشری انگلیس در طول حدود یک قرن، هزاران ایرلندی را کشته و ده‌ها هزار برده ایرلندی را به ساکنان انگلیسی در دیگر کشور‌ها فروخته است، اما کتاب‌های تاریخ هیچ اشاره‌ای به این موضوع نکرده‌اند.
پایگاه تحلیلی «گلوبال ریسرچ» در مقاله‌ای به قلم «جان مارتین» می‌نویسد: ایرلندی‌ها به عنوان برده آمدند؛ محموله‌های عظیم انسانی بر روی کشتی‌های بزرگ انگلیسی که به مقصد قاره آمریکا بسته‌بندی شده بودند. این محموله شامل صد‌ها هزار مرد، زن و حتی بچه‌های کوچک بود.
تنبیه شدن به بد‌ترین شکل
اگر شورش کرده یا از قانونی سرپیچی می‌کردند، به شدید‌ترین شکل تنبیه می‌شدند. یکی از تنبیه‌ها این بود که برده‌داران، دارایی‌های انسانی خود را از دست آویزان کرده و دست‌ها یا پاهای آنان را آتش می‌زدند. آنان زنده زنده سوزانده شده و سرشان به عنوان هشدار برای دیگر اسیران، بر روی نیزه در بازار قرار می‌گرفت.
فکر می‌کنید لازم است جزئیات خونین بیشتری گفته شود؟ همه به خوبی از قساوت در تجارت برده‌های آفریقایی آگاه هستند. اما آیا درباره برده‌داری آفریقایی صحبت کردیم؟ شاه «جیمز» دوم و «چارلز» اول نیز تلاش مستمری برای اسیر کردن ایرلندی‌ها انجام دادند. «اولیور کرامول» جنايتكار معروف انگلیسی تلاش برای اعمال غیرانسانی در برابر همسایه این کشور را گسترش داد.
فروختن زندانیان سیاسی
تجارت برده‌های ایرلندی با فروش ۳۰ هزار زندانی ایرلندی به «ینگه دنیا» به عنوان برده توسط «جیمز» دوم آغاز شد. بیانیه او در سال ۱۶۲۵ اعلام می‌کرد که زندانیان سیاسی ایرلندی باید به آن سوی آب‌ها فرستاده شده و به ساکنان انگلیسی هند غربی فروخته شوند. در اواسط دهه ۱۶۰۰، عمده برده‌های فروخته شده به جزایر «آنتیگوئا» و «مونتسرات» ایرلندی بودند. در آن زمان، ۷۰ درصد کل جمعیت «مونتسرات» را بردگان ایرلندی تشکیل می‌دادند.
نابودسازی جمعیت
ایرلند به سرعت تبدیل به بزرگ‌ترین منبع برده برای تجار انگلیسی شد. در حقیقت اکثر برده‌های اولیه در آمریکا سفیدپوست بوده‌اند. بین سال‌های ۱۶۴۱ تا ۱۶۵۲، بیش از ۵۰۰ هزار ایرلندی توسط انگلیسی‌ها کشته شده و ۳۰۰ هزار نفر دیگر به عنوان برده فروخته شدند. جمعیت ایرلند در یک دهه از ۱. ۵ میلیون به ۶۰۰ هزار نفر کاهش یافت. خانواده‌ها از یکدیگر جدا شدند، زیرا انگلیسی‌ها اجازه نمی‌دادند پدر‌ها، همسر و فرزندانشان را همراه خود بیاورند. این امر منجر به ایجاد مردمی بی‌دفاع متشکل از زنان و کودکان بی‌خانمان شد. راه‌حل انگلیس این بود که آنان را نیز به مزایده گذاشت!
تحریف تاریخ
در طول دهه ۱۶۵۰، بیش از ۱۰۰ هزار کودک ایرلندی بین ۱۰ تا ۱۴ سال از والدین خود جدا شده و به عنوان برده در هند غربی، ویرجینیا و نیوانگلند فروخته شدند. در این دهه، ۵۲ هزار ایرلندی (بیشتر زنان و کودکان) به باربادوس و ویرجینیا فروخته شدند. ۳۰ هزار مرد و زن دیگر ایرلندی نیز به کسانی که بهترین پیشنهاد را می‌دادند، فروخته شدند. در سال ۱۶۵۶، «کرامول» دستور داد دو هزار کودک ایرلندی به جامائیکا برده شده و به عنوان برده به ساکنان انگلیسی فروخته شوند. امروزه بسیاری از افراد به بردگان ایرلندی آنچه که واقعاً هستند را نمی‌گویند. آن‌ها برای توصیف آنچه بر سر ایرلندی‌ها آمده از عباراتی مانند «مستخدمان قراردادی» استفاده می‌کنند. اما از قرون ۱۷ و ۱۸، در بیشتر موارد ایرلندی‌ها چیزی بیش از گله‌های انسانی نبودند.
دریافت صفحه با کد QR