وقتی یک کارگردانِ از قضا طرفدار دولت درخصوص یک فیلم به شدت مسئلهدار گفته بود که ساخت آن فیلم کذایی با حکم حکومتی جناب رئیس سازمان سینمایی مجوز گرفته است، میشد به وضوح معنای دموکراسی در ساختار مدیریت سینما را فهمید. وقتی جناب ایوبی پس از ذوقزدگی فراوان از کسب جایزههای فیلم فروشنده در کن، اعلام کرد که این فیلم بدون هیچگونه اصلاحیهای اکران میشود، میشد فهمید که آقای «رئیس» چقدر دست مسئولان تصمیمگیر را باز میگذارد تا با «خرد جمعی» به یک نتیجهای برسند.
داستان، همان چیزی است که در سریال قهوه تلخ مهران مدیری بر زبان چاکران و نوکران و «سفرهلیسان» شاه خطاب به «مستشار» میآمد: «شما اختیارات زیادی داری. شما حق داری نظر موافقت را اعلام کنی»
در ساختار سازمان سینمایی ما هم ظاهرا همه باید نظری موافق آقای رئیس داشته باشند و اگر خدای ناکرده زبانمان لال، از پشت عینک رئیس دیده شود که کسی چنین امر واجبی را بر زمین نهاده، خودش باید با زبان خوش برود، وگرنه به زور تشریفش را میبرند! در ساختار سینمایی دوران «اعتدال»، علیرغم آنکه برخیها شعار به دنبال نوشیدن «میِ ناب»
میدهند، اما ظاهرا همان پیالههای پر از «آلبالوهای فاسد» به مذاقشان بیشتر سازگار است و اصلا هم برایشان مهم نیست که لک قرمز آلبالوهای فاسد، بر لباسهای سفید یقه دیپلماتشان بنشیند و هیچوقت هم پاک نشود.
آنچه این روزها برای «برخیها» مهم است، این است که به زور هم که شده خودشان را لای جمعیت سوار بر اتوبوس روشنفکری بچپانند و غمشان هم نباشد که حوزه فرهنگی دچار یک «ولنگاری» بیحد و حصری شده که صدای همه را هم درآورده است. آقایان معتدل، قطعا خودشان و خانوادهشان هم نسخهای که برای ذهن مردم میپیچند را نمیتوانند مصرف کنند و یقینا از دیدن فیلمهایی که خودشان مجوز نمایش آنرا به زور صادر میکنند، خجالت میکشند. حتی اگر در خلوت تنهاییشان باشد.
اما چه میشود کرد. این روزها منورالفکری مُد شده و اگر یقههای پیراهن دیپلمات اجازه میداد، به آن «کراوات» هم میبستند و جلوی دوربینها لبخند میزنند.
اما متاسفانه! از بدِ روزگار! در جمهوری اسلامی مشغول به خدمت! هستند و این یک قلم کار را نمیتوانند انجام دهند. اما به هرحال «الاعمال بالنیات» و مهم این است که آقایان چه نیتی دارند و هرچقدر هم زورشان برسد، در این مسیر «اقدام و عمل» میکنند. حالا میشود بدون مزاحم، و احیانا بدون نظر مخالف هرکار دلشان خواست بکنند، هرچند که در بین اعضای جدید شورای صدور پروانه نمایش هستند آدمهایی که «حریت» خود را به هیچ قیمتی نمیفروشند.
حامد فربد