تركيه كه تلاش دارد تا خود را به عنوان كانون تحولات منطقه معرفي نمايد در حوزه امنيتي با دو چالش مهم مواجه است. از يك سو با پ. ك. ك درگير است و از سوي ديگر گروههاي تروريستي نظير داعش را تهديدي براي امنيت ملي خود ارزيابي ميكند. مجموع اين چالشها در حالي تركيه را وارد عرصه نظامي ساخته كه در رفتار عملي سران اين كشور، نوعي انتخاب نادرست در باب دوستان و همراهان براي مقابله با اين تهديدات مشاهده ميشود. تركيه روابط گستردهاي را با قطر، امارات، عربستان، آمريكا برقرار نموده و حتي اختلافات بسياري را كه با كشورهايي مانند عربستان و امارات بر سر اخوانالمسلمين دارد را ناديده گرفته است.
تركيه همگرايي بسياري نيز با آمريكا صورت داده و حتي پايگاه نظامي اينجرليك را در اختيار آن قرار داده است. نكته مهم آنكه سران تركيه روابط با رژيم صهيونيستي را كه مردم تركيه به شدت با آن مخالف هستند را در پيش گرفته و رسما از احياي روابط با رژيمي گفته كه دستش به خون مردم اين كشور آغشته است. آنچه در اين رويكردها قابل توجه است سابقه آنان در روند بحران ساز منطقه است. رژيم صهيونيستي، آمريكا، عربستان، قطر و امارات از يك سو خودشان كارنامهاي سياه در كشتار بشريت دارند كه نمود آن را در فلسطين، يمن و... ميتوان مشاهده كرد. آنان همچنين از حاميان اصلي گروههاي تروريستي هستند كه نتيجه آن را در بحرانهاي جاري عراق و سوريه ميتوان مشاهده كرد. رفتارهايي كه به اذعان جهانيان تروريسم را به سراسر جهان گسترش داده و تهديد امنيت جهاني را رقم زده است.
با توجه به اين حقايق ميتوان گفت كه تركيه براي رفع چالشهاي امنيتي به سمت دوستان نابابي گرايش يافته كه نه تنها حلال مشكلاتش نيستند بلكه آن را به سمت رفتارهايي سوق دادند كه تنها در ايجاد امنيت براي آن تاثير مثبت نداشته بلكه بر چالشهاي آن افزوده و وجهه جهاني تركيه را نيز تخريب نموده است. رويكرد به تقابل با عراق و سوريه و نيز برخي رفتارهاي غير سازنده در قبال جمهوري اسلامي ايران و روسيه برگرفته از تاثيرات همنشيني با همين دوستان ناباب است كه هزينههاي بسياري را براي تركيه به همراه داشته است.
آنچه در روند تحولات مسلم گرديده آن است كه تركيه اگر به دنبال مقابله با چالشهاي امنيتي نظير پ.ك.ك و داعش است بايد در رويكرد منطقهاي و جهاني خود تجديد نظر كرده و به جاي رويكرد به آمريكا، رژيم صهيونيستي، ارتجاع عربي در مسير رويكرد جهاني يعني همگرايي با سوريه و عراق و متحدانشان در عرصه مبارزه با تروريسم قرار گيرد تا به هدف نهايي خود يعني حذف تروريسم و رسيدن به ثبات پايدار دست يابد.