افغانستان سرزمینی است که در طول چند دهه اخیر روی آرامش ندیده و هر روز نیز بر مشکلات آن افزوده شده است. زمانی جنگ‌های داخلی، دورانی جنگ با ارتش سرخ شوروری، درگیری با طالبان و در نهایت حضور نیروهای خارجی در سال ۲۰۰۱ به بهانه مبارزه با تروریسم سرنوشتی نامعلوم را پیش روی این کشور قرار داده است. افغانستان در حالی برای انتخابات آماده می شود که رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان اعلام کرد که شمار کشته ها و زخمی های غیر نظامیان در این کشور طی سال ۱۳۹۷ نسبت به سال قبل از آن ۱۹ درصد افزایش یافت. این افزایش تلفات در حالی مطرح می شود که در باب آن چند نکته قابل توجه است. این آمار بیش از هر چیز برگرفته از اقدامات آمریکا و ناتو است که در ظاهر ادعای مبارزه با تروریسم را سر می دهند لذا این گزارش واهی بودن ادعای آمریکا مبنی بر برقر اری صلح و امنیت در افغانستان را نشان می دهد.
سازمان ملل بارها درباره رفتارهای ضد بشری آمریکا در افغانستان هشدار داده است چنانکه بسیاری از قربانیان زنان و کودکان هستند نکته قابل توجه آنکه آمریکا به دنبال انتقال داعش به افغانستان است که ابعاد جدید کشتار در این کشور خواهد بود. تلفات بالای انسانی در افغانستان نشان می دهد توافقنامه امنیتی کابل – واشنگتن نه برای امنیت افغان‌ها که صرفا برای توجیه اشغال این کشور بوده است لذا مطالبه مردم افغانستان از پارلمان و دولت اینده کشورشان اخراج نیروهای بیگانه است. مردم تاکید دارند که آمریکا و انگلیس خود ایجاد کننده گروه‌های تروریستی طالبان و القاعده بوده‌اند لذا نمی تواند امیدی به مبارزه آمریکا با آنها داشت. با توجه به شرایط موجود می توان گفت شکست مذاکرات صلح افغانستان به دلیل دخالت‌های آمریکاست و ادعای رویکرد به میانجی گری صرفا برای دخالت در ساختار سیاسی افغانستان است. جالب توجه آنکه مدارک نشان می‌دهد که کمک‌های بین المللی به افغانستان هرگز به این کشور نرسیده و آمریکا با ادعای امنیت این بودجه‌ها را به نفع خود مصادره کرده است و میلیاردها دلار هرگز تعیین سرنوشت نشده‌اند. حال این سوال مطرح می شود که راهکار افغانستان برای خروج از این وضعیت چیست؟ با توجه به ناکارآمدی ۱۸ سال حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان، راهکار پایان بحران پایان حضور نیروهای خارجی است و نه افزایش نیرو و تمدید حضورشان.
مقایسه تحولات افغانستان با سوریه و عراق تفاوت دیدگاه و عملکرد ایران و آمریکا را در امنیت منطقه نشان می دهد که واهی بودن ادعای آمریکا را آشکارتر می سازد. مقایسه سوریه و افغانستان نشان می دهد ایران کلید بحران های منطقه و آمریکا عامل بحران است. افغانستان با بهره گیری از تجربیات مبارزان با تروریسم در سوریه می تواند به امنیت و ثبات برسد چنانکه ایران همواره اعلام کرده آماده کمک به افغانستان و سایر کشورهای منطقه برای رسیدن به امنیت است. تحولات افغانستان این مهم را نشان داده که آمریکا محور تروریسم و بحران منطقه است چنانکه گروه موسوم به «دیده‌بان حقوق بشر سوریه» گزارش داد آمریکا حدود ۱۵۰ کامیون حامل کمک‌های نظامی و تجهیزات لجستیک برای ادامه بحران در سوریه ارسال کرده است. 

^{نویسنده: قاسم غفوری}