میزان مشارکت مردم در انتخابات براساس آماری که آقای وزیر کشور اعلام کرد نسبت به دوره گذشته انتخابات مجلس، پایین تر بود، این اتفاق دلایلی دارد.
میزان مشارکت در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی در کل کشور ۶۱ درصد بود و در این دوره به ۴۲ درصد رسید، روشن است که کاهش مشارکت قابل توجهی در انتخابات دیده میشود. اما این اتفاق به معنای روی گردانی مردم از جمهوری اسلامی ایران نیست بلکه دلایلی دارد که باعث واکنش مردم به این شکل شده است. یک نکته را در همین آغاز باید گفت که اگر شرایطی که برای ایران اسلامی ایجاد شده برای هر کشور دیگری به وجود آمده بود، حتی همین اندازه از مشارکت نیز دیده نمیشد و مردم آن کشور مشارکت را به صفر میرساندند.
در بسیاری از کشورها، حتی کشورهای اروپایی که خود را خاستگاه دموکراسی میدانند، حکومتها ابزارهایی را برای وادار کردن مردم برای شرکت در انتخابات در دست دارند تا مردم پای صندوق رای بیایند. کشورهایی در دنیا وجود دارد که انتخابات برای مردم اجباری است و برخی دیگر از کشورها گرچه به ظاهر اجباری نیست اما با اقداماتی که در نظر گرفته اند، به نوعی اجبار را اعمال کردهاند.
انتخابات در استرالیا اجباری است، در بلژیک مردم را مجبور نمیکنند تا در انتخابات شرکت کنند، اما برای آنهایی که در انتخابات شرکت نکنند، مجازاتهایی در نظر گرفته شده است، مانند محرومیت از ارائه خدمات اجتماعی به فرد یا افرادی که در انتخابات شرکت نکردهاند.
اما در جمهوری اسلامی ایران هیچ یک از روشهایی که در دنیا اعمال میشود، وجود ندارد و مردم با اختیار خود پای صندوقهای رأی حاضر میشوند و اگر هم شرکت نکنند، هیچ سازمان و نهادی حق برخورد با آنهایی که در انتخابات شرکت نکردهاند، ندارد.
شرایط جمهوری اسلامی ایران به خاطر دشمنیهایی که از سوی دشمنان اعمال میشود، در طول ۴۱ سال گذشته به گونهای بوده که همه عوامل خارجی و داخلی آنها سعی داشته اند افکار عمومی را نسبت به انقلاب اسلامی بدبین کنند.
وجود شبکههای تلویزیونی، رادیویی، ماهواره ای و شبکههایی که در فضای مجازی علیه جمهوری اسلامی ایران تبلیغات گسترده ای را در دستور کار خود دارند، ثابت میکند که تا چه اندازه برای دشمنان مهم و حساس است که باعث شوند تا مردم مشارکت کمتری در انتخابات گوناگون در جمهوری اسلامی ایران داشته باشند. اما با همه هجمههای گسترده و وحشیانه ای که علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی دشمن صورت میگیرد، باز هم میبینیم که مردم دلسرد نمیشوند و پای صندوق رأی حاضر میشوند، اما گلایه دارند. گلایههایی که به واسطه کم کاریها، ضعفها و سوء مدیریتهای داخلی و از جانب برخی مسئولین و نهادهای درون کشور دیده میشود.
دولت و دولتها به خاطر مسئولیت اجرایی که در اختیار دارد همواره از سوی مردم با حساسیت بسیار زیاد رصد میشود، عملکرد و نوع کارکرد دولتها است که باعث میشود افکار عمومی از شرایط موجود خرسند باشد یا ناخرسند، در سوی دیگر ماجرا مجلس شورای اسلامی است که با رأی مستقیم مردم تشکیل میشود و قطعاً رأی دهندگان انتظار و توقع دارند تا خانه ملت با مصوبات خود، امورات کشور را بر روی ریل قرار دهد تا حرکت قطار بدون مشکل و مانعی ادامه یابد.
میزان مشارکت مردم در انتخابات براساس آماری که آقای وزیر کشور اعلام کرد نسبت به دوره گذشته انتخابات مجلس، پایین تر بود، این اتفاق دلایلی دارد.
میزان مشارکت در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی در کل کشور ۶۱ درصد بود و در این دوره به ۴۲ درصد رسید، روشن است که کاهش مشارکت قابل توجهی در انتخابات دیده میشود. اما این اتفاق به معنای روی گردانی مردم از جمهوری اسلامی ایران نیست بلکه دلایلی دارد که باعث واکنش مردم به این شکل شده است. یک نکته را در همین آغاز باید گفت که اگر شرایطی که برای ایران اسلامی ایجاد شده برای هر کشور دیگری به وجود آمده بود، حتی همین اندازه از مشارکت نیز دیده نمیشد و مردم آن کشور مشارکت را به صفر میرساندند.
در بسیاری از کشورها، حتی کشورهای اروپایی که خود را خاستگاه دموکراسی میدانند، حکومتها ابزارهایی را برای وادار کردن مردم برای شرکت در انتخابات در دست دارند تا مردم پای صندوق رای بیایند. کشورهایی در دنیا وجود دارد که انتخابات برای مردم اجباری است و برخی دیگر از کشورها گرچه به ظاهر اجباری نیست اما با اقداماتی که در نظر گرفته اند، به نوعی اجبار را اعمال کردهاند.
انتخابات در استرالیا اجباری است، در بلژیک مردم را مجبور نمیکنند تا در انتخابات شرکت کنند، اما برای آنهایی که در انتخابات شرکت نکنند، مجازاتهایی در نظر گرفته شده است، مانند محرومیت از ارائه خدمات اجتماعی به فرد یا افرادی که در انتخابات شرکت نکردهاند.
اما در جمهوری اسلامی ایران هیچ یک از روشهایی که در دنیا اعمال میشود، وجود ندارد و مردم با اختیار خود پای صندوقهای رأی حاضر میشوند و اگر هم شرکت نکنند، هیچ سازمان و نهادی حق برخورد با آنهایی که در انتخابات شرکت نکردهاند، ندارد.
شرایط جمهوری اسلامی ایران به خاطر دشمنیهایی که از سوی دشمنان اعمال میشود، در طول ۴۱ سال گذشته به گونهای بوده که همه عوامل خارجی و داخلی آنها سعی داشته اند افکار عمومی را نسبت به انقلاب اسلامی بدبین کنند.
وجود شبکههای تلویزیونی، رادیویی، ماهواره ای و شبکههایی که در فضای مجازی علیه جمهوری اسلامی ایران تبلیغات گسترده ای را در دستور کار خود دارند، ثابت میکند که تا چه اندازه برای دشمنان مهم و حساس است که باعث شوند تا مردم مشارکت کمتری در انتخابات گوناگون در جمهوری اسلامی ایران داشته باشند. اما با همه هجمههای گسترده و وحشیانه ای که علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی دشمن صورت میگیرد، باز هم میبینیم که مردم دلسرد نمیشوند و پای صندوق رأی حاضر میشوند، اما گلایه دارند. گلایههایی که به واسطه کم کاریها، ضعفها و سوء مدیریتهای داخلی و از جانب برخی مسئولین و نهادهای درون کشور دیده میشود.
دولت و دولتها به خاطر مسئولیت اجرایی که در اختیار دارد همواره از سوی مردم با حساسیت بسیار زیاد رصد میشود، عملکرد و نوع کارکرد دولتها است که باعث میشود افکار عمومی از شرایط موجود خرسند باشد یا ناخرسند، در سوی دیگر ماجرا مجلس شورای اسلامی است که با رأی مستقیم مردم تشکیل میشود و قطعاً رأی دهندگان انتظار و توقع دارند تا خانه ملت با مصوبات خود، امورات کشور را بر روی ریل قرار دهد تا حرکت قطار بدون مشکل و مانعی ادامه یابد. 

^{نویسنده: محمد صفری}