رئیس سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور ديروز مصاحبه كوتاهي با يكي از خبرگزاري ها داشت و در آن مصاحبه در خصوص پوشش چادر متهمان زن گفته بود: با توجه به حساسیتی که به وجود آمده است این موضوع را در دستور کار قرار دادیم تا ببینیم با توجه به نظرهای مشورتی چه شیوه بهتری را در این موضوع اتخاذ کنیم تا این دغدغه‌ای که به وجود آمده را برطرف کنیم. در قانون در ارتباط با پوشش متهمان زن چنین چیزی نداریم بلکه این موضوع یک رویه است. به نظر من بیش از حد به این موضوع دامن زده شده است. پوشش متهمان مشخص است و چادری که متهم زن با آن به دادگاه منتقل می‌شود دارای آرم و علامت زندان است و زمانی که این پوشش دارای آرم زندان است نباید آن را با چادری که دیگران از آن استفاده می‌کنند، یکی دانست.
ياد حرف هاي چند سال پيش حجت الاسلام زائري در يك برنامه شبانه تلويزيون افتادم. حرفي كه مضمونش در ذهنم مانده است و همواره با آن موافق بوده ام.
اينكه چرا پوشش متهمان ما در زندان ها چادر است يا اگر كسي از بانوان براي ملاقات به زندان مي رود، حتما بايد با چادر وارد شود. يا چرا در فيلم ها و سريال هاي ما معمولا چادر را زناني به سر مي كنند كه يا از وضع و اوضاع خوبي به لحاظ مالي برخوردار نيستند و يا نقش كلفت و خدمتكار را ايفا مي كنند. اينكه چرا نام هاي زيباي ائمه و زنان بزرگ دينمان، معمولا روي همان آدم هايي گذاشته مي شود كه از تمكن مالي برخوردار نيستند.
حالا بعد از چند سال، داستان همواره به همان نحو ادامه دارد. هنوز هم متهمان و مجرمان مونث با چادر وارد دادگاه مي شوند، هنوز هم براي ملاقات با زندانيان بايد چادر سر كرد. فقط كافي است روزهاي ملاقات جلوي در يكي از زندان ها بايستيم و تماشا كنيم خانم هايي كه جلوي در زندان چادري چروكيده را از كيفشان بيرون مي آورند و روي سر مي اندازند و بعد از پايان ملاقات، جلوي همان در ورودي چادر از سر برمي دارند و توي همان كيف مچاله مي كنند.
هنوز هم توي اغلب فيلم ها و سريال هايمان، زناني چادر به سر مي كنند كه يا نقش اصلي را بازي نمي كنند و يا نقش آدم هاي بيچاره را ايفا مي كنند. هنوز هم زنان مانتويي با آرايش هاي آنچناني نقش‌هاي اول را بازي مي كنند و چند وقت بعد هم مانتو يا شال و روسري شان مد بازار مي شود.
حالا ما مدام تلاش مي‌كنيم تا در رقابتي نابرابر برنده باشيم. قيمت مانتوهاي آنچناني پايين است و قيمت چادر و لباس هاي پوشيده همچنان بالاست. نمايشگاه مد و لباس هم كه ديگر نيازي به توضيح اضافه نيست. گشت ارشاد هم كه... بگذريم.
آنوقت در اين ميان مسئولان و مديران تاثيرگذار، در مجموعه هاي خودشان يا زيردستانشان براي همين حجاب كامل تبليغ منفي مي كنند.
مجرم با هزار خلاف و جرم با چادر در دادگاه حاضر مي‌شود و از خودش دفاع مي كند. همان مجرم اگر به قصاص محكوم شود، با همان چادر بالاي چوبه دار مي رود.
كاش مسئولين ما در قبال اين اتفاقات و اين ضد تبليغ هاي تمام نشدني فكري كنند. آن مدير و مسئولي كه مي گويد بيش از حد به اين موضوع دامن زده مي‌شود، كاش مي گفت تا چه حد بايد به اين موضوع دامن زد.كاش ياد بگيريم اشتباهاتمان را در مهجور شدن حجابي به نام چادر توجيه نكنيم.
دریافت صفحه با کد QR