دوباره روز مادر و دوباره بهانه‌اي براي كرنش نسل تازه در برابر عظمت نسل قديم. دوباره روز مادر و بهانه‌اي براي تعظيم جايگاه آنان كه آينده‌سازان كشور را در گهواره‌هاي خردسالي تاب داده‌اند و با مهر مادري خويش عزم آن نموده‌اند تا مام وطن را، ايران را مالامال از آينده‌سازاني كنند كه هر يك قادر خواهند بود برگي روشن از دفتر آينده ايران اسلامي را به نگارش درآورند و آن را براي آيندگان به يادگار بگذارند.
و چه شيرين است كه اين روز كه بهانه ما شده براي تكريم دوباره مادران و زنان ايران اسلامي، سالروز ميلاد فرخنده دختري است آسماني كه آسمانيان و زمينيان به بركت حضور او روزي مي‌گيرند و ائمه اطهار كه هر يك «نورعلي نور» هستند، وجود خويش را مرهون وجود فاطمه زهرا(س) هستند. همان بانوي بزرگواري كه آنچنان جايگاهي در لاهوت و آسمان‌ها داشت و در برابر خداوند منزلتي يافته بود كه پدر، كه خود رحمت براي عالميان بود، او را بر قدر مي‌نشاند و تعظيم مي‌كرد و عظمت او را و مهر و محبت خويش به او را، بارها به كلام گفت و بر آن تاكيد كرد.