سرانجام انتخابات زودهنگام پارلمانی انگلیس برگزار شد و طبق نتایج اعلام شده حزب محافظه کار نتوانست پیروزی مطلق دور گذشته را کسب نماید و در نهایت وادار به تشکیل دولت ائتلافی شد. با وجود آنکه حزب خانم «می» نتوانست نصف به اضافه یک کرسی را در پارلمان کسب کند اما با حزب اتحادگرای دموکراتیک ایرلند شمالی ائتلاف کرده و باز تشکیل دولت میدهد. حال این سوال مطرح میشود که ریشههای این افول چیست و چرا محافظه کاران نتوانستند اکثریت مطلق را کسب کنند؟ پاسخ به این پرسش را در سیاستهای داخلی و خارجی ترزا می میتوان جست وجو کرد. بسیاری بر این عقیدهاند که ناتوانی در حل بحرانهای اقتصادی و استمرار طرح ریاضت اقتصادی مولفهای مهم در کاهش محبوبیت محافظهکاران بوده است. مولفهای که ناتوانی در تامین امنیت کشور موجب تشدید آن شد. در این میان بسیاری بر این عقیدهاند که مسئله خروج از اتحادیه اروپا و ترس مردم از عواقب وضعیت برگزیت از مولفههایی بوده که موجب شده تا محافظهکاران بازهم بتوانند آرای شکننده را حفظ و تشکیل دولت دهند. در صورت عدم وجود چنین مولفهای و نیز ثبات در اتحادیه اروپا، شاید هرگز محافظه کاران نمیتوانستند حتی این آرا را کسب کنند. نکته دیگری که زمینهساز ریزش آرای محافظه کاران شده رویکرد آنان به همگرایی با آمریکا و نیز حمایتهای آنان از رژیمهایی مانند سعودی و رژیم صهیونیستی است. در حالی که مردم خواستار پایان همکاری با این رژیمها و مجازات آنان شدهاند، سران لندن همچنان بر این همکاریها تاکید داشته و آن را زمینهساز درآمدهای کشورشان دانستهاند.
با تمام این تفاسیر این سوال مطرح میشود که محافظهکاران و شخص ترزا می برای ادامه راه با چه چالشهایی مواجه خواهند بود؟ بسیاری براین عقیدهاند که اصلیترین چالش آنان در قابل وضعیت پارلمان میباشد. پارلمان ۶۵۰ نفره انگلیس تا پیش از این به صورت اکثریت در دستان محافظهکاران بود و میتوانستند هر خواستهای را اجرایی سازند اکنون نتایج به گونهای است که نه تنها آنها اکثریت را ندارند بلکه رقیبی همچون حزب کارگر به ریاست کوربین در برابر آن قرار گرفته که موجب میشود تا پارلمان ساختاری سخت را پیش روی نخست وزیر قرار دهد.
مطالبات اقتصادی مردم و البته چگونگی ادامه مذاکره با اتحادیه اروپا بر سر برگزیت چالشی دیگر است که شرایط نخست وزیر را سخت خواهد ساخت. البته برخی بر این عقیدهاند که رویکرد اسکاتلند به جدایی از بریتانیا نیز مسئلهای است که نمیتوان به سادگی از آن گذشت. به هر تقدیر میتوان گفت که ترزا می با شرایطی دشوار قدرت را در دست میگیرد بگونهای که شاید مانند گذشته نتواند برای رویاهای داخلی و جهانیاش گام بردارد بویژه اینکه بخش عمدهای از انرژی دولت جدید وی صرف درگیریهای پارلمان خواهد شد.