چرا دستاوردهایی که دولتمردان و اصلاح طلبان به برجام نسبت می‌دادند،یکی پس از دیگری رنگ می‌بازد؟! دلیل این مسئله این است که دولت آقای روحانی در سیاست خارجی، ملاک را بر «بهانه زدایی» از طرف غربی قرار داد.
روزنامه اصلاح طلب اعتماد- ۶ شهریور ۹۹- در گزارشی نوشت:
«آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درحالی درخواست دو دسترسی برای راستی‌آزمایی ادعاهای ایران درباره فعالیت‌های هسته‌ای در گذشته را داشت که ایران و آژانس در سال ۲۰۱۵ در سایه پیشبرد یک توافق نقشه راه پرونده ابعاد احتمالا نظامی برنامه هسته‌ای موسوم به پی‌ام‌دی را بسته بودند. لذا بازگشایی مجدد این پرونده می‌تواند هم برای ایران و هم برای بازماندگان در برجام که یک بار شاهد مختومه شدن این پرونده بودند، پردردسر باشد».
روزنامه اصلاح طلب آرمان نیز- ۴ شهریور ۹۹- در یادداشتی به قلم «قاسم محبعلی» از مدیران وزارت خارجه در دولت اصلاحات و از حامیان برجام نوشت:
«آنچه مشخص است مدیرکل آژانس بین‌الملل انرژی اتمی با هدف بازدید از دو محلی که پیشتر ایران اجازه بازدید از آنها را نداده بود وارد ایران شده است...در خصوص این دو مرکز گزارش‌هایی از سوی برخی کشورها به آژانس ارائه شد که آنها را روی این دو مرکز حساس کرد و همچنان احتمال می‌دهند شاید در این دو مرکز اقداماتی برخلاف معاهدات صورت گیرد؛ به همین دلیل بر بازدید از این دو مرکز تاکید دارند. مقوله PMD امروز مطرح است و آژانس بر حفظ این معاهده پافشاری میکند و این بازدیدها نیز در همین راستا است».
این دو روزنامه اصلاح طلب در مطالب مذکور صراحتاً اذعان کرده‌اند که پرونده «ابعاد احتمالی نظامی هسته‌ای» موسوم به PMD درباره ایران همچنان مفتوح است.
این در حالی است که رسانه‌های حامی برجام در سال ۹۴ با تبلیغات گسترده، مدعی شدند که پرونده PMD درباره احتمال ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای ایران برای همیشه بسته شد و به تاریخ پیوست.
به این تیترها توجه کنید؛ «خداحافظ پی ام دی؛ تحریمها دی ماه لغو میشود»،«پایان پی ام دی؛ آغاز اجرای برجام»،«پی ام دی به تاریخ می پیوندد»، «پرونده پی ام دی سفید بسته میشود»،«مهر پایان بر ۱۲ سال مناقشه هسته‌ای»، «مهر برائت» و...
اما واقعیت ماجرا چه بود؟
در مسئله پروندهPMD آمریکا طی ۱۲ سال (۸۲ تا ۹۴) ادعا می‌کرد فعالیت هسته‌ای ایران دارای انحراف از حالت صلح‌آمیز به سوی تولید سلاح بوده است و جمهوری اسلامی ایران ضمن آن که ادعای آمریکا را بی‌اساس می‌دانست برای اثبات بی‌پایه بودن این ادعا، دلایل و اسناد محکمی نیز ارائه می‌کرد. اما در دولت آقای روحانی، آژانس در گزارش خود و شورای حکام در قطعنامه پایانی تاکید کرد که آنچه درباره انحراف فعالیت هسته‌ای ایران مطرح کرده بود به اثبات رسیده و جمهوری اسلامی ایران برخلاف «ادعای دروغ ۱۲ ساله»! تا سال ۲۰۰۹ در پی تولید سلاح هسته‌ای بوده است. به بیان دیگر، به دلیل قصور و تقصیر دولت در احقاق حقوق کشورمان، آژانس در پرونده PMD هم ایران را محکوم کرد و هم پرونده را باز گذاشت!
آقای روحانی- ۲۵ آذر ۹۴- در گفت‌وگوی زنده تلویزیونی با تأکید بر مختومه شدن پرونده PMD گفت: «به ملت ایران تبریک می‌گویم به دلیل موفقیت‌های پی در پی در صحنه‌های مهم داخلی و بین المللی و دیروز روزی بود که یکی از این مراحل موفقیت در صحنه‌های بین‌المللی و سیاسی متبلور شد...در نشست شورای حکام در روز گذشته نه تنها موضوع ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای معروف به PMD خاتمه یافت، بلکه ۱۲ قطعنامه‌ای که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ در شورای حکام علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب شده بود لغو شد.»
همانطور که منتقدان در سال ۹۴ گفته بودند و حامیان برجام تازه بعد از ۵ سال به حرف منتقدان رسیدند، پرونده PMD درباره ایران هیچگاه بسته نشده بود. چرا!؟ به این دلیل که آژانس بین المللی انرژی اتمی هیچگاه نهادی مستقل و عادل نبوده است.
رهبر معظم انقلاب- مهر ۹۴- فرمودند: «ما با موکول کردن هر اقدامی به گزارش آژانس مخالفیم. ما به آژانس بدبینیم؛ آژانس نشان داده که هم مستقل نیست، هم عادل نیست؛ مستقل نیست زیرا تحت تأثیر قدرتها است؛ عادل نیست [چون] بارها و بارها برخلاف عدالت حکم کرده و نظر داده. به‌علاوه، اینکه بگویند «آژانس باید بیاید اطمینان پیدا کند که فعّالیّت هسته‌ای در کشور نیست» این یک حرف غیر معقولی است. خب، چه‌جور میشود اطمینان پیدا کند؟ اصلاً اطمینان پیدا کردن [یعنی چه]؟ مگر تک تک خانه‌ها و وجب به وجب سرزمین کشور را اینها بگردند! چه‌جوری میشود اطمینان پیدا کرد؟ موکول کردن به این مسئله، نه منطقی است، نه عادلانه است».
ایشان همچنین- تیر ۹۴- در اظهارنظری دیگر فرمودند: «لغو تحریمها منوط به اجرای تعهّدات ایران نیست؛ نمیشود بگویند؛ شما رآکتور آب سنگین اراک را خراب بکنید، سانتریفیوژها را به این تعداد کاهش بدهید، این کارها را بکنید، آن کارها را بکنید، بعد که کردید، بعد آن‌وقت آژانس بیاید شهادت بدهد، گواهی کند که شما راست میگویید و این کارها را انجام داده‌اید، بعد ما تحریمها را برداریم! نه، این را ما مطلقاً قبول نداریم؛ لغو تحریمها منوط به اجرای تعهّداتی که ایران میکند نیست. البتّه لغو تحریم یک مراحل اجرائی‌ای دارد، ما این را قبول داریم؛ اجرائیّات لغو تحریم با اجرائیّاتی که ایران به عهده میگیرد، باید متناظر باشند؛ بخشی از این در مقابل بخشی از آن، بخش دیگری از این در مقابل بخش دیگری از آن».
متاسفانه دولت در اجرای ۲۸ شرط ابلاغی در برجام دچار قصور و تقصیرهای فراوان شد. از سال ۹۴ تاکنون دولتمردان و رسانه‌های اصلاح طلب بارها و بارها «بسته شدن پرونده PMD» را به عنوان یکی از دستاوردهای برجام نامیدند. اما واقعیت این بود که این پرونده هیچگاه بسته نشد. با اینکه دولت در قلب راکتور اراک بتن ریخت و ۹۷ درصد ذخایر اورانیوم غنی شده را از کشور خارج کرد و تعداد قابل توجهی از سانتریفیوژها را از کار انداخت، آژانس و آمریکا و تروئیکای اروپا همچنان طلبکار هستند. چرا دستاوردهایی که دولتمردان و فعالین اصلاح طلب به برجام نسبت می‌دادند، یکی پس از دیگری رنگ می بازد!؟ دلیل این مسئله این است که دولت آقای روحانی در سیاست خارجی، ملاک را بر «بهانه زدایی» از طرف غربی قرار داد.
اما برای نمونه قطعنامه‌ای که چندی پیش در شورای حکام آژانس علیه ایران صادر شد و رفتارهای اخیر آژانس، بیش از پیش بر این مسئله صحه گذاشت که نتیجه سیاست «بهانه زدایی از غرب»، تکثیر بهانه‌ها و استمرار آن تا زمان نامعلوم در آینده است.
دریافت صفحه با کد QR