یک روز بعد از خداحافظی با «آقای بازیگر»، اینبار نوبت بدرقه کارگردانی بود که با سریالهای تاریخیاش تا همیشه در ذهن مردم ایران باقی خواهد ماند.
روز گذشته هنرمندان، فرهیختگان، مسئولان و هنردوستان در خانه سینما دو گرد هم آمدند تا برای آخرین بار با پیکر کارگردان باشخصیت سینما و تلویزیون «سیدضیاءالدین دری» وداع کنند.
در ابتدای این مراسم امیرعلی دانایی بازیگر سینما و تلویزیون، گفت: سیدضیاءالدین عامل ورود من به دنیای هنر و سینما بود و امروز ما یکی از مفاخر کارگردانی را از دست دادیم فکر نمیکنم مانند سیدضیاءالدین دری دوباره متولد شود همانطور که همچون علی حاتمی متولد نشد. این میزان عشق زیباییشناسی و دقت در کارگردانی بلامنازع بود. وی افزود: برای من فقط کارگردان نبود با او ارتباط تنگاتنگی مانند پدر و فرزندی در دنیای هنر سینما داشتم، متأسفم بیشتر از این فرصت پیدا نکرد کار جدیدی را تولید و همه را شگفتزده کند.
رضا کیانیان هم در ادامه گفت: من واقعاً چطور میتوانم از ضیاءالدین دری تعریف کنم که به خانهاش نرفتم، از او دور بودم امروز به مراسم تشییع او آمدم. هر روز یک بحران است یک اتفاقی حال ما را بد میکند چرا باید فکر کنیم یک روز خوب میآید؟ چرا باید سیدضیاءالدین در ۶۵ سالگی بمیرد؟ بهتر از او چهکسی میتوانست کیف انگلیسی را روایت کند؟ بیشتر از این نمیتوانم صحبت کنم چون بغض گلویم را فرا گرفته است.
قطبالدین صادقی به خاطرات روزهای تاریخ و بازدید از سریال کیف انگلیسی اشاره کرد و گفت: امیدوارم که ضیاءالدین دری را بتوانیم بهخوبی به نسلهای بعد بشناسانیم.
مریلا زارعی هم به ارائه نظر پرداخت و گفت: آقای دری، امیدوارم اشک امانم بدهد تا صحبت کنم. سلام سید، شما زائر شاهچراغ هستید و رفتن شما با از دست دادن استاد انتظامی غم ما را دو چندان کرد. بیتاب بودم تا مراسم سیدضیاءالدین را در حرم شاهچراغ دیدم دلم آرام گرفت چون آرزویش این بود که در حرم شاهچراغ طواف داده شود.
وی افزود: امروز جمع شدیم درباره یک حقیقت واضح و مرگ صحبت کنیم. آقای دری، همه در صف هستیم بهنوبت، ایکاش بیشتر میماندی و بیشتر استفاده میکردیم و دیگر همه ما میتوانیم شما را داشته باشیم. بهاحترام کسی که تاریخ را همانطور که بود روایت کرد کلاه از سر برمیداریم و ایکاش مریلا و یاران کلاهپهلوی تو یکبار دیگر صدای کات تو را میشنیدند.
عبدالله اسفندیاری در ادامه مروری بر آثار دری کرد و گفت: بسیاری از هنرمندان کارهای زیادی میکنند کارهای برجستهای میکنند اما بهچشم نمیآید اما وقتهایی برای هنرمندان وجود دارد که اتفاقات خوبی را برای آنها رقم میزند. کیف انگلیسی سیدضیاءالدین دری را دیدند و خوب مورد توجه قرار گرفت و بسیاری از نویسندگان و منتقدین بارها درباره آن نوشتند ولی فکر میکنم کلاه پهلوی یک ماندگاری بیشتری داشته باشد، چراکه یک ویژگی داشت؛ هیچگاه بدش نمیآمد خلاف جریان آب حرکت کند، شجاعت داشت بتواند بهخلاف جریان حرکت کند. آخرین بار در بیمارستان آتیه همدیگر را دیدیم وقتی که میخواستم برگردم نوید پسرش از من خواست یک عکس ایستاده بگیریم آنجا هم برایم جالب بود که باز کارگردانی میکرد. به او گفتم که "سیدضیاءالدین، دوباره بر میگردی و همان حرکتها و کاتهای دوستداشتنیات را هنرمندان میبینند"، اما نشد و او برای همیشه در تاریخ معاصر باقی ماند.
علی دارابی از رابطه دوستیاش با دری گفت و بیان کرد: علاوه بر رابطه کاری با سیدضیاءالدین دری سالها با او دوستی دیرینه داشتم. باید دید ضیاءالدین دری چه ویژگی داشت که جامعه هنری و مسئولان کشور را متأثر کرده است؟ وی انسانی موحد، خداجو، حقطلب و عاشق اهلبیت(ع) بود، بسیار علاقهمند بود که سریال یا فیلم سینمایی برای زندگانی حضرت زینب(س) بسازد که دست اجل مهلت نداد. اما تشییع و بدرقه باشکوه در حرم شاهچراغ واقعاً بخشی از لطف و عنایتی است که اهلبیت و خاندان مطهرش به سیدضیاء داشتند.
فرزند بزرگ سیدضیاءالدین دری هم گفت: یادم میآید روزی مهندس ضرغامی به من گفت ناراحت و دلگیر نباش اگر پدرت آزرده مسیر سخت کارگردانی حقیقتهاست؛ روزی که رفت تو به عنوان فرزند برومندش یک بستهای فاخر از "کیف انگلیسی" و "کلاه پهلوی" را در کفنش قرار بده که توشه غنی برای آخرت اوست.
علی دری در پایان این مراسم از طرف پدر خود از حضار تشکر کرد و گفت: الان پدرم خوشحال است که آقای سیدمحمود دعایی برایش نماز میخواند.
پایانبخش این مراسم اجرای قطعه گشته خزان نوبهار من «تیتراژ کیف انگلیسی» توسط علیاکبر آزاد بود.
هنرمندان و مسئولانی چون ابراهیم حاتمیکیا، حسام نوابصفوی، امیرعلی دانایی، تینا پاکروان، مریلا زارعی، ابراهیم داروغهزاده، علی مسعودی، سیدعلی صالحی، محمدمهدی حیدریان، رضا کیانیان، محمود گبرلو، علی مصفا، فخرالدین صدیقشریف، علیاکبر ثقفی و... در این مراسم حاضر بودند.