جمعی از دانشجویان دانشگاه های تهران بعد از نمازجمعه با برگزاری تجمعی به خصوصی سازی آموزش و پرورش اعتراض کردند.
دانشجویان در این تجمع که با شعار «نه به خصوصی سازی آموزش و پرورش» برگزار شد، با سر دادن شعارهایی به مسوولان تاکید کردند که خصوصی سازی آموزش پرورش موجب تبعیض در بحث آموزش دانش آموزان خواهد شد.
تجمع کنندگان در پایان تجمع بیانیه ای قرائت کردند در این بیانیه آمده است؛ امروزه با بررسی وضعیت آموزش و تربیت در نظام اسلامی شاهد وضعیتی هستیم که در آن عده ای سرمست ثروت بچه های خود را روانه بهترین مدارس به لحاظ آموزشی، امکاناتی و رفاهی با پول های هنگفت کرده و عده ای هم که هنوز در تامین حداقل معشیت روزانه خود مانده اند، مجبورند فرزندان خود را جهت تامین معیشت از تحصیل محروم یا مدارس دولتی بی کیفیت را نگه دارند.
وقتی سهم مدارس دولتی از قبولی دانشگاه در مقایسه با مدارس غیر دولتی مقدار بسیار ناچیزی است، وقتی هنوز در روستاها مدارس کاه گلی با یک معلم برای تمام پایه ها آن هم فقط ابتدایی برگزار می شود، وقتی آمار دانش آموزان بازمانده از تحصیل از مرز یک میلیون نفر هم در کشور تجاوز کرده، عده ای که خود چند دهه از متولیان امر سیاستگذاری آموزش و پرورش بوده اند با چه منطقی اعلام می کنند مدارس خصوصی نافی عدالت آموزشی نیستند؟
مدرسه های خصوصی تنها با نگاه کالای به آموزش ضربه عمیقی به علوم وارد کرده، بلکه با حفظ انحصار ارتقا آموزشی در یک طبقه منجر به افزایش مستمر نابرابری اجتماعی (در قالب شکاف میان طبقه اغنیا و فقرا) خواهد شد.
حال جریانات مدعی اصلاح طلبی و اصول گرایی با توجیه سیری ناپذیریشیان در افزایش مدارس خصوصی را چگونه با منطق زیر تطبیق می دهند.
«آنچه را خداوند از اهل آبادى‌ها به رسولش بازگرداند، پس براى خدا و براى رسول و براى خویشاوندان و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است تا (این اموال) تنها میان ثروتمندان شما در گردش نباشد.» آیه ۷ سوره حشر آموزش و پرورش اگر بناست اسلامی باشد باید به این روند تبعیض آمیز پایان دهد.
مطالبه جنبش دانشجویی توقف فرایند خصوصی سازی مدارس، ارتقای کیفیت آموزشی مدارس تمام مناطق کشور و زمینه سازی تحقق آموزش رایگان طبق اصل ۱۳۰ قانون اساسی است.