جمهوری اسلامی ایران اهل تعامل با دوستان، پناهگاهی برای مظلومان جهان است اما جایی نیست که کشوری بخواهد با تهدید و زور و حتی راه انداختن کشتار و تفرقهافکنی کارش را پیش برده و به مقصود برسد. اینکه مسئولان نظام خودشان در پذیرفتن یا نپذیرفتن استکبار نقش داشته باشند یک مساله قابل تامل است اما اصل ماجرا روحیه استکبارستیزی گستردهای است که در وجود مردم نهادینه شده است. به این شیوه که حتی بر فرض محال اگر مسئولی برای منافع شخصی خود حاضر به تساهل و تسامع با استکبار شود، مردم اجازه اجرای چنین خواستی را به او نخواهند داد.
بر همین پایه است که مقام معظم رهبری که مورد احترام جامعه و عامه مردم و مسئولان هستند بارها در صحبتهای خود درباره تقاص گرفتن از مستکبرین جهان در قبال توطئههایی که علیه مردم ایران صورت میدهند تاکید داشته، تقاصی که با توجه به توصیههای دینی با آغاز جنگ از سوی جمهوری اسلامی علیه هر کشوری تفاوت دارد چون در آموزههای دینی ما شروع جنگ حتی با دشمن جایز نبوده و هیچ مسلمانی آغازگر هیچ جنگی نیست اما مدافع قویای خواهد بود. حالا یکبار دیگر وعده خدا در حمایت از مظلوم و تقاص گرفتن از ظالم را در طول اتفاقاتی که استکبار جهانی میخواست بر ما تحمیل کند، مرور میکنیم، در عین حال به مدلهای دیگر تقاص پس دادن امریکا نیز اشاره خواهیم کرد.
تقاص گرفتن از امریکا
اما رهبر معظم انقلاب اخیرا درباره حوادثی که در کشور با حمایت دول استکباری خصوصا امریکا و رژیم صهیونیستی رخ داده است، اینطور فرمودند که آنها تقاص پس خواهند داد در واقع رهبر انقلاب سه نکته اساسی را خطاب به هیأت حاکمه امریکا مورد تأکید قرار دادند: «اول: سرِ شما در حوادث اخیر به سنگ خورد و اگر در آینده تکرار کنید باز هم ناکام خواهید ماند. دوم: در این چند روز به ایران خسارت زدید، این کار بیتقاص نخواهد ماند و سوم: این کسی که به گفته خود امریکاییها تعادل روحی - روانی ندارد، بداند که این دیوانهبازیهای نمایشی، بیجواب نخواهد ماند.»
همین سخن رهبر معظم انقلاب اسلامی خواب را از چشم آنهایی که در ایجاد آشوب و اغتشاش علیه جمهوری اسلامی نقشه کشیده بودند برده و به فکر فرو برده است که تقاصی که رهبری فرمودند به چه صورتی خواهد بود. شاید تئوریسینهای بسیاری در کشورهای امریکا و عرابستان و یا رژیم اشغالگر قدس به تحلیل نوع تقاص گرفتن از آشوبگریهایی که انجام دادهاند میتوانند بیندیشند اما برای آنهایی که از در حال تفکر و فلسفهچینی و آیندهنگری هستند باید بنویسیم که نوع تقاصی که ملت مظلوم ایران از آنهایی که به فکر مانبودی جمهوری اسلامی هستند خواهند گرفت، معلوم نیست به چه شیوهای باشد. برای درک بهتر از این موضوع به اتفاقاتی که پیش از این در فتح و نصرت جمهوری اسلامی ایران رخ داده است اشاره خواهیم کرد.
تقاص طبیعت
یادمان نرفته که در ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ هواپیماها و بالگردهای آمریکایی با استفاده از سیستم نقطه کور پدافند هوایی وارد خاک کشور شدند. در هنگام اجرای عملیات با ورود به حریم هوایی ایران یکی از بالگردها در ۱۲۰ کیلومتری راور کرمان دچار نقص فنی شده و به اجبار فرود میآید و سرنشینان آن به بالگردی دیگر منتقل میشوند و همان بالگرد نیز دچار نقص فنی شده و به ناچار به ناو هواپیما بر باز میگردد. ۶ هواپیما و ۶ بالگرد دیگر خود را به طبس رسانده و در تاریکی شب در منطقهای دور افتاده بدون متوجه شدن نیروهای نظامی ایرانی فرود میآیند.
در حین سوختگیری یکی دیگر از بالگردها دچار نقص فنی شده و در مجموع در حالیکه هنوز عملیات آغاز نشده، ۳ فروند بالگرد از دست رفته بود. پس از تماس با مرکز عملیات، کارتر دستور بازگشت نیروها را میدهد؛ ولی هنگام برخاستن هواپیماها و بالگردها توفان شن آغاز شده و یک هواپیمای سی۱۳۰ و یک بالگرد سیاچ-۵۳ به هم خورده و هر دو آتش میگیرند که در این حادثه ۸ نفر از نیروهای آمریکایی در آتش سوخته و باقیمانده نیروها خود را به ناو نیمیتز میرسانند و بدینترتیب عملیات به طور کامل شکست میخورد. توفان شن یک نمونه بارز تقاص طبیعت و تحقق وعده خداوند در حمایت از مظلوم است که هنوز تاریخ آن را فراموش نکرده است و لازم است آن را به امریکاییها یادآوری کنیم.
دفاعی تمام قد
جنگ تحمیلی که شروع شد درست است که همه مستکبران جهان پشت صدام ایستادند و انواع و اقسام تسلیحات ضد حقوق بشری و شیمیایی را هم روی ملت مظلوم ایران امتحان کردند اما در نهایت دفاع جانانه رزمندگان اسلام طوری بود که خودشان به دست و پا افتادند تا جنگ تمام شود. جنگی که شروعش با آنها و خاتمهاش با رسوایی برای آنها بود. این مدل هم یک نوع دیگر تقاص گرفتن از مستکبران جهان بود که در تاریخ کشور رخ داده است.
تقاص همراه با آبروریزی
اما یادمان نرفته که همین چند سال قبل وقتی ملوانان آمریکایی به حریم خلیج فارس تجاوز کردند و با حقارت تسلیم و گریه کردند. رهبر معظم انقلاب فرمودند: «دوران بزن دررو تمام شده است و ما دنبال می کنیم هر کسی بخواهد به ملت ایران تعرضی بکند» این مدل هم تقاص گرفتن همراه با آبروریزی برای مستکبر بود که رسوایی بینالمللی را برای آنها درپی داشت.
تقاص نظامی
مدل دیگر تقاص گرفتن هم همین خرداد ۹۶ بود که داعشیها حمله کردند. وقتی داعش به مجلس حمله کرد؛ حضرتآیتالله خامنهای فرمودند: «آنها نمیتوانند به ما سیلی بزنند ما به آنها سیلی خواهیم زد و چند ساعت بعد ۶ موشک به مقرهای داعش پرتاب شد و دنیا را مبهوت کرد. روز سهشنبه ایشان فرمودند: «آمریکا تقاص می دهد پس منتظر باشید تقاص آشوبها و حرمتشکنیها وخون های به ناحق ریخته شده هموطنانمان؛ تقاص تحریمها و ایران هراسیها و همه دشمنیها و...»
این مدل نیز نوعی انتقام سخت گرفتن از آنهایی است که ممکن است در ذهنشان چیزی علیه جمهوری اسلامی عبور کند.
«بنصرالله ینصر من یشاء و هوالعزیز الرحیم وعدالله لایخلف الله وعده و لکن اکثر الناس لایعلمون» (سوره روم، آیات ۵ و ۶) البته گرفتاریهایی که دولت امریکا برای فقر و معیشت مردم کشورش نصیبش شده است نوعی تقاص پس دادن است. افتضاح ماندن در جنگ یمن، تقاصی که گاه حزبالله از مستکبران میگیرد هم در همین راستا است بر همین اساس است که آنهایی که از دیشب خواب به چشم ندارند میتوانند برای تقاصی که قرار است پس دهند مدام یکی از اینها را تصور کنند.
نویسنده: مائده شیرپور