بیتالمقدس شهر چند هزارساله از قدیمیترین شهرهای جهان به شمار میرود که پایتخت فلسطین بوده و تا ابد خواهد ماند و فلسطینیها برای آزادی آن به مبارزه ادامه خواهند داد.
بیتالمقدس که متعلق به سه دین بزرگ جهان یعنی اسلام، مسیحیت و یهودیت است در طول تاریخ خود شاهد جنگها و خونریزیهای بسیار بوده و این خود عامل بسیاری از این جنگها است.
تاریخ نشان میدهد که این شهر را یهودیان بنا نگذاشتهاند چراکه ساخت آن به هزاره دوم پیش از میلاد و تمدن "اوگاریت" در شمال غربی سوریه باز میگردد. نام اولیه این شهر " اوراشالیموم" به معنی شهر خدای صلح بود که از نام یکی از خدایان اوگاریتی گرفته شده است. یهودیان در زمان حضرت داوود(ع) در این شهر مستقر شدند و نام آن را اورشلیم نهادند و شهری سیاسی و مقدس شد.
بخت النصر" پادشاه بابل در سال ۵۹۷ پیش از میلاد مسیح این شهر را فتح و یهودیان را به بابل تبعید کرد اما "کوروش" پادشاه ایران، کمتر از ۶۰ سال بعد در سال ۵۳۹ پیش از میلاد، پس از فتح بابل به یهودیان اجازه داد به اورشلیم بازگردند . پس از آن، اسکندر مقدونی و جانشینانش و امپراتوری روم بر این شهر مسلط شدند. در زمان "خسرو دوم" پادشاه ساسانی، ایران بر رومیان چیره شده و فلسطین را فتح کرد. اما مسیحیان دوباره توانستند ساسانیان را شکست داده و فلسطین را پس بگیرند.
این شهر در اوایل دوران پیشرفت اسلام به دست مسلمانان افتاد و نام آن را "بیتالمقدس" نهادند زیرا با توجه به اینکه این شهر نخستین قبله مسلمانان بود و در شب معراج هم پیامبر اکرم(ص) در مسجدالاقصی نماز خواندند، برای مسلمانان اهمیت اعتقادی داشت.
این شهر تا سال ۱۰۹۹ میلادی که مسیحیان در جنگهای صلیبی آن را تصرف و مردم را قتل عام کردند در دست مسلمانان بود. مسیحیان نیز این شهر را مقدسترین شهر میدانستند و براین باور بودند که حضرت مسیح در این شهر کشته شده است. حدود یک قرن بعد، از سال ۱۱۸۷ میلادی، سپاه مسلمانان به فرماندهی "صلاحالدین ایوبی" دوباره این شهر را از مسیحیان پس گرفت و حدود ۷۵۰ سال در دست مسلمانان باقی ماند. در مجموع از ابتدای ورود مسلمانان در عهد خلیفه دوم به فلسطین تا پایان تسلط امپراتوری عثمانی، این شهر حدود هزار سال زیر نظر مسلمانان اداره میشد تا اینکه در قرن ۲۰ میلادی با شکست خلفای عثمانی در جنگ جهانی اول، انگلیسیها قیمومیت فلسطین را به عهده گرفتند که بعد از آن، مهاجرت یهودیان به این سرزمین آغاز شد و در سال ۱۹۴۸میلادی، رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین، اعلام موجودیت کرد. قدس غربی را نیز یهودیان در این تاریخ اشغال کردند، اما قدس شرقی و کرانه باختری که تمامی مقدسات سه دین بزرگ از جمله مسجدالاقصی در آن قرار دارد، هنوز در دست مسلمانان با حاکمیت اردن هاشمی بود.
رژیم صهیونیستی در جنگ ۶ روزه با اعراب در سال ۱۹۶۷ میلادی با حمله به اردن ، قدس شرقی و کرانه باختری رود اردن را اشغال کرد که شورای امنیت سازمان ملل متحد در آن زمان، طی قطعنامه ۲۴۲ این سرزمینهای تصرف شده را، اشغالی خواند و خواستار عقب نشینی سربازان اسراییلی از آنها شد. سازمان ملل نیز اکنون این سرزمینها را اشغالی میخواند. این رژیم پس از قرارداد کمپ دیوید (۱۹۷۸ میلادی) با اردن هاشمی نیز قرارداد صلح امضا کرد. این قرارداد که در سال ۱۹۹۴ میلادی منعقد شد، وادی عربه نام گرفت و در آن اذعان شد که سرزمینهای اشغالی، متعلق به فلسطینیان، اما تولیت اماکن مقدسه از جمله مسجدالاقصی با دولت اردن است.
اخیرا پس از انتقال سفارت آمریکا به قدس غربی و اعلام پایتختی آن به سود رژیم صهیونیستی از سوی دونالد ترامپ، تلآویو اصرار دارد تا با گرفتن تولیت آن از اردن مانع هرگونه حضور اسلامی در آن شود و در حقیقت به آخرین حضور حاکمان مسلمان در این شهر پایان دهد.
لازم به ذکر است بعد از اقدام آمریکا در وتوی قطعنامه کویت در شورای امنیت در حمایت از مردم فلسطین، این شورا با قطعنامه پیشنهادی آمریکا در این باره هم مخالفت کرد. اعضای شورای امنیت با یک رأی مثبت (آمریکا)، سه رأی منفی (روسیه، بولیوی و کویت) و ۱۱ رأی ممتنع قطعنامه پیشنهادی آمریکا را رد کردند.
ساعتی پیش از این آمریکا پیشنویس قطعنامه کویت که خواستار مخافظت از مردم فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه بود را وتو کرده بود. «نیکی هیلی»، نماینده آمریکا در سازمان ملل قبل از این رأیگیری گفت این کشور به جای قطعنامه کویت پیشنویس دیگری ارائه کرده که به گفته او مسئولیت را متوجه کسانی میکند که مقصران اصلی هستند.
او مدعی شد گروه حماس بایستی مسئولیت اوضاع فعلی در غزه را به عهده بگیرد و از اعضای شورای امنیت خواست به قطعنامه کویت رأی ندهند. لازم به ذکر است نظامیان رژیم صهیونیستی یکی از شهروندان فلسطینی را در شهر الخلیل هدف شلیک گلوله قرار داده و او را به شهادت رساندند.