امروز سالروز بازگشت اولین گروه از آزاداگان از زندان‌های بعث عراق است. آنهایی که وقتی اتوبوسشان از میان خیابان‌ها عبور می‌کرد هزاران نفر به استقبالشان می‌آمدند؛ از افرادی که گمشده‌ای داشتند و برای یافتن نشانی از او به دنبال اتوبوس می‌دویدند تا آنهایی که برای قدردانی زحمات رزمندگان می‌آمدند که خسته نباشید گفته و به این آزادگان یادآوری کنند که ارزش فداکاریشان را می‌دانند.
اما در مسیری که آزادگان از دهه هفتاد تا دهه نود طی کردند اتفاقاتی رخ داده که یاد اظهارات شهید باکری می‌افتیم آنجا که گفت:«دعا كنيد كه خداوند شهادت را نصيب شما كند، در غير اين صورت زماني فرا مي‌رسد كه جنگ تمام مي‌شود و رزمندگان امروز سه دسته مي‌شوند: یدسته‌اي كه به مخالفت با گذشته خود برمي‌خيزند و از گذشته خود پشيمان مي‌شوند. دوم دسته‌اي كه راه بي‌تفاوت را بر مي‌گزينند و در زندگي مادي غرق مي‌شوند. سوم دسته‌اي كه به گذشته خود وفادار مي‌مانند و احساس مسئوليت مي‌كنند كه از شدت مصایب و غصه‌ها دق خواهند كرد. پس از خداوند بخواهيد با رسیدن به شهادت از عواقب زندگي پس از جنگ در امان بمانيد، چون عاقبت دو دسته اول ختم به خير نخواهد شد و جزو دسته سوم ماندن هم بسيار سخت و دشوار خواهد بود.»
همین روایت مشمول حال آزادگان هم شده است عده‌ای آنقدر در مسیر دنیای مادی غرق شدند و پست و مقام و صندلی‌ها و خم و راستا شدن اطرافیان را مشاهده‌ کرده‌اند که از آن آرمان‌ها فاصله گرفته و غرق در دنیا شده‌اند.
عده‌ای هم کژدارمریز طی می‌کنند و دین و دنیا را با هم می‌خواهند اما عده‌ای هم هستند که آزاده مانده‌اند و اسیر دنیای مادی نشده اند، با همان قد و قواره‌ای که در دهه ۶۰ به جبهه رفتند و با همان نگاهی که از ۲۶ مرداد ۶۹ تا دهه هفتاد به کشور بازگشتند.
امروز می‌خواهیم یاد این دسته سوم را گرامی داشته و به آنها که احیانا پست و مقامی نصیبشان نشده و در لابی بازی‌ها جایی ندارند بگوییم که یادمان هست آزادی و امنیت امروزمان را مدیون شماییم حتی اگر برخی مسئولان یادشان نیاید که با فداکاری‌های شما و همرزمانتان روی صندلی ریاست نشسته‌اند. امروز به یاد آزادگانی می‌نویسیم که با آزادی از چنگال بعثی‌ها در دام دنیا به اسارت گرفته نشده و زرق و برق دنیا فریبشان نداده است و همچنان توانسته‌اند با حفظ آرمان‌ها و ایدولوژی‌های خود امثال شهید حججی‌ها را سال‌ها بعد از انقلاب راهی میدان مردانگی کرده و اعتقاد راسخشان را به نسلهای بعدی منتقل کنند، بدون آنکه بخواهند در لابی بازی‌ها و بازی صندلی این دنیا گرفتار شوند. امروز را به همه آزادگانی که اسیر دنیا نشده‌اند تبریک می‌گوییم. 

^{نویسنده: سوشیانت آسمانی}