و اما ماجرای تله‌کابین توچال! آیا مسئولین راه را گم کرده‌اند؟ آیا فراموش کرده‌اند که چرا انقلاب کردیم؟ آیا آن توصیه‌ها و هشدارهای امام انقلاب را از یاد برده‌اند؟!
حرجی بر این نیست که یک مسئول در هر پست و مقامی که باشد به امورات تفریحی خود نیز توجه کند، اما چنین اموری نباید برخلاف جهت و سمت و سوی زندگی مردمی باشد که قاطبه آنها به خاطر برخی تصمیمات در اداره کشور، شرایط خوبی ندارند.
جلوه گری‌های اشراف‌گونه، مرفه نشان دادن زندگی برخی مسئولین، درد جامعه را می‌افزاید و این درد اگر ادامه بیابد، درمانش دشوار خواهد شد و شاید هم غیرممکن!
امام ساده‌زیست انقلاب، که همگان زی‌طلبگی ایشان را دیده و لمس کرده‌اند بارها از همان زمان پیروزی انقلاب تا زمان رحلت، بر مدار ممنوعیت مسئولین از خوی اشرافی‌گری و کاخ‌نشینی تاکید کرده‌اند.
«آن روزی که دولت ما و مجلسیان، خوی کاخ‌نشینی پیدا کنند و از این خوی ارزنده کوخ‌نشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم. آن روزی که رئیس‌جمهور ما خدای نخواسته، از آن خوی کوخ‌نشینی بیرون برود و به کاخ‌نشینی توجه بکند، آن روز است که انحطاط پیدا می‌شود.»
بخل و حسدی در کار نیست، اما انصاف هم نیست که در شرایطی که در گوشه گوشه کشورمان مردم با سختی بسیاری امورات زندگی خود را می‌گذرانند و حتی از حداقل‌ها محروم هستند، برخی مسئولین در ویلاهای چند هزارمتری زندگی کنند یا از بهره بردن از استخر سخن بگویند و یا اینکه رئیس‌جمهورشان را در قله توچال، با لباس ورزشی آمریکایی ببینند که لبخند بر لبان خود دارد! آیا پیام توچال با لباست ورزشی آمریکا این است که همه چیز آرام است؟!
هم‌اکنون که این نوشته را می‌خوانید، مردم جنوب کشورمان در آبادان و برخی دیگر از شهرهای استان، محروم از آب آشامیدنی هستند و مسئولین وعده حل آن را تا اواسط تیرماه داده‌اند! گرمای جنوب را اگر سفری در این ماه گرم به آن خطه داشته‌اید می‌توانید درک کنید که اکنون آنها چه می‌کشند! یا اگر رزمنده دوران دفاع‌مقدس بوده‌اید، آن گرمای سوزاننده و داغ را چشیده‌اید.
آیا با چنین شرایطی که در جنوب کشور و استان خوزستان پیش آمده، رفتن مسئول امور اجرایی کشور به این منطقه لازم و جایز است، یا تله‌کابین توچال و انتشار عکس‌هایی از آن که برخی از اعضای کابینه را نیز در کنار رئیس‌جمهور محترم نشان می‌دهد؟!
شاید بسیاری از مردم آن فیلم کوتاهی که از یکی از روستاهای دورافتاده استان کرمان را نشان می‌دهد دیده باشند. همان فیلمی که گزارشگر آن می‌گوید مردم این روستا چیزی برای خوردن ندارند به جز یونجه! بله یونجه. آیا رواست با وجود چنین مناطقی، مسئولی در اندیشه تفریح خود باشد؟!
کجاست آن روش علی گونه‌ای که امام(ره) با آن زندگی کرد و رهبر معظم انقلاب نیز همانگونه به زی‌طلبی خود ادامه می‌دهد؟
برای چند صباحی تفریح، دل خوش باید داشت. آیا مسئولینی که وظیفه حل مشکلات کشور برعهده آنها است، دل خوش دارند؟ که اگر داشته باشند، بی‌خبر از اطراف خود هستند و نمی‌دانند در کنار آنها و یا در دوردست‌ترین مناطق کشور چه می‌گذرد!
آیا روا بود که در ماه مبارک رمضان سفره‌های رنگین و چرب و شیرین افطار برای برخی اشخاص پهن شود که دستشان بیشتر به دهانشان می‌رسد، در حالی که...
اشرافی‌گری و رفاه‌زدگی و رفاه‌طلبی قاتلی است که به آرامی نفوذ می‌کند و به درون قلب هر فردی و هر شخصی ممکن است رخنه کند، اما اگر مسئولی دچار آن شود، همان انحطاطی که حضرت امام(ره) از آن نام برده‌اند، پیدا می‌شود.
«در راه پیشرفت، اشرافی‌گری ممنوع است، لذت‌جویی ممنوع است، به فکر جمع کردن زخارف دنیا افتادن برای مسئولین ممنوع است. با این ممنوعیت‌ها است که می‌توانیم به قله برسیم.»
و این سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی است که با تبعیت از سیره و روش زندگی امام انقلاب، هشدار می‌دهند و می‌بینند که برخی خوی اشرافیگری پیدا کرده‌اند و این روش برای انقلاب جز زیان چیز دیگری ندارد. قرار بود حکومتمان رنگ و بوی علی را داشته باشد.
مردم اکنون چه می‌گویند؟ چه میان آنها می‌گذرد؟ کافی است تیم رسانه‌ای دولت محترم سری به نظرات مردمی که عکس آقای روحانی را در توچال دیده‌اند بزنند و آنها را در اختیار رئیس‌جمهور محترم قرار دهند. 

^{نویسنده: سیاوش کاویانی}