سیاست روز - دردسرهای روسای جمهور پیشین

گرفتاری کشور ما از دست برخی روسای جمهوری پیشین اگر نگوییم بیشتر از زمان ریاست آنها است، کمتر هم نیست...

گرفتاری کشور ما از دست برخی روسای جمهوری پیشین اگر نگوییم بیشتر از زمان ریاست آنها است، کمتر هم نیست. به کشورهای دیگر که می‌نگریم، پایان دوره ریاست جمهوری در آنها، آغاز دوران یک زندگی ساده و به دور از قدرت و سیاست است.
روسای جمهور در بسیاری از کشورهای دنیا یک یا دو دوره ریاست جمهوری را تجربه می‌کنند، اگر بتوانند منشأ خیر برای کشور و مردمشان می‌شوند و آنگاه که دوران ریاست سر می‌رسد، ریاست و سیاست را هم رها کرده و به زندگی عادی خود در کنار خانواده می‌پردازند. آنها فرصت را به تازه نفس‌ها می‌دهند تا بتوانند در خدمت مردم، کشور و یا اهداف حزب خود باشند، هر چه که باشد، برای دوباره آمدن و دوباره رئیس‌جمهور شدن تلاش نمی‌کنند چون دو دوره ریاست‌جمهوری را تجربه کرده‌اند.
اما در ایران چون که برخی از آن بزرگواران شیفته خدمت هستند نه تشنه قدرت! پس از پایان دو دور ریاست جمهوری خود نه تنها ریاست و سیاست را رها نمی‌کنند بلکه در متن آن باقی می‌مانند و حتی خود را به حاشیه و کنار هم نمی‌برند.
این روسای جمهور سابق پس از چهار سال دوری از ریاست، که بر اساس قانون است، که اگر این قانون نبود در دور سوم نیز خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری می‌کردند، بار دیگر باز می‌گردند و برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام می‌کنند.
جالب اینجاست که برخی از آنها علیرغم تأیید صلاحیت در دوره‌های پیشین، تأیید صلاحیت نمی‌شوند، یعنی صلاحیت آنها احراز نمی‌شود، چرا؟ این خود مسئله‌ای است که شورای محترم نگهبان باید به آن پاسخ دهد. البته که در برخی موارد نیازی به توضیح و پاسخ نیست و حال فعلی افراد جار می‌زند که چه می‌کنند.
در هر حال وجود روسای جمهوری پیشین که برخی از آنها در دوران ریاست خود برای کشور، مردم و انقلاب هزینه داشته اند، پس از پایان دوران قدرت، باز هم برای انقلاب و کشور و مردم هزینه می‌تراشند.
چه می‌شد آنها نیز همچون روسای جمهور سابق در دیگر کشورها پس از پایان دوران ریاست خود، به زندگی عادی و پیش از دست یابی به قدرت باز می‌گشتند؟
تلاش چنین افرادی برای بازگشت به قدرت برای چیست؟ آیا آنها واقعاً قصد خدمت دارند؟ اگر چنین است که نباید برای کشور هزینه بتراشند و چالش‌های سیاسی درست کنند!
آنها دوران خدمت خود را سپری کرده و منشأ خیر و برکت ! برای مردم و کشور بوده‌اند، بهتر خواهد بود که شیفتگی خدمت را به دیگران واگذار کنند و این فرصت را از خادمان ملت نگیرند!
شاید بهتر باشد سازوکاری در قانون تعبیه شود تا آنها را با سلام و صلوات راهی دوران بازنشستگی کند و قدرت را مجبور کند تا دست از سر آنها بردارد! چون آنها دست از سر قدرت بر نمی‌دارند.

^{نویسنده: سیاوش کاویانی}