برای رسانههایی که صبح تا غروب در حال تلاش هستند که به مسئولانشان یادآوری کنند که وعدههایشان چه بوده است، برای کسانی که مدام تلاش دارند تا مطالبات مردم را از وعدههای داده مسئولانشان شده پیگیری کنند، خوشایندترین چیز است که از زبان یکی از مسئولین در عالیترین مقام اجرایی بشنود که وعدههایش را فراموش نکرده است.
همانطور که وقتی جناب حجتالاسلام حسن روحانی اخیرا در بیاناتشان این نکته را یادآور شدند که حافظشان آنقدر ضعیف نیست که وعدههای یک سال گذشته خود را فراموش کرده باشند، از فرط شادی چشمانمان پر از اشک شد! اما ایکاش این شادی و خوشحالی و ذوق زدگی از صحبتهای امیدواورکننده یک مسئول بیش از اینها دوام داشت که ثانیهای بعد امیدها را ناامید کند.
درست در جایی که داشتیم به حافظه قوی رئیسجمهوری و یادآوری وعدههای انتخاباتی یک سال قبل شاد میشدیم و تمرکز میکردیم که از وعدهها و تحقق آنها و حجم پیشرفتشان بگوید! همه چیز به یکبار فراموش شد و صحبتها به موضوع دیگری اختصاص یافت و با بیان رقم هزینهکرد در شهری که میزبان جدید روحانی بود امیدهایمان ناامید شد.
در مخیله خود انتظار داشتیم روحانی بعد از بیان چنین جملاتی از حل ۱۰ مشکل بزرگ کشور در هر صد روز بگوید، از چرخیدن چزخ سانتریفیوژ و زندگی مردم، از آرامش سیاسی و اقتصادی و گشایشهای اقتصادی. در رویایمان حتی آن لحظهای را تصور کردیم که ماشین از دره در آمده دولت در جادهها میتازد و پیش میرود (همان ماشینی که سال گذشته جهانگیری عنوان کرد در دوره اول دولت تدبیر و امید از دره درآمده و به جاده آورده شده و حالا با رای مردم پیش خواهد رفت!) انتظارمان آنقدر بود که بگوید این ماشین چند متر پیش رفته و اگر نرفته چه موانعی داشته! اما همه انتظاراتمان در لحظه پرپر شد تا در لحظه نگران شویم دوباره برگردیم بر همان جایی که بودیم. برگردیم و صحبتهای روحانی و وعدههای انتخاباتیاش را درآوریم و هر روز نمودار بکشیم و گزارش بنویسیم و نهیب بزنیم که آقایان حالا که حافظه قوی دارید و حالا که وعدههایتان را فراموش کردید پیش آیید و برای مرمی که شما را انتخاب کردند توضیح دهید. بیایید و بگویید در این یک سال چه کردید و چه خواهید کرد؟! باور کنید اینکه یکبار قول دهید و در سالگرد قولتان به این موضوع بسنده کنید که هنوز وعدههایتان را فراموش نکردهاید کافی نیست، باور کنید مردم میخواهند از زبان خودتان بدانند که برای تحقق وعدهها چه کردید و چه خواهید کرد؟
باور کنید برای مردمی که از شرایط جامعه دلخور هستند این کافی نیست که در یکی دیگر از سخنرانیهایتان بیان کردید که«هر روز که سرکار میروم در خیابان اول به چهره مردم نگاه میکنم، اگر مردم شاد باشند با نشاط میروم، اگر شاد نباشند میفهمم ما مشکل داریم.» و تازه این جمله را از سایتتان حذف کنید! برای مردم مهم این است که بگویید در صورت دیدن غم در چهره مردم چقدر به وعدههای محقق نشده فکر کرده و حاضرید آنها را با مردم در میان بگذارید، اصلا چرا مردم نباید شما را ببینند و تنها شما از پشت شیشه دودی ماشینتان از خط ویژه باید آنها را نگاه کنید؟! فکر نمیکنید همین موضوع مردم را ناراضی کرده و به این باور میرساند که محرمشان نمیدانید؟!
مردم مشکل دارند چون نمیدانند که چرا و به چه دلیل باید از پشت شیشههای احتمالا دودی دیده و قضاوت شوند، چه تضمینی وجود دارد خنده و ناراحتی ظاهری مردم همان خنده و ناراحتی عمیق درونیشان باشد. میگویند وعدههایمان را فراموش نکردیم اما یادشان میرود قبل از ریاست جمهوریشان شیشههای ماشین را پایین میآوردند تا با آنها صحبت کرده و قضاوتها و درد و دلهایشان را بشنوند. باز تکرار میکنیم رئیسجمهورمان اگر روحانی نبود و هر فرد اصولگرا و اصلاحطلبی دیگر بود و همین رفتارها را داشت همین یاداشت را برایش مینوشتیم، روی سخنمان به جایگاه حقیقی روحانی نیست و دقیقا کرسی حقوقی او را نشانه گرفته و برای رئیسجمهوری مینویسیم که سال ۹۲ با تکیه به مردمی بودن، در نقد رفتارهای پوپولیستی صحبت میکرد و مردم را محرم میدانست، روی صحبتمان با روحانیای است که سال ۹۲ برگزیده شد و سال ۹۶ مجددا رای اعتماد گرفت.
مینویسیم تا یادش بماند اگر مردم از او بدی ببینند و بی اعتماد شوند، اگر فراموشی وعده را در عمل تایید کنند، از جایگاه حقوقی روحانی گلایهمند شده و نسبت به روسای جمهوری بدبین میشوند و این موضوع را به حکومت ربط میدهند! ایکاش روحانی قدر موقعیتی که دادر را بداند و بدون توجه به اینکه دیگران چه بودند انتظارات را در حد همانهایی که خودش ایجاد کرده پاسخگو باشد، برآورده کردن موضوع دیری است که ایدهآلمان است امروز از روحانی پاسخگویی به جای برآوردهکردن وعدهها بیشتر انتظار میرود.
در این مسیر حجتالاسلام روحانی برای اینکه نشان دهد واقعا وعدههایش را فراموش نکرده، از بین وعدههای انتخاباتی هر بار در سخنرانیهایش به طور گزینشی و براساس حوزه سخنرانی نکاتی را درباره وعده مربوطه بیان کند، مثلا وعده شفافیت با مردم چه شد؟ وعده برداشتن کل ساز و کار تحریمها چه؟! وعده اتمام مسکن مهر را به کجا رساندید و ... انتظار مردم از روحانی این است که این فراموش نکردنها را در عمل نشان دهد و یا درباره چرایی انجام نشدن و مراحل انجام وعدهها توضیح دهد.
نویسنده: مائده شیرپور