ما میزنیم. شوخی هم نداریم. اهل مالیدن هم نیستیم و وقتی جایی درد میگیرد میرویم فیزیوتراپی و آبدرمانی و درمانش میکنیم. مالیدن هم در مرام ما نیست. ما "تکمضراب" میزنیم. جوری هم میزنیم که صدایش فردا در میآید.
وزیر بهداشت: ما را متهم میکنند که انسانیت در ما مرده است که برای یک بیماری که یک دوره درمانیاش ۸۰۰ هزار دلار هزینه دارد، حمایتی انجام نمیدهیم.
ننجون: کی به خودش جرات داده شما را متهم کند؟ حق با شماست. ما هم به بیماران صعبالعلاج گفتهایم بروند توی بیابانی ، جایی - مثل کلاغ - بمیرند و خلاص شوند.
در بسیاری از کشورها برای این بیماریها حمایتی انجام نمیشود. به عنوان مثال در هفته گذشته در کشور دانمارک چنین طرحی را به دلیل کماثر بودنش نپذیرفتند. در حالیکه کشور دانمارک از جمله کشورهای موفق در حوزه سلامت است. آنجا همه چنین تصمیمی را تحسین کردند اما در اینجا تقبیح میکنند.
ننجون: شما خودتان را با کشور دانمارک مقایسه میکنید؟ آخر دانمارک هم کشور است؟ حیف شما نیست؟
همین الان به عکس و تصویر من از ابتدای دولت تاکنون نگاه کنید. اصلا قابل قیاس نیست. آن وقت به ما میگویند وزرای مرفه که کم کارند و به دنبال تفریح و استخر هستند و ساعت ۹ میآیند و ۱۱ میروند. اما واقعا طی این مدت پیرمان کردند.
ننجون: حالا خوب است چهره ننجون را ندیدید که از زمان تصدی شما به وزارت بهداشت تا حالا به چه روزی افتاده است. آن اوایل شبیه آنجلیا جولی بودیم و حالا در خیابان ما را با احمد پورمخبر اشتباه میگیرند.