از در آبدارخانه که دیدمش رنگ رخسارم پرید. آنقدر عصبانی بود که احساس کردم همین الان است که بترکد و در و دیوار آبدارخانه را "ننجونی" کند. آرام پرسیدم حالش خوب است که بیشتر از کوره در رفت. نشاندمش و یک لیوان چای گذاشتم جلویش کم‌کم سر حرفش باز شد.
ننجون گفت امروز یکی از خبرنگاران روزنامه با کفش آمده روی فرش آبدارخانه و وقتی به ایشان اعتراض کردم گفته فشار کاری امروز زیاد بود و متوجه نشدم که کفشم را درنیاوردم.
ظاهرا ایشان نیز یقه سمت چپ وی را گرفته و دستش را به محاذات چانه راست بالا آورده و به شکل پرفشاری به دهانش کوبیده از همان نوع مشت‌هایی که پیش از این به دهان امپریالیسم جهانی، شرق و غرب و آمریکای جهانخوار وارد می‌کرد.
در همین راستا یک بیانیه ده ماده‌ای تنظیم کردیم و به دیوار آبدارخانه همایونی ننجون چسباندیم که منبعد هیچ‌یک از مسئولان و ایضا رعایا جسارت نکنند که با کفش به آبدارخانه بروند.
ماده اول: منبعد دارندگان کفش‌های گل‌آلود و جوراب‌های سوراخ جریمه می‌شوند.
ماده دوم: هرکس با کفش به آبدارخانه بیاید به دو سال حبس تعلیقی قابل اعتراض محکوم می‌شود.
ماده سوم: کفش‌های آکبند از شمول مجازات خارج می‌باشند.
ماده چهارم: همکارانی که فشار شدید کاری دارند از آمدن به آبدارخانه جدا خودداری فرمایند.
ماده پنجم: همکاران بدانند که آبدارخانه ننجون - بلاتشبیه - آکادمی اسکار و هواپیمای پاویون دولت نیست که در آن با کفش تردد کنند.