تحولات خاورميانه پس از خروج نيروهاي آمريكايي در يك دو راهي قرار دارد. رخدادهايي اين منطقه را در برگرفته است كه در آينده به ايجاد نقشه جديد ائتلاف هاي سياسي خاورميانه مي انجامد.
برنامه كاري محور واشنگتن – تل آويو و تاثيرگذاري عامل ايراني – سوري
اطلاعات نشان مي دهد كه مراكز تصميم گيري آمريكا و اسرائيل در انتخاب چند گزينه براي نقشه سياسي آينده منطقه دچار سردرگمي شده اند .
* كدام در اولويت است ؟ حمله به ايران يا سوريه؟
* در سوريه چه نوع راهبرد و اقداماتي بايد انجام گيرد: جنگ داخلي ، سرنگوني نظام سوريه، افزايش فشارهاي سياسي و ديپلماسي و اقتصادي ..؟
* درباره ايران چه سياست هايي نتيجه خواهد داد؟ براندازي نظام ايران ، ايجاد درگيري هاي داخلي و مذهبي ،افزايش فشارهاي سياسي و اقتصادي براي منزوي كردن ايران ، افزايش عمليات مخفيانه براي نابودي توانمندي هاي راهبردي ايران يا اقدام نظامي..؟
اطلاعات نشان مي دهد كه طرف هاي تاثيرگذار بر فرايند تصميم گيري در دو هفته گذشته توجه بيشتري به يافتن بهانه هايي براي پيشبرد اهداف خود كرده اند.كه به عنوان مثال مي توان به موارد زير اشاره كرد:
جريان هاي آمريكايي طرفدار سرنگوني سوريه
جريانهاي آمريكايي طرفدار سرنگوني سوريه براين باورند كه سوريه اكنون ليبي نيست و در نتيجه اگر واشنگتن توانست همپيمانان خود را براي سرنگوني قذافي با خودهمراه كند اما اين موضوع درباره سوريه امكان پذير نيست و همپيمانان آمريكا نمي توانند اين ماموريت را به دليل توانمندي دمشق در اين كشور انجام دهند و در نتيجه واشنگتن بايد خود اين كار را مانند عراق و افغانستان به سرانجام برساند.
جريان هاي طرفدار حمله به ايران
طرفداران حمله به ايران اين روزها براين باورند كه مجازات اقتصادي ايران و تحريم و اقدامات مخفيانه و تشكيل ائتلاف هاي منطقه اي ضد ايران هيچگونه سودي ندارد بوي‍ژه اينكه ايران نشان داده است كه از توانايي خاصي براي چيره شدن براين فشار ها برخوردار است. ايران توانسته است در برابر بسياري از فشارهاي اقتصادي ، ديپلماسي و سياسي ايستادگي كند.از اينرو تنها جريان راستگراي اسرائيلي تمايل دارد از گزينه نظامي درباره ايران استفاده شود. و به همان اندازه نيز راستگراهاي آمريكا و گروه لابي صهيونيسم بيشترين تمايل را براي حمله به سوريه دارند كه از تمايل براي استفاده از گزينه نظامي عليه ايران بيشتر است.
محور واشنگتن – تل آويو و گزينه هاي مردد
اطلاعات نشان مي دهد كه آمريكايي ها درباره ايران وسوريه و نيز باقي كشورهاي خاورميانه اختلاف نظر دارند.و به اين گروهها تقسيم مي شوند:
اول: اردوگاه طرفداران گفت وگو با ايران
اين گروه بر پيامدهاي استفاده كردن از گزينه نظامي عليه ايران تاكيد مي كنند و براين باورند كه اين فرايندمي تواند اهداف واشنگتن را بيشتر محقق كند. اين گروه براين نكات تاكيد مي كند:
* ايران براي به دست آوردن قدرت اتمي هسته اي تلاش نمي كند و اين موضوعي است كه آژانس بين المللي انرژي هسته اي بارها بر آن تاكيد كرده است و بنابراين لزومي براي حمله وجود ندارد.گزارش آمريكايي ها و اسرائيلي ها درباره تلاش ايران براي دستيابي به سلاح هاي هسته اي نيز غير واقعي است و همه مي دانيم كه اين گزارش ها تقلبي است.
* دستيابي به بمب اتم نمي تواند ايران را بر مشكلات اقتصادي آن چيره كند و به عبارتي تهران براي حل بحران اقتصادي خود نيازي به بمب اتم ندارد
دوم: اردوگاه حامي بهبود روابط آمريكا با خاورميانه
اين گروه براين باورند كه رخدادهاي انقلاب هاي عربي در خاورميانه كه از آن به بهار عربي ياد مي شود فرصتي است كه ديگر براي امريكايي ها به دست نمي ايد و در نتيجه بايد واشنگتن ازاين فرصت استفاده كند و روابط دگركون خود با كشورهاي خاورميانه را بهبود بخشد. اين جريان از آمريكا خواسته اند تا اين اقدامات را انجام دهد:
تلاش براي بهبود جايگاه واشنگتن و حذف اتهام حمايت آمريكايي ها از نظام هاي ديكتاتوري منطقه خاورميانه ازجمله مبارك و بن علي و ديگران تلاش براي احترام گذاشتن به دموكراسي هاي درحال رشد در تونس ، مصر و نيز ليبي و حمايت از جنبش هاي دموكراتيك و مخالف در بحرين و يمن كه اين موضوع مي تواند اهميت واشنگتن را دو چندان كند.
حمايت گسترده از سازمان هاي حقوق بشري در خاورميانه در تمامي انواع و با تمامي رويكردها و كاهش حمايت هاي نظامي آمريكا
جهت دار كردن عقب نشيني آمريكا از عراق و بيان اين مفهوم كه امريكا به دنبال بزرگنمايي حمايت غيرنظامي و كاهش حضور نظامي خود در منطقه است
با توجه به اين رويكرد ها اختلاف شديدي بين اسرائيل و آمريكا ايجاد شده است. درحالي كه اسرائيل براين باور است كه ايران به سمت هسته اي شدن و ساخت بمب اتم پيش مي رود اما آمريكايي ها چنين اعتقادي ندارند و مي دانند كه حمله به ايران پيامدهاي فاجعه باري براي آنان خواهد داشت كه قرباني نخست آن اسرائيل خواهد بود.
دریافت صفحه با کد QR