?>?> سیاست روز - فرصت ‌سازی یا تکرار هزینه ‌سازی برجامی؟ - نسخه قابل چاپ

کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

بدعهدی‌های آمریکا و اروپا و گزینه خروج از ان‌پی تی

فرصت ‌سازی یا تکرار هزینه ‌سازی برجامی؟

5 بهمن 1398 ساعت 21:58


دولت تصمیم دارد در صورت ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان اروپا، از ان پی تی خارج شود، اما چرا خروج از ان پی تی؟!
ابتدا نگاهی به پیمان ان پی تی بیندازیم تا متوجه شویم که این پیمان چه میگوید.
پیمان عدم اشاعه سلاحهای به اختصار ان پی تی گفته می شود. این پیمان در در دوران جنگ سرد به تاریخ ژانویه ۱۹۶۷ برابر با ۱۳۴۷ خورشیدی بین چند کشور جهان به طور محدود به امضا رسید.
این پیمان کشورهای جهان را به دو طبقه کشورهای دارای سلاح هستهای و کشورهای فاقد سلاح هستهای تقسیم میکند. طبق تعریف کشورهای برخوردار، شامل کشورهایی هستند که تا پیش از اول ژانویه ۱۹۶۷ برابر با ۱۱ دی ۱۳۴۷ سلاح هستهای یا دیگر وسایل منفجره هستهای را تولید و منفجر کرده باشند طبق این تعریف چین، فرانسه، روسیه، انگلیس و آمریکا (اعضای دائمی شورای امنیت) به طور رسمی دارای سلاح هستهای شدند. در واقع این کشورها با قانون ان پی تی برای خود توجیه قانونی ایجاد کرده اند و به سلاح هستهای برای خود وجهه قانونی داده‌اند.
هند و پاکستان و رژیم صهیونیستی این پیماننامه را امضاء نکردهاند. کره شمالی نیز پس از نقض پیمان در نهایت از آن خارج شد.
طبق این معاهده کشورهای دارای سلاح هسته‌ای نباید بهطور مستقیم یا غیرمستقیم به کشورهای غیربرخوردار در راه به دست آوردن این سلاح کمک کنند و کشورهای غیربرخوردار متعهد میشوند تا برای به دست آوردن سلاح هسته ای تلاش نکنند.
کشورهای برخوردار از فناوری هسته‌ای به موجب ماده ۴ ان پی تی متعهد شدهاند که فناوری هستهای صلح آمیز را در اختیار غیربرخوردارها قرار دهند.
در این میان کشورهای برخوردار از تعهداتی که خود در پیمان ان پی تی تعبیه کرده‌اند، تخطی کردهاند چرا که آمریکا به رژیم صهیونیستی علاوه بر فناوری هسته ای سلاح هسته ای نیز داد که بر خلاف پیمان ان پی تی بوده است.
هند و پاکستان نیز هر یک به گونه ای به سلاح هسته ای دست یافتند و کره شمالی که با تهدیدات جدی آمریکا روبرو بود برای ایجاد یک عامل بازدارنده دست با تولید سلاح هستهای زد که البته برای دست یابی به آن کمک های روسیه و چین بی تأثیر نبود.
پس کلیت پیمان انی پی تی جلوگیری از تولید و گسترش سلاح هستهای در دنیا است که ایران نیز در زمان رژیم گذشته آن را امضا کرده است.
جمهوری اسلامی ایران فعالیت های صلح آمیز هستهای خود را پس از انقلاب و در زمان جنگ متوقف کرد و پس از آن بود که توانست بر روی این فناوری سرمایه گذاری کند.
از آن زمان تاکنون فعالیت های صلح آمیز هسته‌ای ایران زیر ذره بین آژانس بین المللی انرژی اتمی و کشورهای غربی قرار گرفته است. ایران بارها متهم به انحراف از فعالیتهای هستهای خود شده است که همین اتهامات با سیاست هایی که ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرده، هزینه های زیادی را به جمهوری اسلامی ایران تحمیل کرده است.
ایران سال ها تلاش کرد تا به آمریکا و آژانس بین المللی انرژی اتمی ثابت کند که در پی تولید سلاح هستهای نیست و برای این کار تن به پیمانی داد که آمریکا و اروپا که امضا کننده و تدوین کننده مفاد آن بودند به توافق(برجام) پایبند نماندند.
ایران حتی برای آن که نیت خود را برای عدم تولید سلاح هسته‌ای اثبات کند، حکم شرعی نیز داد. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این زمینه فرمودند که سلاح اتمی حرام است. ایشان حتی بارها در سخنانشان تأکید کردند که می توانستیم اما برای ساخت سلاح هسته‌ای وارد نشدیم. ایشان حتی فرمودند دلیلی ندارد برای ساخت بمب هسته‌ای هزینه کنیم.
با وجود چنین اظهار نظرات قاطع از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی و با توجه به این که جمهوری اسلامی ایران در بهره برداری از فناوری هستهای تنها وجهه صلح آمیز آن را در نظر دارد، خروج ایران از ان پی تی مغایر با سیاستی است که نظام جمهوری اسلامی ایران در برنامه هسته‌ای خود دارد. خروج از ان پی تی به معنای حرکت ایران برای ساخت سلاح هستهای تلقی می شود در حالی که ایران به هیچ وجه در پی آن نیست. مؤلفه‌های قدرت ایران مردم و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی هستند که از پشتیبانی مردم نیز برخوردارند. این که چرا آقای ظریف وزیر خارجه کشورمان گزینه خروج ایران از ان پی تی را برگزیده و آن را رسماً اعلام کرده شاید تصور شود برای وارد کردن فشار به اروپا است، اما اگر اروپا کوتاه نیامد بحث خروج ایران از ان پی تی تا چه اندازه جدیتر میشود؟ گزینه های دیگری برای فشار وارد کردن به اروپا وجود دارد، دولت پروتکل الحاقی را داوطلبانه پذیرفته و اجرا کرده است، این پروتکل در راستای تکمیل پیمان ان پی تی برای جلوگیری از تولید سلاح هستهای است. پروتکل الحاقی به آژانس اجازه میدهد که بازرسی های ناگهانی و سر زده از هر مکانی داشته باشد. در حالی که در ان پی تی چنین اجازهای داده نشده است.
با خروج از ان پی تی این شائبه در افکار عمومی دنیا ایجاد خواهد شد که، ایران برای ساخت سلاح هستهای تلاش می کند و با توجه به تبلیغات گسترده رسانه های غربی علیه ایران، موجی از انتقادات به سوی ایران روانه خواهد شد در حالی که افکار عمومی به فتوای رهبری نظام اسلامی اشاره می کنند، اما اگر شرایط ایجاد بکند ایران می تواند به سوی تولید سلاح هسته ای برای مقابله با تهدیدات آمریکا برود؟ آیا حکم شرعی درباره حرام بودند سلاح هسته ای قابل تغییر است؟


کد مطلب: 112594

آدرس مطلب :
https://www.siasatrooz.ir/fa/report/112594/فرصت-سازی-یا-تکرار-هزینه-برجامی

سیاست روز
  https://www.siasatrooz.ir