کافی است جنگ آمریکا علیه صدام را به خاطر بیاوریم که ارتش عراق در آن زمان چگونه مقابل حملات موشکی و هوایی آمریکا زمین‌گیر شد و حتی نتوانست یک موشک و هواپیمای آمریکایی را سرنگون کند، آن وقت می‌توان به توانمندی‌های ارتش سوریه پی برد.
پس از حمله موشکی و هوایی آمریکا، انگلیس و فرانسه برخی در داخل سعی کردند، روسیه را به باد انتقاد بگیرند که چرا واکنش نظامی به حملات ائتلاف آمریکایی نشان نداد.
روسیه پس از آن که جمهوری اسلامی ایران توانست او را قانع کند که سقوط سوریه به دست گروه‌های تروریستی تکفیری، منافع و امنیت ملی مسکو را نیز با خطر جدی روبرو خواهد کرد وارد میدان شد و در طول حضور خود در بحران غرب آسیا، در کنار جمهوری اسلامی ایران و نیروهای مقاومت، از سقوط سوریه جلوگیری کرد، پس از گذشت ۸ سال از آغاز جنگ در سوریه، اکنون شاهد بازپس‌گیری مناطق وسیعی از خاک سوریه از چنگ تروریست‌های تکفیری- وهابی هستیم.
روند تحولات در سوریه به نفع ائتلاف روسیه، ایران و نیروهای مقاومت پیش می‌رود، پیروزی در این جنگ که با حمایت‌های گسترده آمریکا، اروپا، برخی سران کشورهای عربی از تروریست حاضر در سوریه واقع شده، اتفاق کوچکی نیست، باید توجه داشت که طرف مقابل از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های بیشتری نسبت به ائتلاف ایران و روسیه برخوردار است و این پیروزی در شرایط نابرابر نیرو، تجهیزات و دلارهای سران سعودی به دست آمده است، پس نمی‌توان به این موضوع ایراد وارد کرد که روسیه در جریان حملات موشکی و هوایی آمریکا، انگلیس و فرانسه خود را کنار کشیده است. آیا روسیه زمین پیروز میدان را با شکست عوض می‌کند؟ قطعاً روسیه و شخص پوتین رئیس جمهور این کشور چنین اشتباهی مرتکب نخواهند شد. روسیه و ایران برای نابودی تروریست‌های تکفیری در سوریه هزینه‌های زیادی پرداخت کرده‌اند و به آسانی از مواضع خود عقب‌نشینی نخواهند کرد.
یکی از دلایلی که می‌توان برای عدم پاسخ نظامی روسیه به حملات آمریکا به سوریه پیش‌بینی کرد، جلوگیری از برخورد سخت این دو ابرقدرت و احتمال فراگیرتر شدن میدان جنگ سوریه به دیگر مناطق منطقه و حتی دنیا دانست.
برخورد سخت آمریکا و روسیه در یک بحران منطقه‌ا‌ی می‌تواند عوارض جنگ را وخیم‌تر کند و آن را دامن بزند، عاقلانه خواهد بود که در چنین شرایطی به ارتش سوریه این فرصت داده شود تا خود مقابل حملات موشکی و هوایی آمریکا، انگلیس و فرانسه وارد عمل شود و واکنش نشان دهد. هدف قرار دادن و نابودی ۷۱ فروند از موشک‌های شلیک شده از سوی ائتلاف آمریکا به مواضع سوریه نشان دهند قابلیت و عزم دولت، ملت و ارتش سوریه برای مقابله با هرگونه تهاجمی است.
هواپیماهای ائتلاف آمریکایی حتی وارد حریم هوایی سوریه نشدند، آنها نگران سرنگون شدن بمب‌افکن‌های خود با پدافند هوایی ارتش سوریه بودند به همین خاطر با بهره‌گیری از آسمان خارج از محدوده مرزهای هوایی سوریه دست به عملیات زدند. اگر تنها یک فروند جنگنده ائتلاف آمریکا با موشک‌های پدافند ارتش سوریه سرنگون می‌شد، افتضاح سیاسی- نظامی برای ابرقدرتی آمریکا به وجود می‌آمد.
عملیات ارتش آمریکا علیه ارتش صدام در جنگ دوم خلیج فارس، اثبات کرد که مردم و ارتش عراق از صدام حمایت نمی‌کردند به همین خاطر در کمترین زمان، صدام سرنگون شد، اما در سوریه، ارتش؛ حامی دولت، مردم و کشور است و مردم نیز علیرغم وجود همه سختی‌ها به خاطر جنگ، از دولت قانونی خود حمایت می‌کنند.
با خبر کردن روسیه از سوی آمریکا برای آغاز حملات موشکی و هوایی علیه سوریه را نیز باید در راستای وحشت ایالات متحده و گریز از درگیری مستقیم با روسیه دانست.
آمریکا ریزترین اطلاعات عملیات خود را به روس‌ها اعلام کرد، به همین خاطر مواضع هدف، تخلیه شده بود و کمترین تلفات و خسارات را در پی داشت. اگر آمریکا دست برتر را داشت، چه لزومی داشت که زمان آغاز عملیات علیه سوریه را به روسیه اعلام کند.
سیاستی که روسیه در قبال حملات آمریکا به سوریه در پیش گرفته است، واکنشی منطقی و درست بود. اگر غیر از این بود، اکنون باید شاهد گسترش جنگ در منطقه و جهان بودیم، به نظر می‌رسد که زمان برای چنین اتفاقی مناسب نیست، هر چند، می‌توان رو در رویی مستقیم روسیه و آمریکا را آنچنان دور هم ندانست، اما اکنون تحولات میدانی در منطقه غرب آسیا به نفع ائتلاف ایران، روسیه و نیروهای مقاومت است و نباید چنین امتیاز بزرگی را از دست داد.

^{نویسنده: سیاوش کاویانی}