عراق همچنان یکی از محورهای اصلی تحولات غرب آسیاست بگونهای که آینده این کشور را تا حدودی نشات گرفته از تحولات این روزهای آن میتوان دانست. عراق در حالی کم کم خود را برای انتخابات پارلمانی و البته استمرار مبارزه با تروریسم در تلعفر آماده میسازد که تحولات قابل تاملی در آن در حال روی دادن است. ادامه رفتارهای بحرانساز آمریکا در قبال عراق امری قابل توجه است. چنانکه گردان «سیدالشهداء» وابسته به الحشدالشعبی در بیانیهای از شهادت و مجروح شدن تعداد زیادی از اعضای آن در حملات توپخانهای نیروهای آمریکایی خبر دادند.
این قبیل اخبار که نشان دهنده نقش منفی آمریکا در عراق و به نوعی حمایت از جبهه تروریسم است حکایت از این واقعیت دارد که تنها ناجی عراق وحدت سراسری درونی و البته ادامه همگرایی با جبهه مقاومت است که تاکنون توانسته ثبات را به این کشور و سوریه هدیه نماید. نکته دیگر تحرکات سعودی در قبال عراق است. تحرکات وحدتشکنانه سعودی و امریکا با دعوت گزینشی از مقامات عراقی (ازجمله مقتدی صدر) از جمله این رفتارها است. جالب توجه آنکه آنها برآنند تا رفتارهای صدر و رویکرد آن به سعودی را به عنوان تقابل با ایران مطرح سازند تا بعد دیگری از وحدتشکنی در عراق و جهان اسلام را رقم زنند که خود نشانه رفتار ضد عراق و ضد اسلامی این کشورهاست در حالی که خود را پشت نقاب رفتارهای دیپلماتیک پنهان میسازند. واقعیت آن است که رویکرد صدر به عربستان چنانکه بسیاری از جریانها و مردم عراق تاکید دارند اشتباه محاسباتی صدر و اختلافات داخلی عراقی است.
نکته مهم در این عرصه آنکه برخلاف فضاسازیهای گسترده سیاسی و رسانهای سعودی و آمریکا، حمایت مردم و پارلمان از حشدالشعبی قابل توجه است چنانکه همگان این نیرو را بخشی از قوای امنیتی با تشکلی برآمده از اهلسنت، شیعه، کرد، ترکمن و سایر اقوام میدانند که برگرفته از وحدت عراق است.
نکته مهم دیگر مسئله اقلیم کردستان و همهپرسی آن است. اقدامی مغایر با وحدت و امنیت عراق است که برگرفته از توهمی است که توطئه گران علیه وحدت عراق در میان برخی از مسئولان این منطقه ایجاد کردهاند. بنا به اخبار و گزارشهای میدانی بخش عمدهای از مردم و گروههای سیاسی و نخبگان با این همهپرسی مخالف هستند اما حزب دموکرات سعی دارد با ارعاب و فضاسازی و هجمه رسانهای آنها را وادار به سکوت نماید.
در همین راستا بارزانی سعی دارد تا صرفا مقامات جمهوری اسلامی را مخالف معرفی کند در حالی که بسیاری از کشورها از جمله همسایگان عراق و احزاب داخلی و مردم نیز با نقش و رفتار بارزانی مخالف هستند. بسیاری از جریانهای کردی هم در صف مخالفان قرار دارند و وحدت عراق علیه تروریسم و مداخلات آمریکایی را اصل اول عنوان میکنند. رفتار افرادی همچون بارزانی نه نشات گرفته از حقوق و مطالبات مردمی بلکه ناشی از قدرتطلبی فردی و توهماتی است که آمریکا و مهرههای منطقهای آن در ذهن این افراد ایجاد کردهاند در حالی که هدفشان تبدیل کردستان عراق به سودان جنوبی دیگری است که با ترفند از سودان جدا و امروز بحرانیترین دوران خود را سپری میکند.
نویسنده: قاسم غفوری