سه سال از شهادت «شیخ باقر النمر» می‌گذرد در حالی که پایه‌های آل‌سعود همچنان با نام وی به لرزه می‌افتد و صدای وی از گلوی آزادیخواهان و شیعیان جهان بر پیکر این رژیم فرود می‌آید.
سرکوب و کشتار اصلی‌ترین مولفه ساختار حاکم بر عربستان است که با تکیه بر حمایت‌های کشورهای غربی صورت می‌دهد که نمونه آن به شهادت رساندن عالم برجسته جهان اسلام شیخ نمر و کشتار هزاران انسان بی‌گناه در یمن است. «من نمر باقر النمر هستم و در صحت عقل اقرار می‌کنم که همه خطابه‌ها و بیانیه‌هایی که از من منتشر شده است، با اراده محض من بوده و من از این کار پشیمان نیستم» این سخنان مردی است که در امتداد راه سالار شهیدان اباعبدالله‌الحسین(ع) برای آزادی و آزادیخواهی و مبارزه با ظلم و ستم حکام جور زمان خود گام برداشت و در این مسیر به شهادت رسید.
درحالی که سه سال از این جنایت آل‌سعود می‌گذرد، اما همچنان صدای شیخ نمر از گلوی شیعیان عربستان فریاد می‌شود و بر پیکر آل‌سعود فرود می‌آید. صدایی که وهابیان سعودی می‌اندیشند که با شهادت وی خاتمه می‌یابد و می‌توانند از آماج سخنرانی‌های آتشین وی که چون شمشیری برنده از نیام برآمده بود، خلاصی یابند.
شیخ نمر سال ۱۹۵۹ در شهر العوامیه استان القطیف منطقه شیعه نشین الشرقیه در خانواده‌ای ادیب و عالم چشم به جهان گشود؛ او یک شخصیت دینی و سیاسی معروف به شمار می‌آید که با حرکت مسالمت‌آمیز برآمیخته با منطق و ایمان و دفاع از مظلومان و محرومان شناخته شده است.
شماری از فعالیت‌ها و طرح‌های شیخ نمر مانند برپایی سخنرانی‌ها و همایش‌های دینی و علمی بر عرصه بین‌المللی و منطقه‌ای تاثیرگذار بود و حتی برخی از آنها تاثیر قابل ملاحظه‌ای در سطح دینی، فکری، اجتماعی و سیاسی داشته است.
این عالم متفکر شیعی همچنین بارها خواستار ساخت مجدد بقیع شد، به طوری که در سال ۱۳۸۵ عریضه بی‌سابقه‌ای را به معاون حاکم منطقه‌ای الشرقیه ارایه داد و در آن مطالبه شیعیان این کشور درج شد، به طوری که این عریضه ستایش «سعد الفقیه» مخالف سنی مذهب آل‌سعود را در آن زمان دربرداشت. وی همچنین در سال ۱۳۸۶ یک تشکلی را برای مبارزه با فساد اجتماعی و ظلم سیاسی به پیروان اهل‌بیت(ع) در عربستان به راه انداخت.
در سال ۲۰۱۱ میلادی با آغاز بیداری اسلامی، آیت‌الله شیخ نمر ممنوعیت رسمی آل‌سعود را مبنی بر منع خطابه‌ها و تدریس خود را شکست و به ادای سخنرانی‌های آتشینی درباره آزادی سیاسی با محوریت تغییر سیاسی اقدام کرد.
در خفقان سیاسی سال ۲۰۱۱ در عربستان، اعتراض‌ها و حرکت‌های مسالمت‌آمیز در منطقه شیعه‌نشین قطیف به راه افتاد که خواستار آزادی زندانیان بازداشت شده‌ای فراموش شده‌ای شدند که ۱۶ سال دربازداشت به سر می‌برند. این عالم شیعی همچنین به مقامات سعودی نسبت به ورود نیروهای سپر جزیره و سرکوب مردم بحرین اعتراض کرد و در حمایت از بحرینی‌ها حرکت‌های اعتراض آمیزی را به راه انداخت.
النمر بارها به دست نیروهای سعودی دستگیر شد، اما آخرین بازداشت وی به ژوئن ۲۰۱۲ میلادی پس از سخنرانی غرارش بر می‌گردد که خواهان برقراری عدالت و دموکراسی و اصلاحات در کشور بود؛ او که هیچ‌گاه مبارزه مسلحانه و حتی پرتاب سنگ به سمت نیروهای امنیتی سعودی را جایز نمی‌دانست؛ حال نیروهای سعودی برای دستگیری‌اش چهار گلوله به سمتش شلیک کردند؛ با وجود اینکه می‌توانستند بدون هیچ خونریزی او را به دفعات پیشین بازداشت کنند.
دادگاه عربستان در سال ۲۰۱۳ با ادعاهای دروغین حکم وی را اعدام دانست. آل‌سعود براین باور بود که با خاموشی النمر، فریاد‌ها و اعتراض‌ها خاموش می‌شود؛ اما با پایان آخرین برگ از فصل زندگی النمر در دوم ژانویه ۲۰۱۶، آغاز فصلی دیگری از آزادیخواهی‌های مردم عربستان رقم خورد و آتشفشان اعتراض‌ها نسبت به سیاست‌های آل‌سعود فوران کرد. این عالم شیعی عربستان مخالفت، مجاهدت و انتقاد از حکومت سعودی را با خون خود پرداخت تا نهال آزادیخواهی و ظلم‌ستیزی و عدالت‌جویی همچنان پایدار بماند و این نهال با جوی خون مظلومانی چون شیخ نمر آبیاری می‌شود.
دریافت صفحه با کد QR