هنوز عده‌ای باورشان نشده که نظام جمهوری اسلامی بر پایه رفتار افراد و با شرایط زمانی درباره آنها قضاوت خواهد کرد، با وجودی که تاریخ گواه بزرگی بر این امر است که نظام جمهوری اسلامی هم درباره صلاحیت افراد پیش‌داوری ندارد و هم تعارفی درباره آن نمی‌کند اما انگار عده‌ای نفعشان در این است که این ظرفیت بالا و مثال‌زدنی که در مدعیان دموکراسی دنیا وجود ندارد را در جمهوری اسلامی نبینند، شاید بر همین اساس است که سعی می‌کنند با ساخت لطیفه‌های معنا‌دار و یا تعریف و تمجیدهای افراد از یکدیگر در زمان‌های مختلف به این موضوع خدشه وارد کنند‌، غافل از اینکه از روز نخست بنای جمهوری اسلامی این بوده که قرار نیست از اسمی حمایت صددرصدی کرده و کارهای او را با تعصبی خاص نادیده بگیرد.
نظام همان‌قدر که درباره بنی‌صدر به دلیل عدم نشان دادن ماهیت درونی با وجود پیدا بودن نشانه‌های خیانت، پیش داوری نکرد و اجازه داد روح واقعی او حلول یابد و بعد طرد شود، به همان اندازه درباره تغییر نظر روی چهره‌هایی که قبلا مورد تایید بودند می‌تواند تغییر رویه دهد. این موضع نشان از عدم تعصب روی اسامی و ایجاد چارچوب برای مورد تایید بودن یا نبودن افراد است.
نکته‌ای که شاید خیلی پیش‌تر از امروز در سخنان و رفتار بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با مسایل متعددی از جمله برخورد با نایب خود می‌توان مشاهده کرد. اوج این رفتار در جمله "ملاک حال فعلی افراد است" که در پایان وصیت‌نامه امام خمینی(ره) قید شده: «من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه سالوسی و اسلام‌نمایی بعضی افراد ذکری از آنان کرده و تمجیدی نموده‌ام، که بعد فهمیدم از دغل‌بازی آنان اغفال شده‌ام. آن تمجیدها در حالی بود که خود را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار می‌نمایاندند، و نباید از آن مسائل سوء استفاده شود و میزان در هر کس حال فعلی او است.»
این رفتارها در ادامه در بیانات و عملکرد مقام معظم رهبری نیز ذکر شده و ایشان بارها اعلام کرده‌اند که به هیچ کس چک سفید امضا نمی‌دهند. در نهایت ضمن اشاره به این نکته که احراز صلاحیت نشدن افراد در انتخابات ریاست جمهوری نشانه بی‌کفایتی قرار نگرفتن در چارچوب انقلاب اسلامی نیست باید به این نکته توجه کنیم که در بررسی صلاحیت‌ها ملاک عملکرد امروز افراد و صلاحیت آنها برای تصدی بر قوه مجریه بوده است.

^{مائده شیرپور}