هر چه به انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم اظهارنظرها و جهت‌گیری‌های سیاسی چهره‌ها، احزاب و طیف‌های مختلف بیشتر می‌شود.
دراین میان به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان بیش از سایر گروهها در فشار و اضطراب قرار دارند و نگران انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ هستند.
این گروه نگران آن هستند که روحانی در انتخابات آتی نتواند رای بیاورد و در نتیجه امیدهای آنان برای حضور در قدرت نیز نقش بر آب شود.
دغدغه اصلی آنها، سقوط شدید محبوبیت روحانی در نظرسنجی‌ها از یک طرف و همچنین لزوم فشار بر روحانی و سهم‌طلبی بیشتر از طرف دیگر است.
انباشته شدن مطالبات مردم، وعده‌های عملی نشده، افزایش رکود، افزایش بیکاری، افزایش ناگهانی قیمت دلار و در یک کلام نارضایتی مردم از یک سو و از سوی دیگر در گذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به عنوان جدی‌ترین حامی روحانی، نقض‌های متعدد در اجرای برجام و روی کار آمدن رییس جمهوری در آمریکا که علاقه‌ای به ادامه برجام ندارد کافی است که این احتمال را زنده کند که روحانی ممکن است در انتخابات آتی رای نیاورد و یا اینکه قبل از همه از حضور در انتخابات خودداری نماید.
این احتمالات تا آنجا پیش رفته است که جریان اصلاحات را به فکر انتخاب یک آلترناتیو برای روحانی و کاندیدای پوششی برای روز مبادا انداخت.
اصلاح‌طلبان که چندان امیدی به رای آوری مجدد روحانی در انتخابات ندارند و همچنان بر انتخاب آلترناتیو روحانی تاکید می‌ورزند.
از تلاش اطرافیان روحانی برای اقناع اصلاح‌طلبان برای حضور انحصاری روحانی در انتخابات تا تلاش جمعی از چهره‌های اصلاح‌طلب برای معرفی کاندیداهایی در کنار روحانی که در وقت ضرورت به یاری منتخب انتخابات ۹۲ نشان‌دهنده این نگرانی است.
نگرانی اصلاح‌طلبان از رویه روحانی
اخیرا ً رئیس دولت اصلاحات در جلسه مجمع روحانیون هم گفته است: "به روحانی پیغام فرستادم که آقای روحانی وضع خوب نیست، نمی‌دانم این خوش‌بینی‌های شما از کجاست؟ اگر مباحثی دارید به ما هم بگویید از این اضطراب و دلهره بیرون بیاییم. بالاخره تکلیف ما را باید روشن کنید. با این دست فرمان به مقصد نمی‌رسید که هیچ به انتهای دره خواهیم رفت و فقط خود شما هم نیستید. اینجا شکست شما فقط شکست شما و حامیان شما نیست بلکه جریان اصلاحات هم با تمام توان در این چهار سال و قبل از انتخابات در حمایت از شما و پشت شما آمده است؛ الآن اینکه نامهربانی می‌کنید با اصلاح‌طلبان هم در مرکز و هم در استان‌ها بیشترین ضرر را خود دولت می‌بیند. تکلیف ما را روشن کنید و خود شما در جلسات اساسی بیایید و چندین جلسه را برگزار کنیم و یک سری کلیات را تصویب کنیم بعد نماینده‌های جریان اصلاحات و نماینده‌های شما بقیه کارها را اجرایی کنند."
برخی فعالین اصلاح‌طلب معتقدند که وی از خوش‌خیالی برخی دولتی‌ها در انتخابات آتی ریاست جمهوری بسیار شاکی است و از رفتار برخی اعتدالیون نسبت به اصلاح‌طلبان نیز گلایه‌های شدیدی دارد.
روحانی گزینه اصلی اعتدال و توسعه است
این که بسیاری از اصلاح‌طلبان روحانی را کاندید اصلاح‌طلبان می‌دانند جای تعحب دارد چراکه روحانی از ابتدای امر اگر چه از حمایت اصلاح‌طلبان برخودار بود اما هیچگاه خود را اصلاح‌طلب معرفی نکرد و همواره دولت خود را دولت تدبیر و امید نامید.
محمود واعظی وزیر ارتباطات در این‌باره گفت: روحانی گزینه اصلی حزب اعتدال و توسعه که به تازگی ستاد انتخابات خود را به ریاست علی جنتی تشکیل داده است.
روحانی خود را وامدار اصلاح‌طلبان نمی‌داند
با توجه به وجود تئوری‌هایی چون عبور اصلاح‌طلبان از روحانی در انتخابات ۹۶ یا رحم اجاره‌ای که برای دولت روحانی بکار برده شد اصلاح‌طلبان نشان دادند که قصد حمایت از شخص روحانی را ندارند و می‌خواهند که از وی به عنوان نردبانی برای رسیدن خود به قدرت استفاده کنند این حمایت آنها از روحانی در انتخابات حمایت از خودشان بود و به نظر می‌رسد که روحانی خود را وامدار اصلاح‌طلبان نمی‌داند.
اصلاح‌طلبان سعی می‌کنند از این فضا به‌نفع خودشان استفاده کنند و با مشارکت دادن برخی از عناصرشان در انتخاب آقای روحانی این قصد را دارند که خودشان را در انتخاب آقای روحانی فعال نشان دهند تا سهم خودشان را از آقای روحانی بگیرند؛ لذا علی‌رغم ادعاهایی که صورت می‌گیرد اینگونه نیست که آقای روحانی خیلی وامدار اصلاح‌طلبان باشد.
مردم با نیت اصلاح‌طلبی به روحانی رای نداده‌اند
از سوی دیگر باید توجه داشت که در انتخابات ۹۲ شرایط کشور، شرایطی بود که در بین جریانات اصلاح‌طلب و اصولگرا، گرایش مردم به یک جریان میانه و اعتدال، با درصد خیلی کمی افزایش پیدا کرده بود و این زمینه را فراهم کرد تا روحانی پیروز شود؛ آقای روحانی در انتخابات به هیچ‌وجه چهره اصلاح‌طلبی نداشت و به عنوان چهره روحانیت مبارز شناخته می‌شد. در شورای امنیت ملی کشور نیز به عنوان نماینده رهبری شناخته می‌شد و نمی‌توانیم بگوییم مردم به دلیل پررنگ بودن ویژگی اصلاح‌طلبی، به وی رأی دادند.
در حقیقت اصلاح‌طلبان از پیروزی روحانی استفاده و سعی کردند به بدنه دولت نفوذ کرده و بخشی از اهدافشان را در عرصه سیاسی و اقتصادی کشور اعمال و دنبال کنند و آنچه که در این انتخابات نیز به دنبال آن هستند نیز پیروی از همین تئوری گذشته است.
گزینه‌ای خطرناک
در عین حال یکی از گزینه‌هایی که بر آن تاکید می‌شد این بود که اصلاح‌طلبان و اعتدالیون نباید انتخابات را با یک برگ آغاز کنند، چه بسا که در مدت زمان باقی‌مانده تا انتخابات اتفاقاتی همانند ردصلاحیت یا عدم حضور حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری رخ دهد که منجر به خالی ماندن سبد رای اصلاح‌طلبی شود. این شیوه‌ای عقلایی است که کاندیدای در سایه، و حتی در تبلیغات به کمک حسن روحانی بیاید.
با این حال یکی از نگرانی‌های اصلاح‌طلبان این است که این لیوان یک نیمه خالی خطرناک نیز دارد و آن اینکه اگر روزی نامزدهایی که برای یاری روحانی آمده‌اند به هر دلیلی انصراف ندهند آنگاه آنها باید چه کنند؟
در نهایت به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان هنوز نتوانسته‌اند به راهکاری برای انتخاب نامزد نهایی خود در انتخابات دست یابند و همچنان بر سر چند راهی حمایت از روحانی و گرفتن امتیاز از وی و یا نامزد پوششی باقی مانده‌اند.
