باور بفرمایید اگر رفتیم و معتاد شدیم تقصیر خودمان نیست. با این امکاناتی که برادر "افشار" معاون مشاركت‌هاي مردمي‌و كاهش تقاضاي ستاد مبارزه با مواد‌مخدر در اختیار برادران و خواهران معتاد گذاشته آدم هوس مي‌کند که یک دودی بگیرد یا لااقل "حب" بالا بیندازد.
راستش اول قصد نداشتیم وسط فرمایشات ایشان "تک مضراب" بزنیم ولی با خودمان گفتیم بعد از مصرف مواد شاید حالش را نداشته باشیم فلذا الان زدیم.
آقای معاون: بر‌اساس آمار، بیش از ۶۵ درصد از جمعیت بین ۱۵ الی ۶۵ سال مبتلا به مواد‌مخدر هستند که برای کشور ما چندان قابل قبول نيست.
ننجون: به هر حال از گذشته هم گفته‌اند که "هنر" نزد ایرانیان است و "بست"!!
به‌طوری که حدود ۷۵ الی ۹۰ درصد مواد‌مخدر دنیا را افغانستان تولید مي‌کند.
ننجون: به امید روزی که در این پروژه "غنی‌سازی" هم خودکفا بشویم.
هر چه دسترسی به مواد‌مخدر در یک جامعه بیشتر باشد، احتمال اینکه افراد به سمت و سوی مواد‌مخدر بروند بیشتر خواهد شد.
ننجون: اتفاقا یکی از حکیمان یونانی هم اعتقاد دارد که هیچ آبی به جز آبلیمو مزه‌ی آبلیمو ندارد.
علت حضور معتادین در کنار خیابان‌ها و انظار عمومی، یکی تامین قوت لایموت و دیگری خرده‌فروشی مواد‌مخدر است.
ننجون: ما تا امروز فکر مي‌کردیم اینها "مانکن" هستند و قصد دارند کنار خیابان و انظار عمومی، هیکل میزان خود را به نمایش بگذارند.
وقتی مدیریت مصرف مواد در دست قاچاقچیان باشد، به راحتی با آن بازی مي‌کنند.
ننجون: واقعا چه معنا دارد که مدیریت مصرف مواد در دست قاچاقچیان باشد؟ پس این شورای آرد و نان چکاره است؟ پس مسئولان اداره آبخیزداری چکار مي‌کنند؟!
بحث اتاق امن تزریق از موضوعاتی بوده که برای راه‌اندازی آن اصرار داریم.
ننجون: قربان دست‌تان! فقط لطفا بالشت‌های نرم و تشکچه و چای قندپهلو را فراموش نکنید و یک مطرب هم بیاورید که ساز و آوازی هم راه بیندازیم که مواد‌مخدر گوشت بشود بچسبد به تن ما!
در یک جامعه دانش‌آموزی ۱۴ میلیونی‌مان تقریباً حدود ۷۰ هزار نفر سابقه مصرف شیشه دارند.
ننجون: التماس دعا! چشم‌های شما و وزیر آموزش و پرورش، روشن برادرجان!
آرایشگاه، آرایشگاه هست و داروخانه نیست.
ننجون: به جان خودم اگر به خاطر همین جمله حکیمانه، جایزه نوبل پزشکی امسال را به شما ندهند، نامردی کرده‌اند.
