بیتردید تحریمهای اقتصادی کشورمان از طرفی و عدم آمادگی ذهنی و ارادی مدیریت اجرایی کشور برای مقابله با مشکلات از طرف دیگر فشارهای سنگینی بر مردم، خصوصا اقشار محروم وارد ساخته است و در پی شکست تجربهٔ امید بستن به اربابان بیمروت دنیا، به نظر میرسد اینک همگان خواسته یا ناخواسته پذیرفتهاند که باید بر اراده، استعداد، خودباوری و توانمندیهای ایرانی برای برونرفت از این مرحله دشوار تکیه کرد.
اکنون در شرایطی قرار داریم که باید ملت ایران، باور «ما اراده کردهایم و میتوانیم» خویش را در عرصه اقتصاد عینیت ببخشند و روشن است که بازگویی و یادآوری جلوههای خودباوری در دیگر عرصهها نظیر موفقیت در پیروزی انقلاب، دفاع مقدس پیشرفتهای علمی و دیگر دستاوردهای چهل ساله گام اول، موجب تقویت این ایستادگی و تکیه بر زانوان خویش خواهد شد.
خوشبختانه در عرصههای گوناگون، ملت ایران به موفقیتهایی دست یافته است که دوست و دشمن به آن اذعان دارند اما در این میان و در شرایط کنونی، توانمندی نظامی و نیز اقتدار امنیتی ایران در برابر دشمنان کشور، غرورآفرینتر و مشهودتر است. در ارتباط با توانمندی نظامی، برخورد قاطعانه و در عین حال هوشمندانه اخیر نظام اسلامی و از جمله ساقط کردن پهباد پیشرفته آمریکا و توقیف کشتی متخلف انگلیسی، نمایشهای افتخارآمیزی از قدرت ملی بود که دشمنان را مبهوت و دوستان را شادمان ساخته است و حتی روسیه و چین تقاضا کردهاند قطعاتی از پهباد سرنگون شده در اختیارشان قرار گیرد.
اما دستاورد افتخارآفرین دیگر در ارتباط با اقتدار امنیتی و کشف شبکههای نفوذی آمریکا و انگلستان میباشد که دامنهاش فراتر از ایران است و هر چند تاکنون اطلاعات کاملی توسط مسئولان در این زمینه ارائه نشده است اما قراین حکایت از آن دارد که سازمان سیا این عملیات را بسیار نگرانکننده ارزیابی کرده و به عوامل خود در کشورهای مربوطه فراخوان فرار داده است و طبعا ایران هم چه بسا اطلاعات مربوط به عوامل شناسایی شده در دیگر کشورهای دوست خود را در اختیار آنان قرار داده است.
البته این نخستین باری نیست که سرویسهای اطلاعاتی و امنیتی ایران، توانمندی و قدرت برتر خود را ثابت میکنند. پیش از این نیز بارها کارآمدترین جاسوسان دشمن در دام ایران گرفتار آمدهاند و یکی از برجستهترین نمونههای آن جریانی بود که در مجموعه تلویزیونی گاندو اخیراً به نمایش در آمد و به عنوان پربینندهترین برنامه سیما مورد استقبال مردم قرار گرفت و ۷۹درصد از نظردهندگان اظهار داشتند این مجموعه توانسته است مردم را با فعالیتهای نیروهای اطلاعاتی و امنیتی آشنا کند و ۶۰درصد گفتهاند قدرت نیروهای اطلاعاتی و امنیتی ایران را به خوبی به نمایش گذاشته است.
هرچند بسیاری از کشورهای دنیا با تولید مجموعههای پلیسی و امنیتی میکوشند به عنوان نمادی از قدرتشان در برابر دشمنان و قانون ستیزان بهرهبرداری کنند اما با کمال تعجب، مجموعهٔ گاندو در کشور ما با بیمهری برخی دولتمردان مواجه شد و روشن است که مخالفت آنان را نباید به این مجموعه محدود دانست بلکه این مخالفت، ریشه در تفکر و جریانی منفعلانه و ساده اندیشانه نسبت به غرب دارد که اصولاً اینگونه تجاوزات نرمافزاری دشمن را جاسوسی نمیانگارد بلکه تا آنجا که بتواند از حضور و گسترش ارتباط با عوامل بیگانه حمایت میکند و دلیل نفوذ این عوامل در دستگاههای حساس کشور را در همین نوع نگرش و حمایت باید ارزیابی کرد. در مجموعه گاندو علیرغم آنکه در مواردی دیالوگها تحت اعمال فشارها تغییر یافت اما باز هم بعضی مسئولان دولت علیه آن موضع گرفتند و حتی از طرف دولت دستوری صادر شد مبنی بر ضرورت تخصیص بودجه صداوسیما پس از تأیید نمایندگان دولت در هیئت نظارت بر صداوسیما! که عدهای این دستور را عکسالعمل دولت در برابر گاندو و به نوعی تحریم صداوسیما تلقی کردند.
هرچند مدتهاست که صداوسیما از طرف دولت تحت فشار اقتصادی قرار گرفته است اما در شرایطی که رسانه ملی به تنهایی در برابر امواج تخریبی بیگانگان مقاومت میکند و توانسته است چنان جایگاهی برای خود بهدست آورد که ۴۴درصد بگویند آن را همیشه میبینند و ۳۳درصد گاهی و تنها ۷درصد اظهار داشتهاند که اصلاً آن را نمیبینند یعنی تقریباً همان افرادی که گفتهاند صرفاً از ماهواره استفاده میکنند.
در این شرایط که دشمن رویکرد نفوذ و جاسوسی در دستگاهها و وزارتخانهها را در پیش گرفته است و میکوشد نتیجه فشارهای اقتصادی خود را با دریافت اطلاعات اقتصادی از درون کشور، ارزیابی و تصحیح نماید، در این شرایط انتظار میرود رئیس جمهور نسبت به رفع محدودیت بودجه رسانه ملی و نیز حمایت از تولید مجموعههای آگاهیبخشی در زمینه نفوذ اقتصادی دشمن اقدام نماید.»
نویسنده: محمود فرشیدی