پس از آنکه کاخ سفید اجازه ملاقات موشه یعالون وزیر جنگ رژیم صهیونیستی با برخی از مقامات امریکایی را صادر نکرد این سوال مطرح مي‌شود که آیا روابط تل آویو و واشنگتن دچار چالشی جدی و عمیق شده است.
شاید برای بررسی این سوال باید نیم نگاهی به اظهارات یائیر لاپید وزیر دارایی رژیم صهیونیستی داشت که حل بحران میان این دو هم‌پیمان را مستلزم احترام و حضور مقامات مسئول دو طرف دانسته است.
گمان مي‌رود که این اقدام کاخ سفید واکنشی است در به سخره قرار دادن جان کری توسط وزیر جنگ رژیم صهیونیستی و دلیلی است برای ممانعت از دیدار یعالون با چاک هگل و حتی مقامات اطلاعاتی امریکا که در ادامه ملاقات با جو بایدن معاون رئیس‌جمهور، جان کری وزیر امور خارجه، سوزان رایس مشاور امنیت ملی و... نیز انجام نشد.
این واکنشی تند از سوی امریکا به دلیل مسیح مآب خواندن و عقده‌اي دانستن جان کری توسط موشه یعالون بود و وزیر جنگ اسرائیل این القاب را همراه جمله‌اي بيان کرد: تنها چیزی که می‌تواند ما را از شرّ جان کری نجات دهد این است که وی برنده یک جایزه صلح نوبل شود و خانه‌نشین شود .اما این تنها موردی نیست که یعالون جان کری را مورد حملات کلامی خود قرار مي‌دهد و وی را به سخره گرفته است بلکه در ماه اول سال‌جاری میلادی نیز تلاش‌هاي کری برای انجام توافقاتی در گفت‌وگوی‌هاي سازش را نیز بی‌نتیجه اعلام کرده بود.
اگر اینگونه واکنش‌ها را جدی تلقی کنیم و اظهار نظر جین ساکی سخنگوی وزارت خارجه امرویکا را نیز در نظر داشته باشیم متوجه برخوردی متفاوت با مقامات صهیونیست مي‌شویم که همواره مورد حمایت‌های همه‌جانبه از سوی ینگه دنیایی‌ها بودند.
این واکنش‌های امریکایی‌ها باعث عذر‌خواهی یعالون شد ولی عمق اظهارات وی چنان موثر بوده که روابط دو طرف را نتوانست ترمیم کند و مناسبات تل‌آویو واشنگتن همچنان در یک سردی و تیرگی غیر‌علنی به سر مي‌برد.
کنست صهیونیست‌ها نیز در این میان سکوت نکرده و تصمیم واشنگتن برای برقرار روابط و تداوم تعاملات با دولت توافق ملی و حتی وعده ارسال کمک‌هاي مالی به این دولت جدید را مورد انتقاد شدید قرار دادند و اعتراض خود را به امریکایی‌ها اعلام داشتند.
نمایندگان کنست در ادامه از مقامات و کابینه امریکا خواستند ادامه ساخت شهرک‌هاي صهیونیست نشین در سرزمین‌هاي فلسطینینان را حتی در قالب گفتاری و اظهار‌نظر مورد انتقاد قرار ندهند و برخی اقدامات غربی‌ها از جمله تحریم‌های صورت گرفته را محکوم کنند.
روابط میان امریکا و رژیم صهیونیستی از پیش از تاسیس این رژیم منحوس تاکنون شرایطی بسیار مستحکمی داشته و نباید فراموش کرد که بیشترین میزان جمعیت یهودیان در جهان در امریکا بوده و قویترین، بزرگترین و موثرین لابی صهیونیست‌ها نیز در این کشور قرار دارد. به همین منظور پیروی از امریکا و همچنین در واکنشی متقابل اجابت درخواست‌هاي صهیونیست‌ها یکی از اصول روابط دوطرف بوده است.
طی بیش از ۶۰ سال اشغال سرزمین‌های اشغالی توسط رژیم صهیونیستی رؤسای جمهوری امریکا هیچگاه خدشه‌اي به اوراق از پیش امضا شده حمایت از صهیونیست‌ها وارد نکرده‌اند و حتی زمانی که جرج بوش پدر در سال ۱۹۹۳ بودجه شهرک‌سازی‌ها را بلوکه کرد به شدت مورد انتقاد صهیونیست‌ها قرار گرفت و همین موضوع سبب شد تا حمایت لابی‌هاي صهیونیست از وی قطع شده و در دور دوم انتخابات کرسی ریاست جمهوری را به بیل کلینتون واگذار کند.
حمایت از رژیم صهیونیستی در امریکا علاوه بر لابی قدرتمند آیپک به نمایندگان کنگره و ایالت‌هاي مهم و شخصیت‌های سیاسی، اقتصادی و حتی اجتماعی و فرهنگی سرایت کرده است.
به همین دلیل نمی‌توان به اینگونه واکنش‌هاي موضعی مقامات امریکایی و یا صهیونیستی باور داشت زیرا همپیمانی تل‌آویو و واشنگتن بسیار ریشه‌دار‌تر و عمیق‌تر از اینگونه موضع‌گیری‌ها مي‌باشد.
اگر نگاهی به سبقه اعتراضات و کنایه‌هاي دو طرف داشته باشیم متوجه خواهیم شد که این نوع موضع‌گیری‌ها نمی‌تواند نشانگر واقعیت‌های روابط رژیم صهیونیستی و امریکا باشد. به عنوان مثال در دهه ۹۰ میلادی اظهارات بنیامین نتانیاهو علیه بیل کلینتون رئیس‌جمهور وقت امریکا بسیار جنجال به پا کرد و کاخ سفید نیز به شدت نسبت به این اظهارات واکنش نشان داد ولی هیچ اقدامی دیگر صورت نگرفت.
اینکه بدانیم امریکا خود را موظف مي‌داند بدون شرط مایحتاج نظامی رژیم صهیونیستی را تهیه کند و سیل کمک‌هاي مالی آشکار و نهان خود را به خزانه‌هاي صهیونیستی واریز کند یک نکته کلیدی است و آگاه باشیم که برخی رفتارهایی از این نوع خدشه‌اي در اصل روابط وارد نمی کند.
طبق آمار منتشر شده از سوی مراکز امریکایی مردم امریکا چه مایل باشند و چه مایل نباشند هر ساله سه میلیارد دلار کمک بلاعوض از محل مالیات‌هاي آنان برای کمک‌هاي بلاعوض کاخ سفید به رژیم صهیونیستی هزینه مي‌شود و این روند تحت هر شرایطی ادامه خواهد داشت.
حال با داشتن این سوابق براحتی مي‌توان متوجه شد که رژیم صهیونیستی برآورده‌کننده منافع امریکا در منطقه و مسئول ایجاد آشوب و ناامنی و همچنین کشتار مسلمانان است و ایالات متحده امریکا نیز وظیفه تامین حمایت‌های مالی، نظامی و سیاسی از این رژیم جنایتکار و اشغالگر را دارد.
عماد نجار
