پایتخت و ۹ شهر صنعتی دیگر دچار آلودگی مداوم هوا شده‌اند، همه منتظر باد نشسته‌ایم که شاید دلش بیاید و در خلاء مسئولینی که کاری نکردند دل مردم را شاد کند، شاید اگر باد بیاید آنهایی که در هوای آلوده رفتهاند هم بازگردند و بهتر شدن اوضاع را بنویسند به پای خودشان!
در چنین شرایطی اما آنچه داغ دل منتظران باد را تازه می‌کند صحبت‌هایی است که مدام شنیده می‌شود. یکی از مبارزه با غول هوای آلوده می‌گوید در حالی که در هوای آلوده بچه‌های دانش‌آموز را برای حضورش به صف کرده‌اند، یکی می‌گوید باید در این هوای آلوده تیترهای مثبت و تمیز بزنیم و به روزنامه‌ها می‌توپد! اما آن یکی که بیخیال همه، چمدان بسته و راهی سفر شده است از همه بیشتر دل هموطنانی که در هوای آلوده تنفس می‌کند را می‌رنجاند.
در این هیاهو تنها متضرران واقعی این هوای سنگین مردمی هستند که در هوایی که نفسشان را به شماره انداخته باید بنشینند و دعوای من نبودم شما بودی مسئولان را تماشا کنند. یکی هم نیست به آنها یادآوری کند اگر انرژی که در برملا کردن قصور همدیگر را به کار می‌گرفتید تاکنون آلودگی از شهرها رخت بربسته بود.
برای اثبات ادعاهایمان هم کافیست نگاهی به سابقه مکزیکوسیتی یکی از آلوده‌ترین شهرهای جهان بیندازیم. در آن شهر کسی حرف خدمتگزار بودن برای مردم را فریاد نکشید اما در عمل نشان داد که برای رفاه حال مردم از همبستگی و تلاش دریغ ندارند.
تهران هم اتفاقا همزمان با مکزیکوسیتی طرح مبارزه با آلودگی هوا را آغاز کرد اما آنها الان کجایند و تهران کجا؟! ما هنوز اندرخم یک کوچه باقی هستیم و مدام انگشت اتهام را به سوی هم معطوف می‌کنیم و داد می‌کشیم "تو مقصری" اصلا هم به این موضوع فکر نمی‌شود که مردم مسئولی مسئولیت‌پذیر می‌خواهند نه کسی که به بهانه‌های منطقی یا غیرمنطقی شانه خالی کند.
در این هوای آلوده آنچه بیشتر از همه دل مردم را لرزاند و ناراحتشان کرد نگاه متولی اصلی آلودگی هوا و بی‌اعتنایی او به مردمی بود که ریه‌هایشان دودکش شده است! وقتی می‌بینند سازمانی از توریست‌ها به خاطر حال بد هوا عذرخواهی می‌کند اما سازمان محیط‌زیست حتی از توصیه‌های معمولی به شهروندان هم دریغ می‌کند و چمدان بسته در شرایط بحرانی مردم را تنها می‌گذارد ناراحت می‌شوند، خصوصا اینکه در ادامه وقتی می‌بینند متولی بالادستی هم به جای تذکر دادن به مسئول مربوط در شش ماهه آخر دولتش باز هم وعده می‌دهد و می‌گوید غول آلودگی هوا را شکست خواهد داد عصبانی‌تر می‌شوند.
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران به مهر گفته که سالانه ۲۶ هزار مرگ بابت آلودگی هوا ثبت می‌شود، او البته ادعای خانم ابتکار مبنی بر بهبود اوضاع نسبت به سال‌های گذشته را نیز رد کرده است و گفته وضعت آلودگی هوای تهران نسبت به سال گذشته تغییر چندانی نداشته و ثبت دست‌کم ۲۰ روز با آلودگی بالا تا پایان سال، دور از انتظار نیست.
۲۶ هزار مرگ سالانه عددی نیست که بتوانیم به راحتی از آن چشم‌پوشی کنیم و بگوییم بودجه نداریم! ما در مورد جان انسان‌ها صحبت می‌کنیم.
این در حالی است که یونیسف اعلام کرده است که از هر ۶ کودک، یک کودک در جهان در معرض آلودگی هوا است و این رقم به طور قطع در ایران بیشتر است.
از طرف دیگر قوه مقننه هم واکنش عجیبی به مطالبات مردمی دارد، این قوه طرح نمایندگان برای تبدیل سازمان محیط‌زیست به وزارتخانه را دوای درد حال بد هوا می‌داند، طرحی که یکبار در تبدیل سازمان تربیت بدنی به وزارتخانه تاثیراتش را دیده‌ایم!!
دلمان می‌خواست به صحبت رئیس‌جمهور را با این تیتر که «در برابر غول آلودگی هوا پیروز خواهیم شد»، خصوصا با تاکید اینکه دولت «شعار نیستیم» دلخوش کنیم اما وقتی سه سال و خورده‌ای از وعده‌های دولتی که خانم ابتکار آن را دولت محیط‌زیستی می‌بیند گذشته و به گواه آمار تغییری در حال بد هوا حاصل نشده چطور باید باور کنیم که قرار است بچه غولی را که مدتی است قد کشیده در دولت تدبیر و امید شکست دهیم.
بر همین اساس نمی‌خواهیم ما هم فقط مانند دیگران داد بکشیم هر چند که وظیفه یک رسانه با مسئول خیلی فرق می‌کند! اما به جای فریاد کشیدن پیشنهاد می‌دهیم.
پیشنهاد مطالعه درباره مبارزه شهرهای آلوده جهان با آلودگی هوا و در کنار اینها و شاید اولی‌تر از هر مطالعه‌ای، پیشنهاد تلاش در کنار هم برای ریشه‌کن کردن آلودگی و ریزگرد و... به جای گرفتن انگشت اتهام به سوی هم اگر دستان همدیگر را گرفته و هر فردی گوشه‌ای از کار را بگیرد و بی‌تفاوت‌ها به حال مردم را کنار بگذارند حتما می‌توان امید به بهبود داشت. اصلا هم مهم نخواهد بود که چه کسی با چه عقیده سیاسی و جناحی توانسته حال هوا را خوب کند. مهم این است که بتوانیم ثابت کنیم از عهده کار تیمی و خدمت، فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی برای مردم بر می‌آییم.
اصلا پیشنهاد می‌دهیم مسئولان دست به دست هم داده و در سکوت مشکل را حل کنند و هم‌قسم شوند که هیچ‌یک درباره نقش و تاثیر و مدیریت خودش مدیحه‌سرایی نکند. باور داشته باشید که مردم خوب و بد را خودشان تشخیص داده و سره را از ناسره و مسئول خدمتگزار را از شعاردهنده تشخیص می‌دهند. فقط قبل از اینکه دیرتر از آنی بشود که تاکنون پیش رفتیم باید اتفاقی رخ دهد، اتفاقی که حال هوا را، حال همه را خوب کند، اتفاقی که تنها به باد بستگی نداشته باشد و با کم و زیاد شدن باد جا به جا نشود. توصیه اکید داریم که در راه مبارزه با آلودگی هوا و ریزگردها مسئولان یک‌دست شوند تا مردم هم به کمکشان بشتابند تا زودتر از آنی که وعده می‌دهیم آثارش را ببینیم.
خط شدن دانش‌آموزان مقابل رئیس‌جمهور در شرایط اضطرار هوا
دانش‌آموزان البرزی که به دلیل شرایط اضطرار کیفیت هوای استان البرز باید تعطیل و در خانه می‌ماندند، به صورت وسیعی در مراسم استقبال از رئیس‌جمهور حاضر شده‌اند تا قدرت سیاست سلامت آنها را نشانه بگیرد.
این روزها در حالی که هوای استان تهران و سایر کلانشهرها در شرایط ناسالم برای تمام گروه‌های سنی و در حد اضطرار است اما وقتی پای سیاست به میان می‌آید این شاخص‌ها هم نمی‌تواند جلوی سیاست را بگیرد دیروز دانش‌آموزان البرز به ادعای فارس در حالی به استقبال رئیس جمهور رفتهاند که وضعیت کیفی استان البرز عدد ۱۵۱ را نشان می‌دهد که نشان‌دهنده شرایط اضطرار در این استان است.
براساس قانون باید دانش‌آموزان و گروه‌های سنی حساس در این شرایط تعطیل باشند و از تردد غیر ضروری در سطح شهر خودداری کنند اما گویا استقبال از رئیس‌جمهور ضروری‌تر از سلامت دانش‌آموزان است که علی‌رغم وضعیت ناسالم هوای البرز به صورت وسیعی در این مراسم حاضر شده‌اند و اینجاست که قدرت سیاست به سلامت دانش‌آموزان هم می‌چربد!
سوشیانت آسمانی
