شواهد به دست آمده از کالبدشکافي
مدارک کالبدشکافي حاکي از آن است که بيش از ۲۰ نفر از اعضاي شاخه داويديان مورد اصابت گلوله قرار گرفتهاند که ۵ مورد از بين آنها کودکان زير ۱۴ سال بودند. بازپرسهاي پزشکي که کالبدشکافي را انجام دادهاند، بر اين باورند که برخي از اين کودکان نظير دايلند گنت، کودک ۳ سالهاي که از ناحيه قفسه سينه مورد اصابت گلوله قرار گرفته است، از طرف اعضاي خود شاخه کشته شدهاند تا مرگ آسانتري داشته باشند و در شعلههاي آتش نسوزند.
بازتاب حمله به مونت کارمل:
دو تن از اعضاي پيشين ايتياف که در اين عمليات شرکت داشتند، اقدامات افبيآي و ايتياف در اين عمليات را اينگونه توصيف ميکنند: "اقدامات ايتياف تنفرانگيزند. در اين عمليات اصول اوليه اخلاقي و انساني رعايت نشد. به افرادي که در زندان هستند، احترام بيشتري گذارده ميشود. طبق قانون اساسي ايالات متحده، استفاده از تسليحات نظامي عليه شهروندان آمريکايي غيرقانوني است، اما در اين عمليات براي محاصره کمپ مونت کارمل از تانک استفاده شد.
بازتاب اين حمله در درون ايالات متحده بسيار شديد بود. راي انجلمن در برنامه راديويي KGBS تلويحا اشاره کرد که مقامات دولتي دروغ ميگويند. وي عنوان کرد که حتي به مصدومان جنگي هم در دوران جنگ رسيدگي پزشکي ميشود، اما هيچکس به مجروحان و مصدومان محاصره شده در مونت کارمل رسيدگي نکرد. وي در مکانهاي ديگري نيز مکررا دولت و پليس را دروغگو خواند و از اينکه ايتياف نتوانست سلاحهاي ادعا شده را پيدا کند، انتقاد کرد.
رسانهها نيز از همان روزهاي اول تحت سايه سنگين دولت به جوسازي عليه کورش پرداختند و وي را فردي ديوانه، جنايتکار و متجاوز معرفي کردند. اما حقيقت به قدري واضح بود که مجبور شدند به آن اشاره کنند. نکته جالب در پوشش تلويزيوني اين ماجرا اين است که افبيآي با اين بهانه که نگران جان خبرنگاران است، آنها را از منطقه مونت کارمل بيرون کرد و به ۵ مايل دورتر منتقل کرد. راي انجلمن در اين باره ميگويد: "افبيآي کاري کرد که از اين به بعد مردم تنها شاهد چيزي باشند که آنها ميخواهند و ميتوانند به هر نحوي که دوست دارند، ماجرا را نشان دهند. اين اقدام کاملا مشابه اقدام دولت کمونيستي چين پيش از قتل عام ميدان تيانانمن است."
بخشي از بيانات مقام معظم رهبري در نماز جمعه ۲۹/۳/۸۸ و اشاره ايشان به واقعه واکو:
آن چيزي که در اين بين از همه بدتر و زشتتر به چشم من آمد، اين حرفهايي بود که به عنوان دلسوزي از حقوق بشر و سختگيري به مردم، از زبان اين دولتمردان آمريکايي صادر شد که: ما از اينکه با مردم چنين رفتار بشود، مخالفيم؛ ما نگرانيم! شما نگران مردميد؟! شما چيزى به نام حقوق انسان را اصلاً قبول داريد؟! افغانستان را کي به خاک و خون کشيد و هنوز هم دارد ميکشد؟ عراق را کى زير چکمه نظاميان خودش تحقير کرد؟ در فلسطين چه کسي به دولت صهيونيست ظالم اين همه کمک سياسي و مادى کرد؟ در خود آمريکا – انسان واقعاً تعجب ميکند – در زمان دولت همين حزب دموکرات، در زمان رياست جمهوري شوهر همين بانويي که حالا اظهار نظر ميکند، هشتاد و چند نفر از وابستگان فرقه داوودي را زنده زنده در آتش سوزاندند. اين که ديگر جاي انکار نيست. همين حضرات، همين دموکراتها اين کار را کردند. فرقه داووديها به قول خودشان ديويديها – به دليلي مورد غضب دولت آمريکا قرار گرفتند و به منزلي رفتند و در آنجا متحصن شدند. هر چه کردند، بيرون نيامدند. اينها خانه را آتش زدند و ۸۰ تا مرد، زن، بچه تو اين خانه، زنده زنده سوختند. شما حقوق بشر ميفهميد يعني چه؟! به نظر من اين مسئولان و سياستمداران اروپايي و آمريکايي قدري بايستي شرم و حيا را هم براي خودشان وظيفه بدانند. جمهورى اسلامى، پرچمدار حقوق انسان است. دفاع ما از مردم مظلوم در فلسطين، در لبنان، در عراق، در افغانستان، در هر نقطهاى که مردم مظلوم واقع شدند، نشانه همين است. نشانه اين است که پرچم حقوق بشر به وسيله اعتقاد به اسلام، ايمان به اسلام در اين کشور برافراشته شده است. ما احتياج نداريم که براى حقوق بشر کسى ما را نصيحت کند.