وزیر خارجه کشورمان در توئیتی به اروپا نقد داشته و گفته آنها از تروریست‌هایی چون منافقین حمایت میکنند! هر چند اظهارات ظریف قابل تقدیر است اما از این حیث که چرا اینقدر دیر و بعد از استقبال از اروپایی‌ها و فرش قرمز انداختن برای مسئولان فرانسوی، آلمانی، انگلیسی و قطع صدای منتقدان برای حضور آرام این افراد در کشور به یکباره تغییر جهت داده است، قابل بررسی و نقد خواهد بود.
روز گذشته محمدجواد ظریف به انتقاد از اتهام‌زنی اروپایی‌ها علیه ایران پرداخت و در توئیتش نوشت: «اروپا از جمله دانمارک، هلند و فرانسه، پناهگاه MEK - کسانی که ۱۲ هزار ایرانی را کشته و جنایات صدام علیه کردها را تشویق کردند - و سایر تروریست‌هایی هستند که متهم به قتل ایرانیان بی‌گناه در اروپا هستند. متهم کردن ایران اروپا را از مسئول بودن حملات تروریستی مبرا نمی‌کند.» اما این رفتار وزیر خارجه اندکی دیرتر از حد انتظار افکار عمومی رخ داده است، اکنون که وزیر خارجه به دست داشتن اروپایی‌ها در حمایت از تروریست‌ها اقرار میکنند، باید از وی پرسید شما تازه آگاه شدید یا نا امید؟!
باید از ظریف بپرسیم تازه به این شواهد و قراین که اروپا از منافقین حمایت کرده است رسیده یا بعد از ناامیدی از اینکه آنها کانال ارتباطی اقتصادی‌شان را راه‌اندازی کنند، به این مسیر بازگشته است که حقایق را با صدای بلند بگوید؟! این سوال را باید از دکتر ظریف پرسید که چرا زمانی که مسئولان اروپایی برای حضور در ایران صف کشیده و قبل و بعد از سفرشان شروع به توهین و تحقیر و حرف اضافه می‌کردند، چیزی نمی‌گفت و اجازه می‌داد قبل از سفر به ایران درباره زاغری و حقوق بشر و جاسوسان و حتی برنامه موشکی اراجیف بگویند و بعد از سفر نیز آنها را تَکرار کنند بدون اینکه در ایران پاسخی برای این اراجیفشان گرفته باشند.
حتما رسانه‌ها و افکار عمومی یادشان است که زمانی که فابیوس کسی که دستش به خونهای آلوده‌ای که وارد ایران شد، آغشته بود و جوانان بسیاری را برای نخستین‌بار در تاریخ کشور به ویروس ایدز مبتلا کرد، در حالی به کشور سفر کرد که مسئولان وزارت خارجه اجازه ندادند منتقدان سوالاتی درباره این پرونده مخوف و ضد حقوق بشری از او بپرسند، حتما افکار عمومی یادشان است که سفر وزیر خارجه انگلیس به تهران چطور محفلی برای حمایت از جاسوسی به نام زاغری شد! حتما افکار عمومی یادشان می‌ماند که صدراعظم آلمان چقدر راحت آمد و رفت بدون اینکه بخواهیم از او درباره مشکلات اقتصادی بپرسیم حتما افکار عمومی یادشان مانده چطور در مقابل همین حامیان تروریست‌ها بدون مطالبه‌گری درباره کارکردشان و تلاش‌هایی که برای به خطر انداختن نظم جهانی میکنند، با آنها دست دادید و لبخند زدید و عکس گرفتید. مردم هم فراموش کند تاریخ و عکسی که با لبخند با همین حامیان تروریست گرفتند خود گواه این امر است که نتوانستید یا نخواستید مطالبات شهدای ترور و قربانیان خونهای آلوده و... را از خونخواران اروپایی پیگیری کنید.
کاش همان موقع حداقل یکبار به نگرانی‌تان از حمایت اروپا از منافقین اشاره می‌کردید و می‌گفتید که ما ۱۷ هزار شهید ترور داریم. کاش حداقل یکبار درباره کاری که فرانسه با صدور خونهای آلوده به ایران کرد می‌گفتید، آن هم نزد فابیوس که خود متهم این پرونده بود. کاش یکبار به موگرینی درباره جانبداری‌اش از غرب تذکر می‌دادید و برایتان مهم نبود که با لبخند از ایران می‌رود یا عصبانیت، حق بدهید که عصبانیت امروزتان را دیرهنگام بدانیم و آن را «نوشدارو بعد از مرگ سهراب» بخوانیم. حق بدهید به مردمی که از شما آن عصبانیت حمایت از برجام در جلسه غیر علنی را به یاد داشتند، انتظار داشته باشند در مقابل دشمن هم همینقدر با جدیت سخن بگویید، انتظارشان کم نیست چون آن کنفرانس مطبوعاتی را به خاطر دارند که شما با چه جدیتی درباره چگونگی و چرایی داشتن موشک گفتید، درباره اینکه زمان جنگ برای داشتن خمپاره‌ای جهت دفاع از شهروندان مجبور به التماس بودید و حالا باید تجهیز باشید تا دوباره آن روزهای تلخ برنگردند، مردم همه اینها را به خاطر دارند و شما را در مواجه با مسئولان اروپایی مقایسه میکنند، به مردم حق دهید که توئیت امروزتان را دیرهنگام و کم‌تاثیرتر از سخنانی که می‌توانستید در محافل بزنید و نزدید بدانند و بخواهند که این توئیت را در جلسات رسمی هم به مسئولان اروپایی گوشزد کنید تا بدانند ما یادمان هست چه کردند و اگر هنوز طلب غرامت نکردیم از بزرگواری‌‌مان بوده نه نادانی و ترس.
مردم انتظار دارند وقتی امروز می‌گویید:«اروپا به گروهک منافقین و تروریست‌هایی که به قتل ایرانی‌ها برخاسته‌اند، پناه داده‌اند.» و در واکنش به اقدام کشورهای عضو اتحادیه اروپا در اعمال تحریم‌هایی علیه نهادهای دولت جمهوری اسلامی ایران، به پناه دادن سه کشور دانمارک، هلند و فرانسه به تروریست‌های منافقین که در قتل ۱۲ هزار شهروند ایرانی دست داشته و در جنایات صدام علیه کردهای عراق شریک بوده‌اند، همچنین دیگر گروه‌های تروریستی که از خاک اروپا برای قتل شهروندان بی‌گناه ایرانی برنامه‌ریزی کرده‌اند، اشاره می‌کنید، همان لحظه به برجام و امید واهی که به انجام تعهدات اروپا بعد از خروج امریکا هم داشتید اشاره کنید و بگویید که چرا وقت تلف کردید تا بحران تامین انرژی اروپا در فصل سرما تمام شود و آنها زبانشان دوباره به نیش و کنایه باز شود.
چرا زمانی که می‌آمدند و می‌رفتند و مدعی راه انداختن کانال مالی بوند چیزی نمی‌گفتید و تلاش نمی‌کردید که همه تخم‌مرغها در ظرف اروپا چیده نشود و با خوش‌بینی از اروپایی سخن می‌گفتید که با فاصله گرفتن از امریکا ثابت خواهد کرد که مستقل است!!! امروز با اوضاعی که به وجود آمده دیگر اظهارنظر‌هایتان حکم همام «نوشدارو بعد از مرگ سهراب» را دارد، هر چند که با هوشیاری مسئولان همه چیز به پایان نرسیده و بودند افرادی که همه چیز را به غرب گره نزدند و تلاش کردند تا اوضاع به حدی خوب باشد که رهبری در سخنانشان صراحتا بگویند که «مردم به تحریم‌کنندگان سیلی محکمی خواهند زد» اما قصورتان در این بین و کارهایی که می‌توانستید و نردید را حتما باید به افکار عمومی توضیح دهید و امید داشته باشید که توضیحاتتان مقبول افتد.
نویسنده: مائده شیرپور
