يکشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۶ - ۲۱:۵۲
کد مطلب : 99472
اختلاف شديد در انتخاب شهردار تهران:

هيس اصلاح‌طلبان فرياد نمي‌زنند!

هيس اصلاح‌طلبان فرياد نمي‌زنند!

شوراي يكدست پنجم تهران يادآور شوراي اول است كه در فاصله كوتاهي سيل اختلافات و حاشيه‌ها به انتخاب ۳ شهردار و در نهايت انحلال آن ختم شد.
با اعلام آراي اعضاي جديد شوراي اسلامي شهرها و روستاها، جنگ قدرت در تهران پيش از ساير شهرها آغاز شد. اصلاح‌طلبان كه ليست خود را پيروز كامل شوراي پنجم می‌ديدند، فرصت را غنيمت شمرده و هر طيفي از اين جريان گزينه مورد نظر خود را به عنوان شهردار جديد پايتخت معرفي كرد. شهرداري تهران سازماني عمومي است كه داراي اختيارات و قدرت بسياري در حوزه مديريت شهري است و با امكانات رسانه‌اي،‌ زيرساختي و فرهنگي و اجتماعي كه در اختيار دارد می‌تواند در حوزه‌های سياسي نيز تاثيرگذار باشد. به همين خاطر جريان اصلاح‌طلب به اين راحتي حاضر نيست بر سر اين پست با ديگران به تعامل بپردازد اما فشارها از بيرون آغاز شده و لابي‌گري‌های بي‌اماني ميان دولتمردان و زعماي اصلاح‌طلب در جريان است تا شهرداري انتخاب شود كه در راستاي منافع دولت دوازدهم نيز قرار گيرد.
يادآوري اين موضوع نيز خالي از لطف نيست كه در انتخاب هيات رئيسه مجلس دهم با وجود آنكه فراكسيون اميد محمدرضا عارف را براي رياست معرفي كرد اما دولتمردان يازدهم با رقيب وي يعني علي لاريجاني ائتلاف كردند و به آرزوهاي عارف پشت پا زدند. اين خطر در شوراي پنجم نيز احساس می‌شود و هرچند تركيب شورا يك دست اصلاح‌طلب است اما وجود نمايندگان وابسته به كارگزاران و حزب اتحاد ملت، تركيب ناهمگوني را به نمايش می‌گذارد كه حاشيه‌های آن از چند روز گذشته آغاز شده است.
نزديك به دو ماه ديگر به شروع شوراي پنجم باقي مانده اما اختلاف بر سر انتخاب شهردار در روزهاي نخست خرداد به اوج رسيده است. اين اختلاف به حدي زياد بود كه فرمان ايست از سوي زعماي اصلاح‌طلب صادر شد ولي رسيدن اصلاح‌طلبان به آرزوي ۱۴ ساله خود، باعث تعجيل در تعيين تكليف بهشت شده است.
مدعياني چون محسن هاشمي، مهرعليزاده، پرويز حناچي، عباس آخوندي،‌ بي‌طرف، حاجي، صفايي‌فراهاني، مرعشي و... به صف شده‌اند تا در بهشت را باز كنند. رقابت بی‌اماني شكل گرفته تا اعضاي شوراي پنجم را به سوي يك نام هدايت كنند. سطح اختلاف و زدو بندها به حدي بالا رفته كه ازهم‌اينك صداي ناخوشايند حاشيه‌سازي‌ها در شوراي اول به گوش می‌رسد.
محسن هاشمی كه خود را مدعي شهردار شدن می‌داند،‌ براي جلوگيري از حاشيه‌های خطرساز بر سر اين مسير، از هم‌طيفي‌های خود خواست تا بحث شهرداري را فعلا كنار بگذارند و حداقل به سطح رسانه‌ها نكشانند: "لازم است که به سمتی نرویم که موضوع انتخاب شهردار از ابتدا باعث اختلاف بین اعضای شورای شهر شود و باید اجازه دهیم اعضای شورا در فضای آرام و سالم این موضوع را بررسی کنند و دلیلی ندارد از پیش فرضیاتی مطرح کنیم که باعث رد و بدل شدن حرف‌هایی شود که نگاه اختلاف‌گرایانه را موجب شود."
اما موضوع شهردار پايتخت شدن به اين سادگي‌ها هم نيست كه كسي مانند محسن هاشمي وابسته به كارگزاران، در سكوت و آرامش به دنبال آن باشد چراکه فعالين اصلاح‌طلب در لفافه به او هشدار داده‌اند كه به تعهد خود پايبند باشد.
محسن رهامي، به محسن هاشمي توصيه می‌كند با وجود گزينه‌هايي مانند حناچي و مهرعليزاده در بيرون شورا، از خير شهردار شدن بگذرد:‌ "در حال حاضر هم هاشمی یکی از گزینه‎های شهرداری است و با این پشتوانه که بیشترین رای را در شورای شهر آورده است، عقبه خانوادگی و سیاسی، تجربه مدیریت مترو گزینه مناسبی برای شهرداری است اما، از آنجا که اعضای لیست امید با امضای میثاق‌نامه تعهد داده‎اند که عضویت شورا را ترک نکنند بهتر است ایشان هم پایبند به این تعهد بماند. من در جریان نیستم آقای هاشمی میثاق‎نامه را امضا کرده است یا نه اما، مهم تعهد کلی است . مهم این است که رعایت این میثاق‌نامه اخلاقی است."
با وجود اين اظهارنظر صداهاي ديگر نيز شنيده می‌شود. علي صوفي، عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان، حضور هاشمي را در شهرداري خطرناك نمي‌داند: حضور مجدد چمران در شورای شهر بدون پشتوانه اصولگرایی، فردی و غیرتشکیلاتی است. رفتن هاشمی به شهرداری مشکلی برای مقاصد اصلاح‌طلبان ایجاد نمی‌کند."
اين سطح از ناهماهنگي در شوراي يكدست اصلاح‌طلب فرصت بی‌نظيري را در اختيار لابي‌گر‌های دولتي قرار می‌دهد تا گزينه مورد نظر خود را در اوج اختلافات به شوراي پنجم تحميل كنند. همان مساله‌ي كه در انتخاب رئيس مجلس دهم روي داد و با وجود توقعي كه اصلاح‌طلبان براي حمايت دولت از گزينه خود داشتند، لابي‌گرهاي دولت به سمت علي لاريجاني غش كردند.
ولي بايد اذعان كرد كه در طول يك دهه اخير توسعه و پيشرفت پايتخت با توجه به مديريت هماهنگ و كارآمدي پيش رفته كه حاشيه‌های جديد در شوراي پنجم می‌تواند خط پاياني بر اين مسير توسعه زيرساخت‌های فرهنگي، اجتماعي و عمراني باشد. متاسفانه تجربه شوراي اول كه تركيب كاملا اصلاح‌طلب بود،‌ مويد اين فرضيه است و بايد گفت كه روزهاي خوبي در انتظار شهروندان تهراني كه به مديريت كارآمد عادت كرده‌اند،‌ نيست.(جهان‌نیوز)

https://siasatrooz.ir/vdcauyno.49no015kk4.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی