دروازههاي واردات روز به روز گشادتر ميشود چرا كه سودي كه از واردات در جيب دلالان ريخته ميشود تلاش چنداني نميخواهد اما تحقق اهداف اقتصاد مقاومتي كه ۹ ماه از ابلاغ آن ميگذرد همت دو چندان ميطلبد كه وجود ندارد كه اگر بود امروز بودجه كشور به جاي نفت به توليد داخل وابسته بود و با بالا و پايين شدن قيمت نفت اين همه نگراني به جان متوليان نميافتاد.
همت كه باشد توليد رونق ميگيرد و ميتواند سرپاي خود بايستد و ديگر هيچ كارگري به دليل مشكلات نقدينگي از كارخانه اخراج نميشود و صدها واحد صنعتي به ورطه تعطيلي كشيده نميشود.
اما اين همت بايد از سوي چه كساني گمارده شود تا اين اقتصاد بدون اتكا به نفت و... روي پاي خود بايستد؟ چگونه ميتوانيم چشم اميد به تحقق اهداف اقتصاد مقاومتي ببنديم وقتي بنا به گفته مشاور ارشد رئيسجمهور "اگر با خود روراست باشيم به جز پخت آبگوشت بزباش و قورمهسبزی در هیچ تکنولوژی صنعتی نسبت به جهان برتری نداریم."
چگونه ميتوانيم به رونق توليد دلخوش كنيم در حالي كه وزير صنعت، معدن و تجارت كشورمان با تاكيد بر اين موضوع كه در واردات سیگار به کشور هیچ انحصاری نداریم اعلام ميكند كه با هرگونه قاچاق کالا به کشور و از همه مهمتر با واردات سیگار به صورت قاچاق به کشور مخالف است اما شواهد و قرائن از اين امر حكايت ميكند كه خود آقاي وزير مجوز تاسیس يك شرکت يعني"فیلیپ موریس" در ایران را صادر کرده است. شركتي كه نامهای تجاری چون MARLBORO و BONDSTREET متعلق به آن بوده و گفته ميشود كه ماهيت صهيونيستي دارد.
چگونه ميتوانيم در انتظار اجراي مصوبه خروج از ركود براي ايجاد تحول در توليد كشور و ايستادن صنايع به روي پاي خود باشيم در حالي كه تجاريترين وزير كشورمان كه همان وزير صنعت، معدن و تجارت باشد در پاسخ به مخالفت يا موافقتش با واردات سيگار اينگونه عنوان ميكند "من سیگار نمیکشم. این سؤال را از کسانی بپرسید که سیگار میکشند."
چگونه ميتوانيم به شكوفايي اقتصاد دلخوش كنيم در حالي كه هنوز كه هنوز است هيچ اعتقاد و باوري به اين اهداف و برنامههاي نوشته شده براي آن نداريم و هنوز نميتوانيم بپذيريم كه ظرفيتها و پتانسيلهاي قابلتوجهي در كشور وجود دارد اما مديران به آن اعتقادي ندارند و گمان ميكنند هنوز هم با تكيه به خارجيها بايد روي پاي خودمان بايستيم.
حميدرضا تاجيك