رزمایش هوایی مشترک عربستان سعودی با مشارکت گسترده چند کشور عربی با نام طویق ۲ ، در پایگاه هوایی الأمیر سلطان واقع در مرکز عربستان سعودی آغاز شد.در این رزمایش هوایی کشورهای عُمان، امارات، اردن و مصر مشارکت دارند و کویت و بحرین نیز به عنوان ناظر
حضور دارند.
این رزمایش در حالی برگزار می شود که پیش از این نیز نیروی هوایی عربستان سعودی با مشارکت نیروهای یونانی نیز رزمایش مشترک عین الصقر ۲ را به پایان بردند. حال این سوال مطرح است که هدف سعودی از برگزاری این رزمایش‌ها چیست و تا چه میزان با واقعیت‌های نظامی های نظامی این کشور همخوانی دارد؟
سعودی در این حالی این رزمایش‌ها را برگزار می‌کند که تلاش دارد تا از یک سو خود را ارتش برتر منطقه معرفی نماید و از سوی دیگر توان و جایگاهش در حمایت از متحدان منطقه ای اش را به نمایش گذارد. البته برگزاری رزمایش با یونان را می‌توان در چارچوب تنش‌های عربستان با ترکیه نیز ارزیابی کرد. در این میان این سوال مطرح است که این رزمایش‌ها تا چه میزان با حقایق توان نظامی سعودی و نیز جایگاه منطقه‌ای آن تناسب دارد؟
نگاهی به کارنامه سعودی بیانگر چند نکته محوری است. نخست آنکه سعودی پس از ۶ سال جنگ و کشتار علیه مردم یمن تنها دستاوردش کشتار مردم و نابودی زیرساخت‌های یمن بوده در حالی که در عمل یمنی‌ها توانسته‌اند در زمین و هوا، معادله جنگ را به نفع خود تغییر دهند و عملا سعودی با شکست مواجه شده است.
دوم آنکه سعودی از حامیان اصلی تروریسم در منطقه است که نمود آن را در عراق و سوریه می توان مشاهده کرد. جهانیان اذعان دارند که سعودی با چنین کارنامه سیاهی نمی تواند ادعای ناجی منطقه بودن را سر دهد. سوم آنکه در حالی مسئله فلسطین و مبارزه با رژیم صهیونیستی اصل اول کشورهای منطقه است، سعودی نه تنها اقدامی در این عرصه صورت نداده است بلکه به سازش با این رژیم پرداخته و کشورهای منطقه را نیز به سازش وادار می سازد. رفتاری که عملا مغایر با امنیت منطقه است.
با توجه به این حقایق می‌توان گفت که رزمایش مذکور را نمی‌توان برگرفته از توان نظامی سعودی و جایگاه آن در امنیت منطقه دانست چرا که این رژیم حتی توان تحقق اهدافش در یمن را ندارد و از سوی دیگر در کنار تروریسم و رژیم صهیونیستی به عنوان دشمنان اصلی منطقه قرار گرفته است و با چنین رویکردی قطعا نمی‌تواند ادعای ناجی بودن را سر دهد. سعودی که وابسته به خواسته‌های آمریکاست نه ناجی منطقه بلکه مخل امنیت منطقه شده است و رزمایش های ظاهری نیز نمی‌تواند این رفتار بحران‌ساز را پنهان سازد.
نویسنده: فرامرز اصغری
